Αρχική » Χωρίς σταυρό τα Lidl, χωρίς ιστορία εμείς;

Χωρίς σταυρό τα Lidl, χωρίς ιστορία εμείς;

από kivotos

Οι σταυροί εκκλησιών της Σαντορίνης αφαιρέθηκαν με μοντάζ από τις φωτογραφίες τους, που είχαν χρησιμοποιηθεί συσκευασίες ελληνικών πρϊόντων της αλυσίδας Lidl. Η εταιρεία προσπάθησε αρχικά να δικαιολογηθεί και στη συνέχεια ζήτησε συγγνώμη. To γεγονός πάντως προκάλεσε μεγάλες αντιδράσεις στο διαδίκτυο τόσο για το πρωτοφανές του θέματος όσο και για την εποχή που σημειώθηκε.

Κριτική έγινε σε πανευρωπαϊκό επίπεδο διότι η γερμανική αλυσίδα δραστηριοποιείται σε πολλές χώρες. Μεταξύ άλλων αντέδρασε και ο καρδινάλιος Ντόινικ Ντούλα της Πράγας. Σε επιστολή του χαρακτήρισε την ενέργεια «χωρίς προηγούμενο» και εξέφρασε τη «συμπάθειά του προς την Ελλάδα», όπως αναφέρει στην επιστολή του προς την ελληνική πρεσβεία στην Πράγα, η οποία αναρτήθηκε στο διαδίκτυο.

«Είναι μέρος της εμπορικής πολιτικής μας να είμαστε ουδέτεροι από θρησκευτικής και πολιτικής απόψεως», δικαιολογήθηκε αρχικά η διεθνής αλυσίδα σουπερμάρκετ, έπειτα από τις πρώτες κριτικές στο Βέλγιο. Εν τω μεταξύ, μετά την αυξανόμενη κριτική στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, το Lidl ζήτησε συγγνώμη: «Σαφώς και πρόκεται για ένα λάθος. Λυπούμαστε γι αυτό. Αντιλαμβανόμαστε όμως τον θυμό σας κα ζητούμε συγγνώμη» αναφέρει η ανάρτηση της εταιρείας στο facebook της.

Το ζήτημα βέβαια παραμένει και δεν αφορά μόνο τη Lidl. Είναι μεγαλύτερο και θίγει τη πολιτισμική και πολιτική ορθότητα η οποία ως αντίληψη έχει φθάσει μάλλον στο άλλο άκρο, από το να αποδέχεται με ευγένεια και σεβασμό κάθε άποψη, στο να “σβήνει” κάθε διακριτικό στοιχείο πίστης, ιστορίας, ιδεολογίας με το σκεπτικό ότι μπορεί να ενοχλήσει κάποιον. Και δεν μιλάμε βέβαια για “σβήσιμο” γενικά αποδεκτών αρνητικών συμβόλων (όπως π.χ. μια σβάστικα) αλλά πλέον και για σταυρούς, δηλαδή για το σύμβολο της πιο διαδεδομένης θρησκείας στον κόσμο. Αν αυτή η λοξοδρόμηση της πολιτικής ορθότητας συνεχιστεί, τότε μιλάμε για ξαναγράψιμο της παγκόσμιας αλλά και της εκάστοτε τοπικής ιστορίας και μετουσίωσης της σε μια άνευρη σούπα, όπου τίποτε δεν θα ξεχωρίζει, τίποτε δεν θα έχει ταυτότητα και τίποτε δεν θα αποτελεί σύμβολο, άρα σημείο ταύτισης. Δηλαδή θα μιλάμε για ένα κόσμο που δεν θα μπορεί να αυτοπροσδιοριστεί, και θα παραμένει κενός νοημάτων, στόχευσης και ηθικής…

 

 

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ