Το εσπέρας της Δευτέρας 11ης Αυγούστου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας υποδέχθηκε, επικεφαλής του ιερού κλήρου, των τοπικών Αρχών και πλήθους πιστών, στο προαύλιο του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Αλεξάνδρειας την τιμία χείρα του Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως του Θαυατουργού που κόμισε ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης Νεκτάριος Δαρδανός, Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Ύδρας και Β´Γραμματεύς παρά τω Αρχιγραμματεί της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, κατόπιν ευλογίας του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ύδρας κ. Εφραίμ.
Ακολούθησε Εσπερινός και Παρακλητικός Κανόνας της Θεοτόκου, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου ο οποίος στο τέλος κήρυξε το θείο λόγο και απένειμε τον χρυσό Σταυρό του Αποστόλου Παύλου στον π. Νεκτάριο. Δαρδανό. Ο τελευταίος, κατά την αντιφώνησή του, ευχαρίστησε τον Σεβασμιώτατο για την τιμή και αναφέρθηκε στο πλούσιο ποιμαντικό του έργο που, όπως τόνισε, αποτελεί παράδειγμα για όλους και κυρίως τους νέους κληρικούς.
Η τιμία χείρα θα παραμείνει στον Ιερό Ναό μέχρι και την Κυριακή 17 Αυγούστου, οπότε και θα αναχωρήσει για την Αίγινα.
Ομιλία Σεβασμιωτάτου
«Σήμερον λαμπρῶς εὐφραίνονται … τῶν πιστῶν οἱ σύλλογοι, Νεκτάριε ἱερέ», ψάλλει ὁ ἱερός ὑμνογράφος ἐπί τῇ μνήμῃ τοῦ ἐν ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Νεκταρίου, ἐπισκόπου Πενταπόλεως, τοῦ θαυματουργοῦ. Τήν ἴδια ὅμως πνευματική εὐφροσύνη μέ τά πλήθη τῶν πιστῶν, πού προστρέχουν γιά νά τιμήσουν τή μνήμη τοῦ μεγάλου αὐτοῦ ἁγίου τῆς Ἐκκλησίας μας, αἰσθανόμεθα καί ἐμεῖς σήμερα, καθώς πρό ὀλίγου εἴχαμε τήν ἐξαιρετική εὐλογία νά ὑποδεχθοῦμε τήν τιμία χεῖρα του, τήν ὁποία μετέφερε μέ τήν ἄδεια καί τήν εὐλογία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ὕδρας, Σπετσῶν καί Αἰγίνης κ. Ἐφραίμ ὁ πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης π. Νεκτάριος, γιά νά μᾶς εὐλογήσει καί νά μᾶς ἁγιάσει.
Εἴμαστε ὑπόχρεοι στήν ἀγάπη τοῦ Σεβασμιωτάτου καί τῆς Καθηγουμένης τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου, γιά τή φιλάδελφη ἀνταπόκρισή τους στήν παράκλησή μας καί γιά τήν πνευματική εὐκαιρία πού μᾶς προσφέρουν, νά ἑορτάσουμε τή μεγάλη Θεομητορική ἑορτή τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, τό Πάσχα τοῦ καλοκαιριοῦ, ὅπως συνηθίζουμε νά λέμε, ἀλλά καί τήν πανήγυρη τοῦ ἱεροῦ Μητροπολιτικοῦ ναοῦ τῆς Ἀλεξανδρείας ἔχοντας ἐν τῷ μέσῳ ἡμῶν τή χαριτόβρυτη χεῖρα τοῦ ἁγίου Νεκταρίου, ὁ ὁποῖος ὑπερβαλλόντως ἀγάπησε καί ὕμνησε ἐν ζωῇ τήν Κυρία Θεοτόκο. Μάλιστα ἀξιώθηκε ὁ ἅγιος Νεκτάριος νά δεῖ τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο ἐνώπιόν του καί νά ἀκούσει τό αἴτημά της, νά συνθέσει δηλαδή πρός τιμήν της ἕναν ξεχωριστό ὕμνο, ἀφιερωμένο στήν ἴδια, τήν Ἁγνή Παρθένο καί Ἄχραντο Θεοτόκο. Καί ὁ ὕμνος αὐτός, πού ἐκφράζει τήν βαθύτατη υἱική ἀγάπη τοῦ ἁγίου Νεκταρίου πρός τήν Παναγία μας, εἶναι ἕνας ὕμνος ἰδιαίτερα προσφιλής σέ ὅλους τούς χριστιανούς πού τόν ψάλλουν μέ εὐλάβεια καί κατάνυξη μέχρι σήμερα.
Εἴμεθα ὅμως ἰδιαιτέρως εὐγνώμονες καί πρός τόν ἅγιο καί θαυματουργό Νεκτάριο, ὁ ὁποῖος θέλησε νά ἐπισκεφθεῖ καί πάλι τήν Ἱερά Μητρόπολή μας, γιά νά μᾶς δώσει τή χάρη καί τήν εὐλογία του, ἀλλά καί γιά νά μᾶς ἐνισχύσει στήν προετοιμασία μας νά ἑορτάσουμε τήν Κοίμηση τῆς Παναγίας, καί νά τονώσει τήν ἀγάπη μας πρός τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, τή Μητέρα τοῦ Κυρίου μας καί μητέρα ὅλων τῶν χριστιανῶν.
Καί ὅταν ἐμεῖς ἀγαποῦμε τήν Κυρία Θεοτόκο, ὅταν ἀγωνιζόμεθα καί προσπαθοῦμε νά τήν ἱκανοποιοῦμε, ὑπακούοντας στίς ἐντολές τοῦ Υἱοῦ της, ὅπως Ἐκείνη μᾶς δίδαξε στόν γάμο τῆς Κανᾶ, συστήνοντας στούς ὑπηρέτες νά ὑπακούσουν σέ ὅ,τι τούς πεῖ ὁ Χριστός, τότε καί ἡ Παναγία μας εἶναι πρόθυμη νά μεσιτεύει γιά μᾶς στόν θρόνο τῆς Χάριτος ἀλλά καί νά μᾶς χαρίζει ὅ,τι τῆς ζητοῦμε, ἐφόσον βεβαίως εἶναι πρός ὄφελος τῆς ψυχῆς μας. Καί ἀκόμη εἶναι πρόθυμη νά μᾶς χαρίσει διά τῶν πρεσβειῶν της καί τήν αἰώνιο ζωή.
Αὐτήν μᾶς προτρέπει νά ζητοῦμε ἀπό τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο καί ὁ ἅγιος Νεκτάριος μέ τόν ὕμνο τόν ὁποῖο προανέφερα, μέ τόν ὁποῖο καί ὁ ἴδιος παρακαλεῖ τήν Παναγία νά τόν λυτρώσει ἀπό τόν πονηρό ἀλλά καί νά τόν ἀναδείξει κληρονόμο τῆς αἰωνίου ζωῆς, λέγοντας: «Ἀντιλαβοῦ μου, ρῦσαι με ἀπό τοῦ πολεμίου, καί κληρονόμον δεῖξον με ζωῆς τῆς αἰωνίου».
Συνδυάζει, δηλαδή, ὁ ἅγιος Νεκτάριος δύο αἰτήματα, τά ὁποῖα εἶναι ἀπό τή φύση τους ἀλληλένδετα. Διότι αὐτός ὁ ὁποῖος ὑπῆρξε καί εἶναι καί θά εἶναι πάντοτε ἐχθρός τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ὁ πονηρός. Εἶναι ὁ διάβολος, ὁ ὁποῖος προσπαθεῖ νυχθημερόν καί μέ κάθε τρόπο νά μᾶς παρασύρει μακριά ἀπό τόν Θεό, μακριά ἀπό τίς ἐντολές του, μακριά ἀπό τήν ἀγάπη καί τήν προστασία τῆς Παναγίας μας, ὥστε νά μᾶς παρασύρει τελικά στήν ἁμαρτία καί νά μᾶς στερήσει τήν αἰώνιο ζωή, ἡ ὁποία θά πρέπει νά εἶναι ὁ μοναδικός σκοπός καί ἡ μόνη ἐπιδίωξή μας.
Καί ἐπειδή ὡς ἄνθρωποι εἴμαστε ἀδύναμοι νά ξεφύγουμε ἀπό τίς παγίδες καί τούς πειρασμούς τοῦ πονηροῦ, ἀλλά καί νά κερδίσουμε τήν αἰώνιο ζωή, γι᾽ αὐτό καί ὁ ἅγιος Νεκτάριος ζητᾶ τή βοήθεια τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, καί γιά νά τόν προφυλάξει ἀπό τίς παγίδες τοῦ ἀντικειμένου, καί γιά νά τόν ἀξιώσει νά γίνει κληρονόμος τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, τήν ὁποία ἔχει ἑτοιμάσει ὁ Θεός γιά ὅλους ὅσους τόν ἀγαποῦν καί γιά ὅλους ὅσους ζοῦν σύμφωνα μέ τίς ἐντολές του.
Προσκυνώντας, λοιπόν, καί ἀσπαζόμενοι αὐτές τίς ἡμέρες τοῦ Δεκαπενταυγούστου μαζί μέ τήν εἰκόνα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καί τή χαριτόβρυτο καί θαυματουργό χεῖρα τοῦ ἁγίου Νεκταρίου, ἄς ἐπαναλαμβάνουμε πρός τήν Κυρία Θεοτόκο τό δικό του διπλό αἴτημα καί ἄς ἐπικαλούμεθα συγχρόνως καί τή δική του πρεσβεία καί μεσιτεία, ὥστε νά ἀξιωθοῦμε καί ἐμεῖς τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, τήν ὁποία ὁ ἅγιος Νεκτάριος ἀπολαμβάνει πλησίον τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου.
Μέ αὐτές τίς ταπεινές σκέψεις θά ἤθελα νά εὐχαριστήσω καί πάλιν καί πολλάκις τόν π. Νεκτάριο γιά τήν εὐλογία τοῦ ἱεροῦ λειψάνου τοῦ ἁγίου Νεκταρίου, τήν ὁποία κόμισε στήν Ἱερά μας Μητρόπολη καί στήν πόλη τῆς Ἀλεξανδρείας, καί νά εὐχηθῶ ταπεινά ἡ χάρη τοῦ ἁγίου Νεκταρίου καί τῆς Παναγίας μας νά μᾶς σκέπει καί νά μᾶς διαφυλάττει πάντοτε.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
