Τις θερμές ευχαριστίες προς πάντες για τη συμμετοχή στο πένθος για την απώλεια του εκ σάρκας αδελφού του, εξέφρασε ο Μητροπολίτης Σπάρτης Ευστάθιος σε ανοικτή επιστολή του.
Στην επιστολή του αναφέρει:
Θερμά Σας ευχαριστώ για την ολόψυχη συμμετοχή Σας στο οικογενειακό μας πένθος.
Τα εγκάρδια επαινετικά λόγια Σας, για τον αείμνηστο αδελφό μας, είναι πολύ παρηγορητικά και στηρικτικά στην ανθρωπίνως δύσκολη στιγμή του πένθους μας.
Οι ολόθερμες προσευχές σας, για την αιώνια ανάπαυσή του, «εν σκηναίς δικαίων και εν χώρα ζώντων», είναι βεβαιωτικές της αληθινής αγάπης Σας προς εκείνον, προς την ελαχιστότητά μου και προς όλα τα μέλη της ιδικής του οικογένειας, γι’ αυτό και από όλους μας έχετε, μαζί με τις ευχαριστίες μας και την ευγνωμοσύνη μας.
Αν «ένας άνθρωπος μπορεί να γίνει ευτυχής και με τα μικρά» κατά τον Ελύτη, ο αδελφός μας που ευλογήθηκε από τον Θεό να δοκιμάσει και τα μικρά και τα μεγάλα (έντιμο βίο, αξιοθαύμαστη πνευματική προετοιμασία για τον θάνατο, πολύτιμη και ισόψυχη σύζυγο, ευλογημένα παιδιά, εκ των οποίων ο γυιός του αφοσιωμένος κληρικός με υπέρ-πολύτεκνη εκλεκτή οικογένεια και άλλα πολλά), υπήρξε πανευτυχής, γι’ αυτό και η ευγνωμοσύνη και εκείνου και όλων μας, προς τον Δοτήρα παντός αγαθού είναι και θα μείνει ισόβιος.
Σας παρακαλούμε να εύχεσθε, ώστε «ο πάσαν την οικονομίαν, διά την των βροτών σωτηρίαν υπερκάλλως πληρώσας, ο θανάτου δεσμούς αλύτους και κλείθρα Άδου διαρρήξας, ο ζωής κυριεύων και του θανάτου» να του χαρίσει «αντί των επιγείων τα επουράνια, αντί των φθαρτών τα άφθαρτα, αντί των προσκαίρων τα αιώνια» και να καταγράψει το όνομα αυτού «εν βίβλω ζωής», εφ’ όσον έχομε βεβαίαν την πεποίθηση, ότι «ούκ έστι θάνατος τοις δούλοις Αυτού εκδημούντων ημών από του σώματος και προς τον Θεόν ενδημούντων, αλλά μετάστασις από των λυπηροτέρων, επί τα χρηστότερα και θυμηδέστερα και ανάπαυσις και χαρά».
