Στην ιταλική εφημερίδα «Ιλ Μεσατζέρο» έδωσε συνέντευξη ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος με επίκεντρο βέβαια το προσφυγικό και την ιδιαίτερου συμβολισμού επίσκεψη που θα πραγματοποιήσει εκεί μαζί με τον Πάπα Φραγκίσκο και τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμο.

Βασικό στοιχείο της επίσκεψης είναι βέβαι να δοθεί στην παγκόσμια κοινότητα ένα μήνυμα για το εύρος του προσφυγικού δράματος. Όπως είπε ο κ. Βαρθολομαίος «…σίγουρα, αυτή η συνάντηση θα αποτελέσει μια ξεκάθαρη πρόσκληση προς τη διεθνή κοινότητα να πράξει τα δέοντα, μπροστά σε ένα τόσο θλιβερό φαινόμενο, που προσβάλλει την ανθρώπινη συνείδηση και τον πολιτισμό μας» ενώ επισήμανε πως «…ο αγαπητός εν Χριστώ αδελφός Πάπας Φραγκίσκος, είναι ένας χαρισματικός πνευματικός ηγέτης, με παγκόσμια αναγνώριση, και η επίσκεψή του στο νησί της Λέσβου θα προβληματίσει εκατομμύρια ανθρώπων».

Ο ίδιος μιλώντας για την απήχηση του θεϊκού μηνύματος στους κυβερνώντες τόνισε πως «το φαινόμενο της εκκοσμίκευσης και της απομακρύνσεως από τον Θεό δεν είναι καινοφανές, ανέκαθεν οι ισχυροί της Γης, είτε έτειναν ευήκοον ους προς τον λόγο του Θεού, είτε αδιαφορούσαν. Σε αυτό όμως που επιθυμούμε να επιστήσουμε την προσοχή σας είναι ότι όλοι μας, ισχυροί και αδύναμοι, οφείλουμε να μεριμνούμε και να προσευχόμαστε στον Θεό για την επικράτηση της ειρήνης και της δικαιοσύνης στον κόσμο, τη στήριξη και την προαγωγή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και, όπως ορθώς διατυπώσατε, για την προστασία του κοινού μας οίκου, του πλανήτη γη, που είναι δώρο του Θεού προς όλους μας. Όμως, η επιτυχία όλων των παραπάνω συσχετίζεται άμεσα με την αγάπη μας προς το Θεό. Τότε αποκτά άλλη δυναμική η προσπάθειά μας και βαθύτερο νόημα, αφού αποτελεί καρπό της πνευματικής μας ωριμότητας και συνειδήσεως, και του χρέους μας να είμαστε ταπεινοί, φιλάνθρωποι και ευγνώμονες προς τον Κύριό μας Ιησού Χριστό».

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης αναφέρθηκε στην τεράστια προσφορά των τοπικών κοινωνιών για την φροντίδα των προσφύγων, όπως δηλαδή συμβαίνει στη Λέσβο στην Ελλάδα και στην Λαμπεντούζα στην Ιταλία, που δίνουν το χριστιανικό παράδειγμα. «…ενθυμούμεθα την προς Εβραίους Επιστολή του Αποστόλου Παύλου που αναφέρει μεταξύ άλλων "Την φιλοξενίαν μη λησμονείτε επειδή διά ταύτης τινές εφιλοξένησαν αγγέλους μη γνωρίζοντες” (Εβραίους, κεφ. 13). Η φιλοξενία αποτελεί έμπρακτο παράδειγμα αγάπης προς τον συνάνθρωπο και τρόπο ζωής για όλους τους Χριστιανούς, κατά το ευαγγελικό ρήμα: "ο δε αποκριθείς είπεν αγαπήσεις κυριον τον Θεόν σου εξ όλης καρδίας σου και εν όλη τη ψυχή σου και εν όλη τη ισχύι σου και εν όλη τη διανοία σου και τον πλησίον σου ως σεαυτόν” (Λουκάς 10:27)". Οι κάτοικοι της Λαμπεντούζα, της Λέσβου, αλλά και των υπολοίπων φιλόξενων νησιών και περιοχών της Μεσογείου, ανοίγουν τα σπίτια τους και την καρδιά τους στους αδελφούς μας και μιμούνται κατ΄αυτόν τον τρόπο το παράδειγμα των Αγίων της Εκκλησίας μας».

Σε ότι αφορά την ενότητα των Χριστιανών απάντησε ότι «…είναι αλήθεια ότι ο κόσμος υποφέρει από διαιρέσεις, πολέμους, πείνα και δυστυχία. Το κοινό μήνυμα των Χριστιανών απέναντι στα δεινά που μαστίζουν την ανθρωπότητα μπορεί να καταστεί πολύ πιο ισχυρό, ακριβώς διότι είναι κοινό και απευθύνεται στους Χριστιανούς όλου του κόσμου και προς κάθε άνθρωπο καλής θελήσεως. Βεβαίως θα πρέπει να εργαζόμαστε όλοι μαζί προς αυτή την κατεύθυνση. Η Ορθόδοξος Εκκλησία πάντοτε προσεύχεται «υπέρ της των πάντων ενώσεως» και προβάλλει τον διάλογο ως μόνο μέσο δια την ποθητήν ενότητα, όπως αυτή περιγράφεται υπό του Αποστόλου των Εθνών Παύλου εις την προς Εφεσίους Επιστολήν του: "μεχρι καταντησωμεν οι παντες εις την ενοτητα της πιστεως και της επιγνωσεως του υιου του Θεου εις ανδρα τελειον εις μετρον ηλικιας του πληρωματος του χριστου” (Εφεσίους 4:13).»

Τέλος σε ότι αφορά τις μεγάλες ανισότητες που παρατηρούνται στον πλανήτη με τα ασύμμετρα μοντέλα ανάπτυξης ο κ. Βαρθολομαίος συμφώνησε ότι αυτά έχουν ως επακόλουθο τις κοινωνικές αναταραχές, τονίζοντας ότι «η παγκοσμιοποιημένη οικονομία δημιουργεί σοβαρή κρίση ταυτότητος στον σύγχρονο κόσμο, πείνα και εξαθλίωση σε πολλά μέρη του πλανήτη μας και αυτό αποτελεί προσβολή του ιδίου του προσώπου του Θεού. Δεν εναρμονίζεται με το θέλημά Του η απομόνωση ορισμένων κοινωνικών ομάδων προς όφελος άλλων, και σε αυτό το πλαίσιο, θα πρέπει σίγουρα να αναζητήσουμε νέες και πιο δίκαιες μορφές οικονομίας».