9
- Παλαιά οι Πατέρες μας είχαν αγωνιστικό πνεύμα. Νήστευαν πολύ και προτιμούσαν τα νερόβραστα, γι’ αυτό είχαν και αγιότητα και σωματική υγεία. Στην εποχή μας που αποφεύγουμε την άσκηση και τα νερόβραστα, γίναμε εμείς νερόβραστοι. Και η κότα ακόμη, εάν δεν ξεσκάλιζε και πετούσε τα πάχια της, θα πετούσε, και δεν θα την έπιανε το γεράκι.
- Εναν τουρβά μεταφέρει κανείς και λέει πότε να τον ξεφορτωθεί. Πόσο μάλλον να κουβαλάει συνέχεια περίσσιο βάρος το οποίο προσθέτει με την πολυφαγία και βλάπτει και στην υγεία!
- Ο ασκητικός άνθρωπος βλέπει την σκελετωμένη του σάρκα σαν φίλο της ψυχής του που τον βοηθάει για τον αγιασμό της, ενώ ο καλοθρεμμένος την σάρκα την κάνει εχθρό της ψυχής του και την πολεμάει. Ευκαιρία ζητάει τότε ο πονηρός, να τον βομβαρδίζει με αισχρούς λογισμούς.
- Μετά τη νηστεία το ψωμί είναι γλυκό. Μετά την αγρυπνία ο ύπνος είναι γλυκός. Και μετά την κούραση και η σκληρή πέτρα μας ξεκουράζει καλύτερα και από την πολυθρόνα.
- Οσο αποφεύγει κανείς την ανθρώπινη παρηγοριά, τόσο τον πλησιάζει και η θεία.
- Εάν οι άνθρωποι ζούσαν απλά, Ευαγγελικά, κοντά στον Χριστό, θα γλυκαίνονταν πνευματικά από τον Χριστό και δεν θα τους έπνιγε το κοσμικό άγχος ώστε να πικραίνονται με τα ψυχοφάρμακα και να γίνονται φυτά.
- Επειδή οι ανθρώπινες ευκολίες ξεπέρασαν τα όρια, έγιναν δυσκολίες. Πλήθυναν οι μηχανές, πλήθυνε ο περισπασμός, έκαναν και τον άνθρωπο μηχανή, και τώρα οι μηχανές και τα σίδερα κάνουν κουμάντο και στον άνθρωπο, γι’ αυτό έγιναν και οι καρδιές των ανθρώπων σιδερένιες.
- Η κοσμική εξέλιξη με την αμαρτωλή αυτή ελευθερία, έφερε αυτή την πνευματική σκλαβιά. Η πνευματική υποταγή στο θέλημα του Θεού είναι ελευθερία ψυχική και η παρακολούθηση η πνευματική έχει σιγουριά θεϊκή.
- Ανάλογα με την υποταγή του υποτακτικού φέρει ευθύνη και ο Πνευματικός Πατέρας.
- Ο αρχάριος είναι σαν άδεια κασέτα μαγνητοφώνου, ευθύνη θα ζητηθεί από τον Γέροντα.
- Υποταγή δεν είναι το να κάνει εξωτερικά υπακοή ο υποτακτικός, αλλά με χαρά να είναι υποταγμένο το φρόνημά του στο πνεύμα του Γέροντά του. Οποιος κρατάει το θέλημά του, διώχνει το θέλημα του Θεού και εμποδίζει την θεία Χάρη.
- Ο ταπεινός άνθρωπος, επειδή δεν έχει θέλημα και εγωισμό, δέχεται ταπεινά και συμβουλές, γίνεται και φιλόσοφος.
