Αρχική » Σεραφείμ Σάρωφ: η ζωή , το έργο, οι διδαχές και οι προφητείες του

Σεραφείμ Σάρωφ: η ζωή , το έργο, οι διδαχές και οι προφητείες του

από christina

 

Τα θαύματα, οι διδαχές του , ίδια η ζωή  του τον ανάδειξαν σε έναν από τους σημαντικότερους σύγχρονους αγίους. Η φήμη του Αγίου Σεραφείμ έφρασε σε όλο τον Ορθόδοξο κόσμο και σήμερα τιμάται με ξεχωριστή ευλάβεια.

ο  Σεραφείμ γεννήθηκε στο Κούρσκ της Ρωσίας το 1759 και έφερε το όνομα Πρόχορος Μοσνίν. Ο πατέρας του πέθανε όταν  ήταν μόλις 4 ετών.

Σύμφωνα με την παράδοση  σε ηλικία 10 ετών αρρώστησε  αλλά παρενέβη η Παναγία και του είπε οτι θα  τον θεραπεύσει.Εγινε λιτάνευση της εικόνας έξω από  το σπίτι του  την προσκύνησε και έγινε καλά. Από τότε στράφηκε στην Εκκλησία.

Οταν αποφάσισε να γίνει μοναχό ο άγιος Δοσίθεος του πρότεινε στο μοναστήρι Σαρώφ σε ένα μικρό χωριό Ντιβέγιεβο. Εκεί έφτασε το 1778. Στη συνέχεια ακολούθησε σκληρή μοναχική ζωή στην έρημο του Σαρώφ μακριά τη μονή.

Στις 13 Αυγούστου του 1786 έγινε η μοναχική του κουρά και πήρε το όνομα Σεραφείμ . Τον Οκτώβριο του ιδίου χρόνου χειροτονείται διάκονος. Όταν  το 1793 συμπλήρωσε τα 34 χρόνια της ζωής του και χειροτονήθηκε ιερέας, στις 2 Σεπτεμβρίου του 1793, αποσύρθηκε μονίμως στην έρημο. Το ερημητήριό του μάλιστα έγινε με θαυμαστό τρόπο, άβατο, δηλαδή απροσπέλαστο σε γυναίκες και κατόπιν για όλους.

 Τον Μάιο του 1810 επιστρέφει, μετά από 15 χρόνια στην έρημο, στο Μοναστήρι. Ενα βράδυ μετέφερε μία μεγάλη πέτρα και την τοποθέτησε κοντά στο Ιερό του ναού της Κοιμήσεως. Σ’ αυτό το σημείο ακριβώς τοποθετήθηκαν τα άγια λείψανά του, μετά τον θανατό του.

Ο Όσιος κοιμήθηκε με  στις 2 Ιανουαρίου 1833 μ.Χ. Οι μοναχοί τον είδαν, σύμφωνα με την παράδοση,  με το λευκό ζωστικό, γονατιστό σε στάση προσευχής μπροστά στην εικόνα της Θεοτόκου, ασκεπή, με το χάλκινο σταυρό στο λαιμό και με τα χέρια στο στήθος σε σχήμα σταυρού. Νόμιζαν ότι τον είχε πάρει ο ύπνος.

Τα ιερά λείψανά του εξαφανίστηκαν κατά την περίοδο της Οκτωβριανής επαναστάσεως και ξαναβρέθηκαν το 1990 μ.Χ., στην Αγία Πετρούπολη. Το 1991 μ.Χ. επέστρεψαν στην μονή Ντιβέγιεβο.

ο Όσιος και η αρκούδα  και η τοπική παράδοση

Κάποια μέρα έφθασε στο μακρινό ερημητήριο του Αγίου Σεραφείμ μία αδελφή από το Μοναστήρι του Ντιβέγιεβο. Περνούσε μία περίοδο αγωνίας και απογοητεύσεως και ήθελε να φύγη από το Μοναστήρι, γιατί το διακόνημα της μαγείρισσας της προκαλούσε απέχθεια. Ο Άγιος Σεραφείμ είχε δώσει ευλογία να τον επισκεφθή.

Πλησιάζοντας στο ασκητήριό του, αντίκρυσε τον ερημίτη καθιστό έξω από το κελλί του, με μία πελώρια αρκούδα μπροστά στα πόδια του!
-Βοήθεια, Πάτερ! Φώναξε η φτωχή μοναχή. Ήρθε το τέλος μου!
Εκείνος έδιωξε την αρκούδα και της είπε γελώντας:
-Όχι, μητερούλα, δεν ήρθε ακόμα το τέλος σου. Το τέλος σου είναι μακριά. Η αρκούδα δεν θα σε πειράξη. Αντίθετα, θα σε διασκεδάση!
Και, αφού την καθησύχασε με τα λόγια αυτά, την κάλεσε να καθήση πλάι του επάνω σ’ έναν κορμό δέντρου. Η αρκούδα όμως πήγε και πάλι να ξαπλώση μπροστά στα πόδια του.
Η αδελφή έτρεμε σύγκορμη. Ο Γέροντας ωστόσο έβγαζε κομματάκια ψωμιού από το σακκούλι του και τάϊζε την αρκούδα, τόσο ήρεμα, σαν να τάϊζε κάποιο κατοικίδιο. Η μοναχή πήρε ξανά κουράγιο και, όταν αισθάνθηκε τελείως ασφαλής, ο Άγιος Σεραφείμ της έδωσε το υπόλοιπο ψωμί και την προέτρεψε να το δώση η ίδια στην αρκούδα.
-Όχι, Πάτερ, θα φάη και το χέρι μου μαζί, απάντησε εκείνη.
-Πίστεψέ με, μητερούλα, δεν θα φάη το χέρι σου, είπε ο Άγιος χαμογελώντας. Η μοναχή πήρε το ψωμί και το έδωσε στο ζώο. Ήταν μάλιστα τόση η ευχαρίστησι που αισθανόταν, ώστε στενοχωρήθηκε πολύ, όταν τελείωσε το ψωμί.

 

Διδαχές αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ

 

Αχ! Αν ήξερες μόνο τι χαρά, τι γλυκύτητα περιμένει τη δίκαια ψυχή στον ουρανό, θα αποφάσιζες να υπομένεις με ευγνωμοσύνη σε αυτή την πρόσκαιρη ζωή κάθε είδους λύπη, διωγμό και συκοφαντία.
Δεν πρέπει, χωρίς ανάγκη να ανοίγεις στον άλλον την καρδιά σου. Μέσα σε χιλιάδες ίσως βρεις μόνο ένα, που θα μπορέσει να κρατήσει το μυστικό σου. Όταν εμείς οι ίδιοι δεν το κρατάμε μέσα μας, πως μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα το κρατήσουν οι άλλοι;
Το να διδάσκεις τους άλλους είναι τόσο εύκολο, όσο το να ρίχνεις πέτρες από ένα καμπαναριό. Το να εφαρμόζεις όμως όσα διδάσκεις, αυτό είναι σαν να ανεβάζεις τις πέτρες εκεί πάνω. Τόσο διαφέρει η διδασκαλία από την εφαρμογή.
Όταν φτάσει ο άνθρωπος στην ηλικία των τριάντα πέντε ετών, δηλαδή στο ήμισυ περίπου της επιγείου ζωής, χρειάζεται μεγάλος αγώνας για να κρατηθεί στο σωστό δρόμο. Πολλοί στην ηλικία αυτή ξεφεύγουν και επιστρέφουν στις αμαρτωλές επιθυμίες τους. Πολλοί συγκέντρωσαν πολλά στη νεότητα τους, μαρτυρεί ο Μέγας Βασίλειος. Στο μέσον όμως της ζωής τους δεν υπέμειναν την τρικυμία που ξεσήκωσαν εναντίον τους τα πνεύματα της πονηρίας, και τα έχασαν όλα.

Προφητείες

«Θα υπάρξει μια μέρα ένας τσάρος που θα με δοξάσει [ο τσάρος Νικόλαος Β΄ δόξασε τον Άγ. Σεραφείμ το 1903], μετά θα υπάρξει μια τεράστια αναταραχή στη Ρωσία, πολύ αίμα θα ρεύσει, γιατί θα επαναστατήσουν ενάντια στον τσάρο και τη μοναρχία, αλλά ο Θεός θα εξυμνήσει (αγιάσει) τον τσάρο. Περισσότερο από μισός αιώνας θα περάσει…»

«Τότε οι αμαρτωλοί θα υπερηφανευτούν. Αυτό θα συμβεί χωρίς ντροπή. Ο Κύριος, βλέποντας την αμετανόητη κακία στην καρδιά τους, θα επιτρέψει τα έργα τους για ολίγο καιρό, αλλά οι αμαρτίες τους θα επιστρέψουν πάνω στα κεφάλια τους και η ανηθικότητά των ολέθριων δολοπλοκιών τους θα πέσει πάνω τους. Η ρώσικη γη θα γίνει κόκκινη από τα ποτάμια του αίματος.»

«Πριν από τη γέννηση του Αντιχρίστου θα υπάρξει ένας μεγάλος, παρατεταμένος πόλεμος και μια τρομερή επανάσταση στη Ρωσία, πέρα από κάθε ανθρώπινη φαντασία, και η αιματοχυσία θα είναι ανυπολόγιστη».

«Οι επαναστάσεις των Ryazan και των Pugachev και η Γαλλική Επανάσταση δεν θα είναι τίποτα σε σύγκριση με αυτό που θα γίνει στη Ρωσία».

Πριν από τη γέννηση του Αντιχρίστου θα υπάρξει ένας μεγάλος, παρατεταμένος πόλεμος και μια τρομερή επανάσταση στη Ρωσία, πέρα από κάθε ανθρώπινη φαντασία, και η αιματοχυσία θα είναι ανυπολόγιστη

«Πολλοί άνθρωποι που είναι πιστοί στην πατρίδα τους θα χαθούν, οι περιουσίες της Εκκλησίας και των μοναστηριών θα ληστευθούν. Οι εκκλησίες του Κυρίου θα βεβηλωθούν. Οι καλοί άνθρωποι θα ληστευθούν και θα θανατωθούν, ποτάμια ρωσικού αίματος θα ρεύσουν. Αλλά ο Κύριος θα λυπηθεί τη Ρωσία και θα τη φέρει από τον δρόμο της μεγάλης θλίψης στη δόξα».

«Ο Κύριος μου αποκάλυψε, σε μένα τον δύστυχο Σεραφείμ, ότι θα υπάρξει μεγάλη θλίψη στη ρωσική γη και η Ορθόδοξη πίστη θα ποδοπατηθεί και οι ιεράρχες της Εκκλησίας του Θεού και ο κλήρος θα παρεκκλίνουν από την αγνότητα της Ορθοδοξίας».

Και γι’ αυτό, ο Κύριος θα τους τιμωρήσει αυστηρά. Εγώ, ο δυστυχής Σεραφείμ, εκλιπάρησα τον Κύριο για τρεις μέρες και τρεις νύχτες, καλύτερα ας μου στερήσει τη Βασιλεία των Ουρανών, αλλά ας τους λυπηθεί. Αλλά ο Κύριος απεκρίθη: “Δεν θα δείξω κανένα έλεος σε αυτούς, γιατί διδάσκουν διδασκαλίες ανθρώπων και γιατί η γλώσσα τους με τιμάει, αλλά η καρδιά τους είναι πολύ μακριά από εμένα”.

«Ο Κύριος πρόσταξε ότι εγώ, ο φτωχός Σεραφείμ, πρόκειται να ζήσω πολύ περισσότερο από 100 χρόνια (κοιμήθηκε σε ηλικία 73 ετών, το 1833). Μέχρι την εποχή εκείνη οι Ρώσοι ιεράρχες θα γίνουν τόσο ασεβείς, που δεν θα πιστεύουν πλέον ούτε στο πιο σπουδαίο δόγμα της Χριστιανικής Πίστης, την Ανάσταση του Χριστού και στην Ανάσταση των νεκρών. Γι’ αυτό θα είναι επιθυμία του Κύριου και Θεού να με πάρει για λίγο από τη ζωή και, τότε, για την εγκαθίδρυση της πίστης στην Ανάσταση, να με αναστήσει και η ανάστασή μου θα είναι σαν την ανάσταση των επτά νέων στη σπηλιά του Okhlon.

Μετά την ανάστασή μου θα μεταβώ από το Σάρωφ στο Diveyevo, όπου θα διδάξω παγκόσμια μετάνοια. Σε αυτό το σπουδαίο θαύμα, οι άνθρωποι θα μαζευτούν στο Diveyevo από όλη τη Γη και εκεί, κηρύττοντας τη μετάνοια, θα αποκαλύψω τέσσερα λείψανα. Τότε, το Diveyevo θα είναι ένα παγκόσμιο θαύμα, από όπου ο Κύριος θα στείλει το Φως της Σωτηρίας όχι μόνο στη Ρωσία, αλλά και σε όλο τον κόσμο, στις μέρες του Αντιχρίστου. Θα αποκαλύψω τέσσερα λείψανα και εγώ θα ξαπλώσω ανάμεσά τους ως το πέμπτο. Αλλά τότε θα έλθει το τέλος των πάντων».

«Νομίζω ότι η 8η χιλιετία θα περάσει. Νομίζω, ότι θα περάσει… Τα πάντα θα παρέλθουν και θα έλθει το τέλος. Και τα μοναστήρια θα καταστραφούν, αλλά η αναίμακτη θυσία του φτωχού Σεραφείμ στο Diveyevo θα γιορταστεί μέχρι τη μέρα του ερχομού του Κυρίου».

«Η Κωνσταντινούπολη και η Ιερουσαλήμ θα κατοικηθούν από τις δυνάμεις της Ρωσίας και των άλλων. Από τη διάσπαση της Τουρκίας, το περισσότερο κομμάτι θα πάει στη Ρωσία και η Ρωσία με τις ενωμένες δυνάμεις από πολλά άλλα κράτη θα πάρουν τη Βιέννη και περίπου 7 εκατομμύρια Βιεννέζοι θα παραμείνουν κάτω από τον οίκο των Αψβούργων και εκεί η επικράτεια της αυστριακής αυτοκρατορίας θα οικοδομηθεί.

Στη Γαλλία για την αγάπη της προς τη Μητέρα του Κυρίου, τη γλυκιά Παναγία, θα θυσιαστούν 17 εκατομμύρια Γάλλοι, μαζί με την πρωτεύουσά της, στην πόλη Rheims, ενώ το Παρίσι θα καταστραφεί ολοσχερώς. Όταν η ρωσική αυτοκρατορία λάβει 170 εκατομμύρια ως δωρεά, θα πρέπει να περιμένουμε την εμφάνιση του Αντιχρίστου.

 

 

1) Ο Αντίχριστος θα γεννηθεί στη Ρωσία, μεταξύ της Αγ. Πετρούπολης και της Μόσχας, σε μια μεγάλη πόλη, που θα δημιουργηθεί μετά τη ένωση όλων των σλαβικών φυλών με τη Ρωσία. Θα είναι η δεύτερη πρωτεύουσα του ρωσικού βασιλείου και θα ονομάζεται “Μόσχα-Πετρούπολη” (Moscow-Petrograd) ή “η Πόλη του Τέλους”, όνομα που θα δοθεί σε αυτήν από τον ίδιο τον Κύριο, τον Θεό, το Άγιο Πνεύμα, που βλέπει τα πάντα από μακριά».

2) Πριν την γέννηση του Αντιχρίστου, θα πρέπει να έχει συσταθεί μία 8η Οικουμενική Σύνοδος για όλες τις εκκλησίες υπό μία Κεφαλή, τον Χριστό, και υπό το Πέπλο της Προστασίας της Μητέρας του Κυρίου (σύμφωνα με τον Άγιο Νείλο τον Μυροβλήτη:

«μία τελευταία και όγδοη Οικουμενική Σύνοδος θα γίνει για να πραγματευτεί τις διαφορές με τις Αιρέσεις και να ξεχωρίσει το σιτάρι από το άχυρο).

Ο σκοπός της θα είναι να ενώσει και να επανενώσει όλες τις Αγίες Εκκλησίες του Χριστού κατά μιάς, αυξανόμενης αντιχριστιανικής τάσης. Και κάτω υπό μία μόνο Κεφαλή, τον Χριστό τον Σωτήρα, και κάτω από ένα μόνο Πέπλο Προστασίας, αυτό της Παναγίας Μητέρας Του, και να δώσει ένα ύστατο ανάθεμα κατά όλου του Τεκτονισμού και όλων των παρακλαδιών του (ανεξαρτήτως του ονόματος με τα οποία εμφανίζονται), οι ηγέτες του οποίου, έχουν έναν κοινό σκοπό:

«Με την πρόφαση-δικαιολογία μιας ολοκληρωτικής παγκόσμιας πολιτικής για ευημερία και οικονομική άνθηση ( σήμερα : Παγκοσμιοποίηση), και με την βοήθεια των ανθρώπων τους οποίους έχουν φανατίσει, να δημιουργήσουν αναρχία σε όλα τα κράτη και να καταστρέψουν τον Χριστιανισμό σε όλο τον Κόσμο, καί τελικά, με την δύναμη του χρυσού συγκεντρωμένη στα χέρια τους, να υποδουλώσουν όλο τον κόσμο στην Αντι-Χριστιανοσύνη, σε ένα πρόσωπο ενός Παγκόσμιου Μονάρχη, ενός Τσάρου πολέμιου του Θεού, ενός Βασιλέα για όλο τον Κόσμο ( τού Αντίχριστου).

«Ο Σατανάς ήταν ο πρώτος επαναστάτης και γι’ αυτό έπεσε από τον Παράδεισο. Μεταξύ της διδαχής των ακολούθων του και της Διδασκαλίας του Κυρίου Ιησού Χριστού δεν υπάρχει τίποτα κοινό, παρά μόνο ένα τεράστιο χάσμα. Ο Κύριος μέσα από την εκπλήρωση των εντολών που ο ίδιος έδωσε στην ανθρωπότητα καλεί τον άνθρωπο στον Παράδεισο, όπου κατοικεί η Δικαιοσύνη. Το πνεύμα του σκότους υπόσχεται την κατασκευή του παραδείσου στην γη.

Οι Εβραίοι και οι Σλάβοι είναι οι δύο λαοί των προορισμών του Θεού, τα σκεύη και οι μάρτυρές Του, οι δύο άρρηκτοι κιβωτοί Του, αλλά όλοι οι άλλοι λαοί θα είναι όπως το σάλιο το οποίο ο Κύριος θα φτύσει από το στόμα Του.

Οι Εβραίοι διασκορπίστηκαν σε όλο το πλάτος της γης γιατί δεν δεχθήκανε και δεν αναγνωρίζουν τον Κύριο Ιησού Χριστό. Αλλά κατά τις μέρες του Αντιχρίστου πολλοί Εβραίοι θα πιστέψουν στον Χριστό, αφού θα καταλάβουν ότι ο Μεσσίας ο οποίος εσφαλμένα περιμένουν για αυτούς δεν είναι άλλος από Αυτόν, και για τους οποίους ο Κύριος είπε:

«Ήλθα εις το όνομα του Πατέρα Μου, και δεν με δεχθήκανε, άλλος θα έλθει στο δικό Μου όνομα, και θα τον δεχθούν.». Και έτσι, παρόλο το μεγάλο τους έγκλημα προς τον Θεό, οι Εβραίοι ήταν και είναι ένα έθνος αγαπημένο στο Θεό. Αλλά οι Σλάβοι είναι αγαπητοί στον Θεό γιατί θα κρατήσουν αληθινή πίστη στον Κύριο Ιησού Χριστό έως το τέλος. Θα αποκηρύξουν ολοκληρωτικά τον Αντίχριστο και δεν θα τον δεχθούν ως Μεσσία, κάτι για το οποίο θα είναι άξιοι τεράστιας ευλογίας από τον Θεό. Θα είναι οι πρώτοι και οι πιο ισχυροί άνθρωποι στον κόσμο, και δεν θα υπάρχει πιο ισχυρό κράτος στον κόσμο από το Ρωσο-Σλαβικό.

«Ο Ιησούς Χριστός, ο αληθινός Θεός, ο Υιός του Πατρός με την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος, γεννήθηκε στο Ισραήλ, ενώ ο αληθινός Αντίχριστος θα γεννηθεί ανάμεσα στους Σλάβους και τους Ρώσους.

Θα είναι υιός μια παρθένου μοιχαλίδας από την φυλή του Δαν και ο γιος του διαβόλου μέσω της τεχνητής γονιμοποίησής της από αντρικό σπέρμα, με το οποίο το πνεύμα του σκότους θα κατοικήσει μαζί της στην κοιλιά της.

Αλλά ένας από τους Ρώσους ο οποίος θα ζει κατά την γέννηση του Αντιχρίστου, ( όπως ζούσε παλαιότερα ο Συμεών πού ευλόγησε το Άγιο βρέφος και ανακοίνωσε την γέννηση του Χριστού στον κόσμο), αυτός θα καταραστεί τον Αντίχριστο κατά την γέννησή του και θα ανακοινώσει στον κόσμο ότι είναι ο αληθινός Αντίχριστος !

 

 

 

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ