Του Μητροπολίτου Καισαριανής, Βύρωνος και Υμηττού Δανιήλ
Η Mεταμόρφωση του Κυρίου Ιησού Χριστού στο όρος, όπως μας παρέδωσαν οι άγιοι απόστολοι Ματθαίος, Λουκάς και Πέτρος, είναι γεγονός μεγάλης σημασίας για μας τους ανθρώπους. Στοχαζόμενοι ιερώς, διαπιστώνουμε τις σημασίες της.
1. Την Χριστολογική σημασία της
Η Μεταμόρφωση του Κυρίου συνέβη όταν ο Κύριος ολοκλήρωνε την δημοσία δράση Του, τις περιοδείες Του. Με τα θαύματά Του είχε επισφραγίσει τη μεσσιανική αποστολή Του, ότι σ’ Αυτόν πραγματοποιήθηκαν οι προφητείες και αυτός είναι ο κληρονόμος των υποσχέσεων του Θεού, για τον Οποίον δόθηκαν οι επαγγελίες (Γαλάτας γ΄ 16).
Οι άγιοι Απόστολοι, ως μάρτυρες, είχαν βεβαιωθεί για την αυτοσυνειδησία του Κυρίου και την αποστολή Του, όπως φαίνεται από την απάντηση που έδωσε ο απόστολος Πέτρος στον Κύριό μας, όταν τους ερώτησε “υμείς δε τίνα με λέγετε είναι;”. Ο απόστολος Πέτρος εξ ονόματος των μαθητών ομολόγησε και διεκήρυξε “Συ ει ο Χριστός ο υιός του Θεού του ζώντος” (Ματθαίου ιστ΄ 16). Στο περιεχόμενο της ομολογίας του Πέτρου περιλαμβανόταν η μεσσιανικότητα (είναι ο Μεσσίας) του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και η θεότητά Του, (ο Υιός του Θεού).
Στους μαθητές Του είχε ωριμάσει η πεποίθηση για το ποιος ήταν. Γι’ αυτό και τους έκρινε ώριμους για να τους φανερώσει με τη Μεταμόρφωση αυτό που ομολόγησαν.
Η Μεταμόρφωση είναι μία από τις ενέργειες του Κυρίου μας, με τις οποίες στήριξε τους μαθητές Του για να μην ταραχθούν, να μην κλονισθούν, να μη χάσουν την εμπιστοσύνη τους σ’ Αυτόν και στην αποστολή Του.
Παράλληλα τους ενισχύει με την πρόρρηση του θανάτου Του τρείς φορές (βλ. Ματθαίου ιστ΄, 21-23, Ματθαίου ιζ΄, 22, Ματθαίου κ΄ 17-19).
Μετά την Ανάσταση, την Ανάληψή Του στους ουρανούς και την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος, αυτή η πεποίθηση των μαθητών Του για τον Κύριο Ιησού Χριστό έγινε ακράδαντη. Αυτοί βεβαίωσαν και μαρτύρησαν την μεσσιανικότητά Του, τη θεότητά Του, τον λυτρωτικό θάνατό Του, την ένδοξη Ανάστασή Του, την Ανάληψή Του και γενικώς όλο το μυστήριο της ενσάρκου οικονομίας Του.
*****
2. Την ανθρωπολογική σημασία της
Ο Κύριος Ιησούς Χριστός ομολογείται, ότι είναι “ο υιός ο αγαπητός” του Θεού Πατέρα. Είναι Υιός αγαπητός και Υιός ευδοκίας και ως Θεός και ως Ανθρωπος. Είναι Υιός αγαπητός, επειδή είναι υιός υπακοής, όπως μας διδάσκει ο απόστολος Παύλος (Προς Φιλιππησίους β΄ 5-12).
Ως άνθρωπος αποτελεί το πρότυπο της ζωής των ανθρώπων και το κριτήριο της αυθεντικότητας και της γνησιότητάς τους, που τους υποδεικνύει τον σκοπό του πνευματικού αγώνα τους.
Μόνο όσοι υπακούουν στον Θεό, όπως και ο Κύριος Ιησούς Χριστός, θα δοξασθούν μαζί Του. Οσοι ενωθούν με τον Χριστό με τα άγια μυστήρια και με την ταύτιση του θελήματός Του, θα αναδειχθούν τέκνα του Επουρανίου Θεού και Πατέρα.
*****
3. Την εσχατολογική σημασία της
Ατενίζοντας προς το Θαβώρ βλέπουμε πως ο Μεταμορφωμένος Χριστός θέτει το τέλειο μέτρο των ανθρωπίνων δυνατοτήτων, την απώτατη ικανότητα της ανθρώπινης φύσεως σ’ όλη την αληθινότητά της και το ύψος της.
Αυτό το κατόρθωμα, για το οποίο αθλούνται οι πιστοί, θα γίνει κατάδηλο σε μας, θα φανερωθεί βεβαίως κατά την έσχατη ημέρα. Οι απαρχές όμως είναι φανερές στη ζωή αυτή.
Η Μεταμόρφωση είναι η εορτή της “καταστάσεως της αγιότητος”, καθώς η Μεταμόρφωση φανερώνει πρώτον το τι ήταν η ανθρώπινη φύση πρωταρχικά και δεύτερον τι θα γίνει “εν Χριστώ” στην ύστατη εκπλήρωση των πάντων. Αυτή η τελευταία κατάσταση είναι ασυγκρίτως υψηλότερη από την πρώτη.
Η Μεταμόρφωση μάς δείχνει όχι απλώς το αρχέτυπο κάλλος της εικόνας του ανθρώπου, αλλά και την καταληκτική δόξα της ομοιώσεως. Στον Μεταμορφωμένο Χριστό αποκαλύπτεται τι σημαίνει ότι ο άνθρωπος δημιουργήθηκε “κατ’ εικόνα” και “καθ’ ομοίωση” Θεού (Γενέσεως β΄ 16).
*****
Στην Μεταμόρφωση ο Κύριος μάς αποκαλύπτει ότι είμαστε προορισμένοι να ζήσουμε σε μία κοινωνία, ο Τριαδικός Θεός και οι άνθρωποι. Αυτή είναι η Βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.
Εκείνο πάντως το οποίο ασφαλώς και λεπτομερώς γνωρίζουμε είναι ο τρόπος συμμετοχής και εισόδου μας σ’ αυτή.
α. Σωματικά είναι αδύνατο. Εφ’ όσον κατά την αποστολική διαβεβαίωση “σαρξ και αίμα βασιλείαν Θεού κληρονομήσαι ου δύνανται, ουδέ η φθορά την αφθαρσίαν κληρονομεί” (Α΄ Προς Κορινθίους ιε΄ 50).
β. Πνευματικά, όταν αγωνιζόμαστε να μεταμορφωθούμε σύμφωνα με την ένδοξη εικόνα του μεταμορφωθέντος Ιησού Χριστού (B΄ Κορινθίους γ΄ 18).
Προς τούτο ο φιλάνθρωπος Θεός έθεσε στη διάθεσή μας τα απαραίτητα μέσα που είναι η Εκκλησία, τα άγια Μυστήρια και οι διάκονοι αυτών.
