Εν αναμονή της απόφασης της Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου βρίσκονται η Εκκλησία της Ελλάδος και η Μητρόπολη Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού, που έχουν ολοκληρώσει όλες τις απαραίτητες ενέργειες για την αγιοκατάταξη μιας σημαντικής μορφής του προηγούμενου αιώνα, του γέροντα Αθανάσιου Χαμακιώτη, γνωστού και ως «δεύτερου Παπουλάκου».
Τον Μάρτιο του 2017, μισό αιώνα μετά την κοίμηση του ιερέα, ο μητροπολίτης Κηφισίας Κύριλλος με αίτημα του προς την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, ζήτησε την ενεργοποίηση των διαδικασιών για την αγιοκατάταξη του, μιας και όπως χαρακτηριστικά γράφει στην επίσημη επιστολή «η συνείδηση του πληρώματος της Εκκλησίας έχει ήδη προ πολλού αναγνωρίσει την αγιότητά του…».
Λίγους μήνες μετά, τον Αύγουστο του 2017, με έγγραφο της προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος εγκρίνει το αίτημα και μεταβιβάζει τον φάκελο στο Οικουμενικό Πατριαρχείο ώστε να ληφθεί η τελική απόφαση.
Ο κατά κόσμον Γεώργιος Χαμακιώτης, γεννήθηκε το 1891 στην Τουρλάδα, ένα μικρό ορεινό χωριό των Καλαβρύτων. Σε ηλικία 15 χρόνων έγινε δόκιμος μοναχός στην Αγία Λαύρα, όπου μόναζε και ο θείος του. Επτά χρόνια μετά και αφού τελείωσε την ιερατική σχολή της Άρτας, εκάρη μοναχός με το όνομα Αθανάσιος. Σε ηλικία 25 ετών χειροτονήθηκε διάκονος και πέντε χρόνια αργότερα το 1921 χειροτονήθηκε πρεσβύτερος.
Το 1931, λόγοι υγείας τον ανάγκασαν να αφήσει τον τόπο του και να ζήσει στην Αθήνα, όπου υπηρέτησε σε διάφορους ναούς. Το 1936 διορίστηκε εφημέριος σε ένα πολύ παλιό και όμορφο εκκλησάκι, την Παναγία τη Νερατζιώτισσα στο Μαρούσι το οποίο έμελλε να γίνει γνωστό σε ολόκληρη την Αττική εξαιτίας του πλούσιου έργου του.
Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στην ιστοσελίδα της Ι.Μ. Κηφισίας «ανεπανάληπτες έχουν μείνει οι Θείες Λειτουργίες και οι Ακολουθίες που τελούσε, η φιλανθρωπία του καθώς και αμέτρητο είναι το πλήθος των ανθρώπων που ανεπαύθησαν στο πετραχήλι του… Ο Γέροντας Αθανάσιος, ο ταπεινός λευΐτης της Νερατζιώτισσας στο Μαρούσι, έμοιαζε απόλυτα με το φιλάνθρωπο Κύριό μας. Ήταν η εικόνα της έμπρακτης αγάπης, της ελεημοσύνης, της συμπάθειας, ήταν «εις τύπον και τόπον Χριστού».»
Τα τελευταία τέσσερα χρόνια της ζωής του έζησε σε ένα μικρό μοναστηράκι, την «Παναγία τη Φανερωμένη», που έφτιαξε ο ίδιος στη σημερινή Ροδόπολη (Μπάλα) Αττικής. Εκοιμήθη στις 17 Αυγούστου του 1967 και ενταφιάστηκε στο μοναστηράκι της Παναγίας όπου ακόμη υπάρχει το κελί στο οποίο ζούσε, τα προσωπικά του αντικείμενα και φυσικά τα λείψανά του.
Σύμφωνα με την πρόταση του μητροπολίτη Κηφισίας Κυρίλλου, εφόσον ληφθεί η σχετική απόφαση από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, η μνήμη του γέροντα Αθανάσιου Χαμακιώτη θα γιορτάζεται στις 17 Αυγούστου, την ημέρα δηλαδή της κοιμήσεως του αλλά και στις 23 Οκτωβρίου ημέρα κατά την οποία πραγματοποιήθηκε η ανακομιδή των λειψάνων του.
Η Αναγνώριση των Αγίων
Η διαδικασία ανακηρύξεως των Αγίων φαίνεται να είναι ίδια (Παπαδόπουλος Χρ., 1934). Συγκεκριμένα, οι αρχές που ακολουθούνται για την αναγνώριση ενός Αγίου είναι οι εξής:
1. Αναγνώριση στοιχείων Αγιότητας υπό Συνόδου.
2. Η παραπάνω διαδικασία περιττεύει για όσους έχουν ήδη αναγνωριστεί ως Άγιοι.
3. Κατά την ανακήρυξη γίνεται σχετική εκκλησιαστική πράξη.
Η πράξη της ανακηρύξεως υπογράφεται πανηγυρικώς στην Εκκλησία εν μέσω της κατάλληλης εκκλησιαστικής τελετής. Κατέρχεται όλη η Σύνοδος στην Εκκλησία και, εν μέσω του Ευαγγελίου, ψάλλονται τα τροπάρια «Ευλογητός εί Χριστέ ο Θεός ημών…», «΄Οτε καταβάς τας γλώσσας συνέχεε…» κ.τ.λ.. Κατόπιν, διαβάζεται και υπογράφεται από όλους όσους συμμετέχουν στη γενική Σύνοδο, η πράξη της αγιοποίησης. Μάλιστα, για τους Αγίους που θεωρούνται πιο άξιοι συντάσσεται και ιδιαίτερη ακολουθία. Αναγκαία είναι και η ανακομιδή των λειψάνων τους αν σώζονται όπως και το χρίσμα τους δια του Αγίου Μύρου.
Από τις παραπάνω αρχές η σπουδαιότερη είναι η 2η, από την οποία διαφαίνεται ποια ήταν η πράξη και παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Τα υπόλοιπα στοιχεία, είναι είτε μεταγενέστερα είτε πρόχειρα.
Συμπερασματικά, η αναγνώριση των υπό του Θεού δοξασμένων προσώπων και της κατάταξης αυτών γίνεται αδιάκοπα υπό της γενικής εκκλησιαστικής συνείδησης. Βέβαια, η εκκλησιαστική αρχή πρέπει να καθορίζει μερικές λεπτομέρειες που ακολουθούν την αγιοποίηση κάποιου, αλλά για κανένα λόγο δεν πρέπει να προβαίνει, με αποκλειστικά δικιά της πρωτοβουλία, στην ανακήρυξη Αγίου, διότι αυτό δεν είναι έργο αποκλειστικά δικό της, αλλά της εν γένει συνείδησης της Εκκλησίας.
Προϋποθέσεις ανακήρυξης αγίου
Υπάρχουν τρεις βασικές και δύο δευτερεύουσες προϋποθέσεις για να ανακηρυχτεί ένας άνθρωπος Άγιος (Σταυριανός Κ., σημειώσεις). Οι βασικές προϋποθέσεις είναι οι εξής:
1. Να είναι μέλος της Εκκλησίας, να έχει βαπτιστεί
2. Να διακατέχεται από ορθόδοξο φρόνημα.
3. Να έχει ευσεβή ζωή και πνευματική ακτινοβολία, για τα οποία απαιτείται «πρώτιστα η απάρνηση όλων εκείνων των παθών, των πειρασμών και πονηρών σκέψεων που συνιστούν εμπόδιο στην μέθεξη του ανθρώπου με το Θεό» (Γεώργιος Τσέτσης).
Από την άλλη μεριά δευτερεύουσες προϋποθέσεις ορίζονται οι εξής :
1. Να κάνει θαύματα
2. Να έχει αδιάφθορο σώμα
Πηγή: Ορθοδοξια Info
