Η κρίση που έφερε σε όλη την κοινωνία ο κορωνοϊός, μπορεί να βρήκε την επιστημονική κοινότητα και σε μεγάλο βαθμό την κυβέρνηση έτοιμη να αντιδράσει, έπιασε όμως στον ύπνο την Εκκλησία η οποία ξαφνιάστηκε και απέδειξε ότι δεν έχει κανένα σχέδιο για την αντιμετώπιση κρίσεων που δοκιμάζουν το θεολογικό της υπόβαθρο. Αλλες Εκκλησίες (Ρωσία, Αμερική, Βαλκάνια) είχαν προτάσεις και απέδειξαν ότι είναι τουλάχιστον συνομιλητές με την Πολιτεία.

Η κρίση της πανδημίας ανέδειξε τρία σοβαρά προβλήματα στην ΕΚΚΛΗΣΙΑ μας: 

- την άγνοια της ορθόδοξης θεολογίας των πιστών

- την πλήρη έλλειψη Εκκλησιολογίας των κληρικών

- Τη χαμηλή εκτίμηση του Συνοδικού συστήματος στους αρχιερείς

 

Ολο αυτό το διάστημα η Εκκλησία ξόδεψε πολλή μελάνη για να αποδείξει ότι είναι ακίνδυνη η Θεία Μετάληψη, αλλά από κει και πέρα κρύφτηκε πίσω από τον μειλίχιο Τσιόδρα και τον “κακό” Χαρδαλιά αφήνοντας αδέσποτους (χωρίς δεσπότη, όπως έλεγε ένας μητροπολίτης παλιά) να σηκώσουν όλο το βάρος και για λογαριασμό τους.

Οι πιστοί μόνοι τους προσπαθούσαν να κατανοήσουν τι συμβαίνει χωρίς η Ιεραρχία να δώσει λύσεις, να ηγηθεί πνευματικά ενός λαού που τρόμαξε… Από τη στιγμή δε που η ΔΙΣ απαγόρευσε στους αρχιερείς να μιλούν, δημιουργήθηκε ένα κλίμα Βαβυλωνίας που επέτεινε τη σύγχυση.

Κανείς δεν μίλησε για όραμα, κανείς δεν έδειξε δρόμους και ουδείς μάς είπε ποια είναι και τι θέλει η Εκκλησία.

Το διαδίκτυο που θα μπορούσε να αποτελέσει λύση για την επικοινωνία του κλήρου με τους νέους, τις ευπαθείς ομάδες, τους ανθρώπους που έδιναν τη μάχη για την αντιμετώπιση της κρίσης…

Αντίθετα είδαμε μία Εκκλησία να σέρνεται πίσω από το “παγκάρι” προκαλώντας μάλλον οργή στους πολίτες, οι οποίοι ειρήσθω εν παρόδω, σε σχετική δημοσκόπηση άφησαν μεταξύ των τελευταίων προτεραιοτήτων την εκκλησία.

Από την πρώτη στιγμή ζήτησαν χρήματα για το προσωπικό των ναών. Οι ιερείς διαμαρτυρήθηκαν για τη μείωση των εσόδων, ενώ η ΔΙΣ ζήτησε από τους μητροπολίτες να καταθέσουν έναν μισθό για την αντιμετώπιση του προβλήματος… Μάλιστα προσφέρθηκε και μία βοήθεια από έναν Τούρκο επιχειρηματία με ποινικό μητρώο.

Κάποιοι Αρχιερείς ωστόσο, διαμαρτυρήθηκαν για τα μέτρα… όχι από θεολογικής πλευράς αλλά από μία άκρως κοσμική προσέγγιση… Αφού πάνε στα σούπερ-μάρκετ έλεγαν, γιατί να μην πηγαίνουν στην Εκκλησία. Ανέδειξαν τον ασπασμό της εικόνας ή το άναμμα του κεριού ως το μείζον θέμα, περιορίζοντας τη λατρεία προς τον Θεό εντός των ναών και όχι παντού και πάντα.

Διαμαρτυρήθηκαν για την περιφορά του επιταφίου ή άλλων εκδηλώσεων, οι οποίες όμως είχαν περισσότερο σχέση με παραδόσεις… Για τον λόγο αυτό ένας μοναχός από το Αγιο Ορος αισθάνθηκε την ανάγκη να πεί πως είναι άλλο πράγμα η μαγειρίτσα και άλλο η Ανάσταση‧ και άλλο η περιφορά του επιταφίου και άλλο η τσιπουροκατάνυξη που ακολουθεί…

Δυστυχώς η Εκκλησία δεν κατάφερε να ακουστεί ο λόγος της μέσα από δικούς της διαύλους. Δεν ανέδειξε τις θεολογικές θέσεις που πρέπει να καθορίζουν τη στάση των κληρικών σε περιπτώσεις ασθενειών.

Μέσα σε αυτό το κλίμα, βγήκαν κάποιοι ιεράρχες οι οποίοι έβαλαν κατά πάντων και κατά της ηγεσίας της Εκκλησίας για τους περιορισμούς, χωρίς όμως να καταφέρουν να ξεφύγουν από την ελληνορθόδοξη παράδοση η οποία τις μέρες του Πάσχα υποκαθιστά πολλά θεολογικά…

 

Ετσι όπως έχει διαμορφωθεί σήμερα η κατάσταση, αυτό που μένει είναι η Εκκλησία στο σύνολό της να επιστρέψει στον πνευματικό της ρόλο, να ασχοληθεί με την επόμενη μέρα και να σχεδιάσει το πώς θα καταφέρει να αυξήσει την επιρροή της στον λαό, η οποία χρόνο με τον χρόνο βαίνει μειούμενη. Και συμβαίνει αυτό γιατί η Εκκλησία είναι έξω από όσα θέλει η κοινωνία. Ακουμπά τα προβλήματά της ως κοσμική εξουσία, προσφέροντας συσσίτια ή κάποιες μάσκες…

Ο καισαροπαπισμός ήταν πάντα ένα τεράστιο θεολογικό ζήτημα. Μηδέποτε όμως αντιμετωπίστηκε στην ουσία του… Εκκλησία και πολιτεία σε πολλές περιπτώσεις επικαλύπτονται και συμπορεύονται για την επιβίωση… αλλήλων.

Η Εκκλησία έχει πρόσωπα τα οποία θα μπορούσαν να ανοίξουν έναν δυναμικό διάλογο με τους πιστούς, που θα στηρίζεται στις βασικές αρχές της ορθοδοξίας.

Τώρα αν η ηγεσία της φοβάται ότι μέσα από μία τέτοια διαδικασία θα ξεπεταχθούν νέοι ηγέτες και φωτισμένοι κληρικοί, αυτό έχει να κάνει με την αγωνία επιβίωσης κάποιων, παρά με την ανάγκη των πιστών για κάτι νέο… που θα τους φέρει πιο κοντά στην αλήθεια…