Οι πρωτοκορυφαίοι απόστολοι Πέτρος και Παύλος, οι αποκληθέντες «στύλοι» (Προς Γαλάτες β΄ 9) της Εκκλησίας γίνονται οι διδάσκαλοί μας στην πνευματική ζωή, εφ’ όσον οι ίδιοι προέτρεψαν τους πιστούς να τους μιμηθούν (Προς Κορινθίους Α΄ δ΄ 16).
Ο απόστολος Πέτρος είναι παράδειγμα μετανοίας.
Η πτώση του Πέτρου
Ο απόστολος Πέτρος αρνήθηκε τον Κύριο Ιησού Χριστό. Στην πτώση τον οδήγησαν επτά αδυναμίες. Ήσαν:
1) Η αμφιβολία
α- Ο Κύριος Ιησούς Χριστός περιπατεί πάνω στα νερά της λίμνης της Τιβεριάδος ή Γεννησαρέτ και κατευθύνεται προς τους Αποστόλους που ευρίσκονται στο πλοίο στη μέση της λίμνης. Ο Πέτρος ζητεί από τον Κύριο να του επιτρέψει να πάει κοντά Του βαδίζοντας και αυτός πάνω στα κύματα. Ο Κύριος τον καλεί. Ο Πέτρος κατεβαίνει από το πλοίο και αρχίζει να βαδίζει πάνω στα κύματα, αισθανόμενος όμως τον δυνατό άνεμο φοβήθηκε και τότε άρχισε να βυθίζεται (Ματθαίου ιδ΄ 22-33).
β- Ο Χριστός ευρίσκεται στα μέρη της Καισαρείας της Φιλίππου. Προλέγει τον θάνατο και την ανάστασή Του, όταν θα ευρίσκοντο στα Ιεροσόλυμα. Ο Πέτρος ζητεί από τον Κύριο Ιησού Χριστό να λυπηθεί τον εαυτό Του και να μην πάει στα Ιεροσόλυμα. Πάλι η αμφιβολία τον επηρέασε (Ματθαίου ιστ΄ 21-23).
2) Η υπερηφάνεια
Στο υπερώο της Ιερουσαλήμ, όπου πραγματοποιήθηκε ο Μυστικός Δείπνος, ο Κύριος προλέγει την άρνηση του Πέτρου. Ο Πέτρος όμως διακηρύττει με αυτοπεποίθηση και σιγουριά ότι αυτός δεν θα χάσει την εμπιστοσύνη του στον Κύριο. Τα γεγονότα όμως τον διέψευσαν, διότι εκείνο το βράδυ τρείς φορές αρνήθηκε τον Κύριο (Μάρκου ιδ΄ 27-35).
3) Ο ύπνος – η ραστώνη
Οταν ο Κύριος πήγε να προσευχηθεί στη Γεσθημανή, πήρε μαζί Του τους τρείς μαθητές Του, ανάμεσα στους οποίους ήτο και ο Πέτρος. Γρήγορα όμως τον πήρε ο ύπνος.
4) Το χτύπημα
Κατά τη σύλληψη του Χριστού στη Γεθσημανή, ο Πέτρος συμπεριφέρθηκε βίαια, χτύπησε με το μαχαίρι του έναν υπηρέτη και του έκοψε το αυτί. Ο Κύριος τον επιτίμησε και τον προέτρεψε να μην είναι βίαιος (Ιωάννου ιη΄ 1-11).
5) Εξ αποστάσεως
Ο Πέτρος ακολουθούσε εξ αποστάσεως τον Χριστό, όταν συνελήφθη και μετεφέρετο στο σπίτι του Αρχιερέως όπου θα γινόταν η δίκη. Ο φόβος κυριαρχούσε μέσα του (Λουκά κβ΄ 54).
6) Συντροφιά με τους απίστους
Στην αυλή του Ιουδαίου Αρχιερέως, ο Πέτρος κάθησε ανάμεσα στους απίστους (Λουκά κβ΄ 55). Το περιβάλλον των εχθρών τού Ιησού επέδρασε καταλυτικά στην ψυχή Του.
7) Η άρνηση
Οσα προηγήθηκαν κυοφόρησαν μία πτώση που ήταν η άρνηση του Πέτρου, με όρκο ότι δεν γνωρίζει τον Χριστό (Λουκά 56-62).
Η ανόρθωση του Πέτρου
Θα επισημάνουμε τα επτά βήματα που οδήγησαν τον απόστολο Πέτρο στην ανόρθωση. Ησαν:
1. Η προσευχή και το βλέμμα του Ιησού
Ο Χριστός προλέγει στον Πέτρο τον πειρασμό που θα του επιτεθεί και τον πληροφορεί ότι Εκείνος θα προσευχηθεί γι’ αυτόν να μην χάσει την εμπιστοσύνη του (Λουκά κβ΄ 31-32).
Ο Χριστός ενώ δικαζόταν από το Ιουδαϊκό Μέγα Συνέδριο, όταν λάλησε ο πετεινός στράφηκε στον Πέτρο που τον είχε αρνηθεί και τον κοίταξε (Λουκά κβ΄ 61).
2. Η μετάνοια του αποστόλου Πέτρου
Ο Πέτρος μετά το λάλημα του πετεινού και το βλέμμα του Χριστού αμέσως συνήλθε, βγήκε από την αυλή που καθόταν και έκλαυσε για την πτώση του (Λουκά κβ΄ 62).
3. Η επίσκεψη στο μνήμα
Ο Πέτρος το πρωΐ της ημέρας της αναστάσεως του Χριστού, με λαχτάρα έτρεξε προς το μνήμα του αναστάντος Κυρίου, δείχνοντας τον πόθο του να βεβαιωθεί για την ανάστασή Του (Ιωάννου κ΄ 1-7).
4. Το μήνυμα του Κυρίου προς τον Πέτρο με τους Αγγέλους
Ο Χριστός ως παντογνώστης, γνωρίζοντας τι ακριβώς συμβαίνει στην ψυχή του Πέτρου, δίνει ένα ενθαρρυντικό μήνυμα στον Πέτρο με τους Αγγέλους. Δείχνει ότι δεν τον έχει απορρίψει (Μάρκου ιστ΄ 7).
5. Η συνάντηση με τον Κύριο
Οταν οι μαθητές επέστρεψαν από τους Εμμαούς, οι υπόλοιποι που ήσαν συγκεντρωμένοι στα Ιεροσόλυμα επιβεβαίωσαν ότι ο Κύριος αναστήθηκε και εμφανίσθηκε στον Πέτρο (Λουκά κδ΄34).
Αυτή η ιδιαιτέρα συνάντηση στήριξε τον Πέτρο στην πορεία του προς την αποκατάσταση.
6. Η δημόσια ομολογία
Η μετάνοια του Πέτρου επισφραγίσθηκε με τη δημόσια ομολογία του, μπροστά στους άλλους μαθητές στις όχθες της λίμνης της Τιβεριάδος (Ιωάννου κα΄ 15-18).
7. Το ατρόμητο κήρυγμα την ημέρα της Πεντηκοστής, κατά την οποία έκαμε ένα θαρραλέο και χωρίς φόβο κήρυγμα (Πράξεων β΄ 14 και εξής)
Παύλος, ο πρώτος μετά τον Ενα
Το πορτραίτο του αποστόλου Παύλου
Ο ίδιος ο απόστολος Παύλος σκιαγραφεί το πορτραίτο του : «Σ’ εμένα, τον πιο ασήμαντο απ’ όλους τους χριστιανούς, έδωσε ο Θεός αυτή τη χάρη, να κηρύξω στους εθνικούς τον ανεξερεύνητο πλούτο του Χριστού» (Προς Εφεσίους γ΄ 8). Αλλα στοιχεία της προσωπικότητός του είναι:
i. Η ταπείνωσίς του: «Εις εμέ τον ελάχιστον πάντων των αγίων».
ii. Το χάρισμά του: «εδόθη η χάρις αύτη».
iii. Η αποστολή του: «να ευαγγελίσω».
iv. Το πεδίο του: «μεταξύ των εθνών».
v. Το θέμα του: «τον ανεξιχνίαστον πλούτον του Χριστού».
Η καύχηση του Αποστόλου Παύλου
Ο απόστολος Παύλος καυχιόταν με αυτό τον τρόπο στον Χριστό (Προς Ρωμαίους ε΄11):
1. Καυχιόταν στις θλίψεις
Ναι, δεν θρηνούσε στις θλίψεις της ζωής και της αποστολής του. Αντιλαμβανόταν την πνευματική ωφέλεια που προξενεί η υπομονή στις θλίψεις, που αποτελεί καύχημα για τον χριστιανό (Προς Ρωμαίους ε΄ 3).
2. Καυχιόταν στον Σταυρό
Για τον Απόστολο έγινε καύχημα και δόξα του κηρύγματός του, που τον έκανε να μη συμβιβάζεται με τον κόσμο και την αμαρτία (Προς Γαλάτας στ΄ 14).
3. Καυχιόταν στα ασθενήματά του
Ο απόστολος Παύλος τόλμησε και διεκήρυξε το «εν ταις ασθενείαις καυχήσομαι» (Προς Κορινθίους Β΄ ιβ΄ 9 και Προς Κορινθίους Β΄ ιβ΄ 7-10).
4. Καυχιόταν για τους αδελφούς του
Απευθύνεται στους Κορινθίους και εξομολογείται ότι καυχάται γι’ αυτούς στους Μακεδόνες, επειδή εκδηλώνουν ζήλο και προθυμία να βοηθήσουν οικονομικά τους αδελφούς Χριστιανούς (Προς Κορινθίους Β΄ θ΄ 1-2).
Οι άγιοι απόστολοι μάς δίδαξαν το ευαγγέλιο με τα λόγια τους, αλλά και με τη ζωή τους. Η ζωή τους ήταν ευαγγελική.
