Η Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία, ως χειροποίητος Ναός της Υπάτης Σοφίας του Ενσάρκου Λόγου, μετά από δεκαετίες ουδετερότητας φαίνεται πως επεθύμησε την με αντίστροφη πορεία επιστροφή Της στο αρχαίον κάλλος.
Μόνον έτσι μπορούμε να ερμηνεύσουμε τα κρίματα και τις βουλές του Θεού γι’ αυτή τη χαραμάδα και πρόγευση του Παραδείσου επί της γης.
Αρκετά οι κόποι των Ανθεμίου και Ισιδώρου και ο ζήλος του Ιουστινιανού, το θυμίαμα και οι προσευχές δυσαρίθμητων κληρικών και λαϊκών έγιναν προσοδοφόρα κίνητρα σε ιδεολογίες που δεν μπόρεσαν να εκτιμήσουν τη σπουδαιότητα της γης που, παραχωρήσει Κυρίου, κατέκτησαν.
Πλέον δεν θα κυκλοφορούν μέσα σε αυτό το θησαυροφυλάκιο των ιερών και των οσίων μας κατοικίδια, ούτε περιηγητές με εμφάνιση παραλίας.
Πλέον ο χώρος αυτός, θέλοντας και μη, θα προετοιμάζεται ώστε τη μοναδικότητα του Θεού, που θα ηχεί στους αγιασμένους θόλους Του, να την κηρύττει εν τρισί προσώποις μετ’ ου πολύ!
Με αυτές τις σκέψεις και με αισιοδοξία για τα μέλλοντα η Ιερά Μητρόπολις Φωκίδος στέκεται με σεβασμό στο πλευρό του κυριάρχου του Ιερού Συνθρόνου της Μεγάλης Εκκλησίας, του σοφού Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου, του Γενάρχου μας, και επαναλαμβάνει, καθώς με ευλάβεια προσκυνά το πονεμένο χέρι της Ρωμηοσύνης:
Παναγιώτατε Δέσποτα, «καὶ Ὑμεῖς καὶ ἡμεῖς οὖν λύπην μὲν νῦν ἔχομεν, πάλιν δὲ ὄψεται τὸ Γένος ἡμῶν Κύριος καὶ χαρήσεται ἡμῶν ἁπάντων ἡ καρδία, καὶ τὴν χαρὰν ἡμῶν οὐδεὶς αἴρει ἀφ’ ἡμῶν» (πρβλ Ιω. Ιστ’, 22). Η πατρική Σας καρδία θα γευθεί τη συμπλήρωση του Χερουβικού!
«Μετὰ σοῦ ἡ ἀρχὴ ἐν ἡμέρᾳ τῆς δυνάμεώς σου ἐν ταῖς λαμπρότησι τῶν ἁγίων σου·….ὤμοσε Κύριος καὶ οὐ μεταμεληθήσεται»! (Ψαλμ. ρθ’, 3-4).