Με την δέουσα λαμπρότητα, όπως κάθε χρόνο, εορτάστηκε κι εφέτος η «τῆς Σαμαρείτιδος ἑορτή ἐν ᾗ ὁ Χριστός μεσσίαν ἑαυτόν ὡμολόγει» την Κυριακή, 18η Μαΐου 2025, στο ομώνυμο Μητροπολιτικό Ι. Παρεκκλήσιο της Ι. Μητροπόλεως Κορίνθου, εντός του περιβόλου της παλαιφάτου ιστορικής Ιερατικής Σχολής Κορίνθου.
Στον Εσπερινό του Σαββάτου, 17η Μαΐου 2025, χοροστάτησε, με την ευλογία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Διονυσίου, ο Θεοφιλέστατος Βοηθός Επίσκοπος και Πρωτοσύγκελλος της Ι. Μητροπόλεως μας κ. Αγάπιος, πλαισιούμενος από τους Πανοσ. Αρχιμ. π. Αθανάσιο Πέζο, τελούντα χρέη Ηγουμενοσυμβουλίου της Ι. Μονής Αγίου Γεωργίου Φενεού, των Αιδεσ. Πρωτ/ρων π. Γρηγορίου Θεοδώρου, Συνταξιούχου Κληρικού της Ι. Μητροπόλεως μας, του και μαθητού χρηματίσαντος της Ιερατικής Σχολής Κορίνθου, π. Παναγιώτου Μαυραγάνη, Προϊσταμένου του Καθεδρικού Ι. Ναού Απ. Παύλου Κορίνθου και Αρχιερατικού Επιτρόπου Κορίνθου – Λουτρακίου, π. Θεοδώρου Κεραμίδα, π. Αναστασίου Ριζόγιαννη, Εφημερίων Ι. Ναού Αγίας Άννης Κορίνθου, π. Αθανασίου Κοντογιάννη, Εφημερίου Καθεδρικού Ι. Ναού Απ. Παύλου Κορίνθου, των Σταυροφόρων – Οικονόμων π. Ιωάννου Χαμάλη, Εφημερίου Ι. Ναού Αγίου Ιωάννου Καλλιθέας Κορίνθου, π. Δημήτριου Στεργιοπούλου, Εφημερίου Ι. Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Ιωνίας Κορίνθου, των Πρεσβυτέρων π. Αλεξάνδρου Καρπερού, Εφημερίου Ι. Ναού Αγίας Αναστασίας Ποσειδωνίας Κορίνθου, π. Ανδρέου Βαρελά, Εφημερίου Ι. Ναού Αγίου Γεωργίου Μποζικών, π. Αθανασίου Καραντζιά, Εφημερίου Ι. Ναού Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Κουτσίου και των Διακόνων π. Χρήστου Χίλια και π. Αγγέλου Σαλάτα.
Μετά την ευλόγηση των άρτων, ο Θεοφιλέστατος άγιος Κεγχρεών ωμίλησε για τον περιπετειώδη ιδιωτικό βίο της Αγίας, τον οποίο και της απεκάλυψε ο Κύριος σε μια κατ᾽ ιδίαν συζήτηση, που διεμείφθηκε παρά την «πηγὴ τοῦ Ἰακώβ», ως και για το ανικανοποίητο της γυναικός, που κατέστησε «ξηρά» την καρδιά της ένεκα της αμαρτίας! Και ενώ αποφεύγει την συναναστροφή μετ᾽ άλλων γυναικών της πόλεως της, αφού «ὥρα ἦν ὡσεὶ ἕκτη» (Ιω. δ’, 6), όταν έρχεται στο πηγάδι να πάρει νερό, μόλις όμως «κατηχήται» δια της αυτό-αποκαλύψεως του Ιησού τρέχει στους συμπατριώτες της, αυτούς που τους απέφευγε πριν, και τους παρακινεί να γνωρίσουν τον Χριστό, καλώντας τους, όχι με όσα υψηλά νοήματα της φανέρωσε, αλλά∙ «δεῦτε ἴδετε ἄνθρωπον ὃς εἶπέ μοι πάντα ὅσα ἐποίησα» (στιχ. 29)! Έτσι, γίνεται αυτή «απόστολος» πριν τους Αποστόλους και «μυροφόρος» πριν τις Μυροφόρες για τους Σαμαρείτες, ως και για τους κατοικούντες στην Βόρεια Αφρική, όπου και εκήρυξε Χριστόν, προσφέροντας τον εαυτό της «θυσίαν και ολοκαύτωμα» μαζί με τις τέσσερεις αδελφές της και τους δύο υιούς της, προτρέποντας όλους μας, αφού διορθώσουμε την ζωή μας «συναντώντας» τον Ιησού, σε μια Ιεραποστολική έξοδο δια του παραδείγματός μας προς τους απεγνωσμένους αδελφούς μας, που η παντοειδής αμαρτία τους έχει καταστήσει «μόνους» και «ακοινώνητους», όπως ήσαν οι Ιουδαίοι με τους Σαμαρείτες.
Το πρωΐ της Κυριακής τον Όρθρο και την Θ. Λειτουργία ετέλεσε ο Θεοφιλέστατος Πρωτοσύγκελλος της Ι. Μητροπόλεως μας κ. Αγάπιος μετά του οποίου συλλειτούργησαν οι Πανοσ. Αρχιμ. π. Αθανάσιος Πέζος, Αιδεσ. Πρωτ/ρος π. Αθανάσιος Κοντογιάννης και οι Διάκονοι π. Χρήστος Χίλιας και π. Άγγελος Σαλάτας, ενώ συμπροσευχόμενος παρέστη ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Διονύσιος.
Ο Θεοφιλέστατος εκήρυξε τον Θείον λόγον αναφερόμενος στα βαθύτατα πνευματικά νοήματα της Ευαγγελικής περικοπής συσχετίζοντας κάποια απ᾽ αυτά που μνημονεύει σ᾽ αυτήν ο Ευαγγελιστής Ιωάννης με γεγονότα εκ της Παλαιάς Διαθήκης, όπου φανερώνεται ότι εκεί που ανοίχθησαν οι ουρανοί (στην Βαιθὴλ) και Άγγελοι ανέβαιναν και κατέβαιναν στην όραση της «Κλίμακος του Ιακώβ», εκεί ο Χριστός, «ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς», θα αναβιβάσει στα ουράνια ύψη την εκ της πνευματικής δίψας «τηκομένη» καρδιά της Σαμαρείτιδος. Εκεί, που πάλαιψε ο Ιακώβ με τον Άγγελο και τον άφησε ο Άγγελος να τον νικήσει, εκεί, κατά τον Ποιητή, «πολεμά (η Σαμαρείτις) με την αγάπη Του, ντυμένη την πανοπλία της φιλανθρωπίας, για να βλέπει το πρόσωπο, τ᾽ αυτιά, τα μάτια Του, που ιππότης θέλησε να φορέσει για να πολεμούν ως ίσοι… Ή Τον κερδίσει ή την κερδίσει το ίδιο είναι γι᾽ αυτήν»! Πέτυχε την σωτηρία της! Με ποιον τρόπο; Με την μετάνοιά της. Πάλεψε με τον «παλαιό» εαυτό της γιατί επεθύμησε να απολαύσει το «ὕδωρ τό ζῶν», την Χάρι του Αγίου Πνεύματος. Επεθύμησε η σκοτεινή, ένεκα της αμαρτίας, τον φωτισμό και δια της καθάρσεως, αντιπροσφέροντας δάκρυα μετανοίας, κατέστη Φωτεινή γευσάμενη το «ὕδωρ τό ζῶν», αναβιβασθείσα εις την κατάσταση της ελλάμψεως, αφού επληροφορήθη από το αψευδές στόμα του Λυτρωτού ότι «Πνεῦμα ὁ Θεός, καί τούς προσκυνοῦντας αὐτόν ἐν πνεύματι καί ἀληθείᾳ δεῖ προσκυνεῖν» (στιχ. 24), ήτοι εν Αγίω Πνεύματι και δια του Ιησού Χριστού, που είπε ότι Αυτός είναι η αλήθεια!
Ο Θεοφιλέστατος ολοκλήρωσε την ομιλία του παρακαλώντας τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας κ. Διονύσιο να εύχεται, ώστε δια της καθάρσεως (μετανοίας) να δεχθούμε και᾽μεις τον θείον φωτισμό.
Αυτούς που εκκλησιάσθηκαν συμπεριλαμβανομένου και του Διοικητικού Συμβουλίου, ως και περί τα πεντήκοντα (50) μέλη, της Ενώσεως Αποφοίτων Εκκλησιαστικής Σχολής Κορίνθου, τους υποδέχθηκε με ένθερμους λόγους ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Διονύσιος λίγο πριν της απολύσεως της Θ. Λειτουργίας. Μνημόνευσε ιδιαιτέρως τον προκάτοχό του Δαμασκηνό, τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος, Αντιβασιλέα και Πρωθυπουργό, ο οποίος δύο φορές έκτισε την Ιερατική Σχολή Κορίνθου, στην οποία εφοίτησαν και οι παρόντες απόφοιτοι, ως και πλειάς άλλων μαθητών, εκ των οποίων πολλοί ανεδείχθησαν Αρχιερείς, Πρεσβύτεροι, Καθηγητές Πανεπιστημίου, διακονήσαντες την Εκκλησία, τις Επιστήμες αλλά και άλλοι καλοί και χρηστοί πολίτες εφάνησαν με αξιόλογες οικογένειες που εδημιούργησαν και με προσφορά αξιοθαύμαστη στην κοινωνία. Η Ιερατική Σχολή Κορίνθου μπορεί να έκλεισε «κρίμασιν οἷς οἶδεν Κύριος» περί το 1970, όμως από τους εύχυμους καρπούς της γεύεται ακόμη η κοινωνία μας.
Ομίλησε, ακόμη, και για τον συγκεκριμένο Ι. Ναό της Αγίας Φωτεινής, στον οποίο καθημερινά ετελούντο για τους μαθητές οι Ιερές Ακολουθίες του νυχθημέρου, ώστε να εκπαιδεύονταν οι υποψήφιοι Κληρικοί αλλά και οι ψυχές τους να τρέφονταν από την προσευχή και την λατρεία του Τριαδικού Θεού, μακαρίζοντας τους Αδελφούς Ευσταθίου, οι οποίοι εδαπάνησαν για την ανοικοδόμησή του εις μνήμην της θανούσης αδελφής τους Φωτεινής Ευσταθίου.
Ευχαρίστησε τους Αποφοίτους που ήλθαν να τιμήσουν την μνήμη της Αγίας αλλά και να επισκεφθούν για άλλη μια φορά τους χώρους της Σχολής, στους οποίους έζησαν τα Γυμνασιακά τους χρόνια, ευχόμενος «χρόνια πολλά με υγεία», ώστε κατ᾽ έτος να συναντούμεθα στην μνήμη της Αγίας Φωτεινής της Σαμαρείτιδος.
Από την Ιερά Μητρόπολή μας παρετέθη πλούσιο πρωϊνό στους Αποφοίτους, στο οποίο και παρέστη ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κεγχρεών κ. Αγάπιος ως και Κληρικοί της Ι. Μητροπόλεώς μας. Εκ μέρους των Αποφοίτων ευχαρίστησε θερμά τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας κ. Διονύσιο για την φιλοξενία και τους λόγους υποδοχής, ως και τον Θεοφιλέστατο Πρωτοσύγκελλο μας κ. Αγάπιο, γιατί ελάμπρυνε με την παρουσία του την εορτή, ο Πρόεδρος του Δ.Σ. της Ενώσεως κ. Αθανάσιος Ψυχογιός, αντιφώνησε ο άγιος Κεγχρεών και έκλεισε την συνάντηση ο κ. Φώτιος Παπαγεωργίου, Θεολόγος, με την αναφορά, εξ αιτίας ενός προσωπικού γεγονότος, στην προσωπικότητα του μακαριστού Μητροπολίτου Κορινθίας κυρού Προκοπίου Τζαβάρα.
Το απόγευμα της ίδιας ημέρας τελέσθηκε μεθέορτος Εσπερινός και Κτιτορικό Μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των Κτιτόρων και απάντων των δωρητών και ευεργετών του Ι. Παρεκκλησίου.
