Μια σειρά από συναντήσεις – συζητήσεις οργανώνουν οι εκδόσεις Πορφύρα τον Νοέμβριο με θεολογικό περιεχόμενο. Η 1η συνάντηση θα γίνει την Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2015 ώρα 19.00-21.00 και ως θέμα της έχει την προς Ρωμαίους επιστολή του Αποστόλου Παύλου. Η συνάντηση θα γίνει στη Βιβλιοθήκη της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, στην οδό Αγίας Ελεούσης 4, στου Ψυρρή. Τηλέφωνο επικοινωνίας: 210 3245098.
Η ιστορία της συγγραφής της έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον: Η Εκκλησία της Ρώμης δημιουρνηθηκε από άγνωστους χριστιανούς, οι οποίοι είχαν ακούσει το κήρυγμα του Απ. Πέτρου στην Ιερουσαλήμ και του Απ. Παύλου στις πόλεις που είχε κηρύξει. Το 57 μ.Χ. ο Παύλος βρίσκεται στην Κόρινθο και αποστέλλει την Επιστολή αυτή στους χριστιανούςτης Ρώμης, οι οποίοι αποτελούνταν από εξ Ιουδαίων και εξ εθνικών χριστιανούς. Σκοπός του ήταν να προετοιμάσει την Εκκλησία της Ρώμης για μια μελλοντική του επίσκεψη στην πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας, έχοντας πληροφορίες για την πρόοδο της Εκκλησίας αυτής από το ζευγάρι του Ακύλα και της Πρίκιλλας που τον συνάντησαν στην Κόρινθο επιστρέφοντας από ταξίδι τους στη Ρώμη.
Ο ίδιος κρίνει ότι η προετοιμασία αυτή θα ήταν καλό να εκθέτειτιείναι ο Χριστός και η εν Χριστώ σωτηρία. Για το λόγο αυτό συνθέτει στην επιστολή με απαράμιλλη δύναμη μια έκθεση των υψηλότερων και ουσιωδέστερων αληθειών της χριστιανικής πίστεως. Θεωρείται δίκαια ως η πρώτη θεολογική πραγματεία, η οποία περιστρέφεται κυρίως γύρω από το μεγάλο πρόβλημα της δικαίωσης των ανθρώπων όχι με τα έργα, αλλά με την πίστη και τη χάρη του Θεού. Για να στηρίξει το τελευταίο αυτό θέμα εισέρχεται σε επί μέρους προβληματισμούς, οι οποίοι θα εξετασθούν στην συζήτηση, όπως είναι ένα διαφορετικό κοίταγμα του Νόμου και της ενοχής που δημιουργεί η παράβασή του. Οι εθνικοί είναι γι’ αυτόν ένοχοι προ του θεού (1, 18-20). Η φυσική θρησκεία, δηλαδή η θέα των δημιουργημάτων δεν τους οδήγησε στην πίστη προς τον δημιουργό κι έτσι λάτρευσαν τα ζώα και τα κτίσματα. Αλλά και οι Ιουδαίοι, αν και προνομιούχοι, είναι ένοχοι, επειδή παρέβαιναν τον θεόσδοτο νόμο και διέπρατταν τα ίδια παραπτώματα.
Τι είναι ενοχή όμως;
Στην προσπάθειά της η συνάντηση αυτή να απαντήσει στο παραπάνω ερώτημα θα εστιάσει στα ακόλουθα αποσπάσματα:
(α) «…Ούκ ίση. φόβος Θεού άπέναντι των» οφθαλμών αυτών. Οϊδαμεν δέ ότι όσα ό νόμος λέγει τοϊς έν τψ νόμψ ΛαλεΓ, ϊνα παν στόμα φραγή καί ύπόδικος γένηται πας ό κόσμος τψ Θεφ, διότι έξ έργων νόμου ού δικαιωθησεται πάσα σάρξ ενώπιον αυτού’ δια γάρ νόμου έπϊγνωσις άμαρτίας» (Ρωμ, 3:18-20).
(β) Πού συν ή καύχησις; έξεκήμίσθη. διά ποιου νόμου; των έργων; ούχί, αλλά διά νόμου πίστεως. Αογιζόμεθα συν πίστει δικαιοΰσθαι άνθρωπον χωρίς ίργψν νόμου. Ή Ιουδαίων ό Θεός μονον; ούχί δέ και εθνών; ναι και εθνών, επείπερ εις ό Θεό^, ός δικαιώσει περιτομήν έκ πίστεως καί άκροβυστίαν διά τής πίστεως. Νομον ουν καταργούμεν διά της πίστεως; μή γένοιτο, αλλά νόμον ίστώμεν…» ( Ρωμ 3:27-31).
