Πολλή συζήτηση έγινε τον τελευταίο καιρό με αφορμή την απόφαση του Ανδρέα Κονάνου να βγάλει τα ράσα για το ποιοι και γιατί πρέπει να τα φοράνε.Πριν από μας όμως οι φωτισμένοι της Εκκλησίας έχουν δώσει τις συμβουλές τους…
Δωρεάν ελάβετε, δωρεάν δότε.[Προσέχετε, μην εμπορευτείτε ποτέ το χάρισμα αυτό· δωρεάν λάβετε, δωρεάν δώστε.] (Κατά Ματθαίον 10,8)
Ο δεχόμενος υμάς εμέ δέχεται. [Εκείνος που σας δέχεται και σας φιλοξενεί ως απεσταλμένους μου, Εμένα δέχεται.] (ΚατάΜατθαίον 10,40)
Ο ακούων υμών εμού ακούει, και ο αθετώνυμάς εμέ αθετεί. [Εκείνος που υπακούει σε εσάς, υπακούει σε Εμένα και εκείνος που παρακούει εσάς, παρακούει Εμένα.] (ΚατάΛουκάν 10,16)
Διακόνουςωσαύτωςσεμνούς, μηδιλόγους, μηοίνωπολλώπροσέχοντας, μηαισχροκερδείς, έχονταςτομυστήριοντηςπίστεωςενκαθαράσυνειδήσει. Καιούτοιδεδοκιμαζέσθωσανπρώτον, είταδιακονείτωσανανέγκλητοιόντες. Γυναίκαςωσαύτωςσεμνάς, μηδιαβόλους, νηφαλίους, πιστάςενπάσι. [Οι διάκονοι πρέπει να είναι σεμνοί, όχι διπρόσωποι που για λόγους καλακείας ή συμφέροντος, άλλα να λένε στον ένα και άλλα στον άλλον. Να μη δίνουν την καρδιά τους στο πολύ κρασί, να μη είναι αισχροκερδείς· να γνωρίζουν και να κρατούν καλά τις μυστηριώδεις αλήθειες της πίστεως με καθαρή και αμόλυντη την συνείδηση, με βίο δηλαδή άμεμπτο. Και αυτοί θα εξετάζονται προηγουμένως και θα εξελέγχονται με προσοχή και έπειτα θα αναλαμβάνουν το έργο της διακονίας, εφ’ όσον πράγματι αποδειχθούν, ότι είναι άμεμπτοι και ακέραιοι. Οι δε διακόνισσες επίσης πρέπει να είναι σεμνές, απαλλαγμένες από το πάθος της κακολογίας, και συκοφαντίας, εγκρατείς και προσεκτικές, πιστές σε όλα τα καθήκοντά τους.] (Προς Τιμόθεον Α’ 3,8-11)
Δειγαρτον επίσκοπονανέγκλητον είναι ως Θεού οικονόμον, μη αυθάδη, μηοργίλον, μη πάροινον, μη πλήκτην, μη αισχροκερδή, αλλάφιλόξενον, φιλάγαθον, σώφρονα, δίκαιον, όσιον, εγκρατή, αντεχόμενοντουκατάτηνδιδαχήνπιστούλόγου, ίναδυνατόςηκαιπαρακαλείνεντηδιδασκαλίατηυγιαινούσηκαιτουςαντιλέγονταςελέγχειν. [Διότι πρέπει ο Επίσκοπος, υπό την ιδιότητά του ως επιστάτου εκ μέρους του Θεού, να είναι άμεμπτος και ακατηγόρητος, όχι αυθάδης, ούτε ευερέθιστος και οργίλος, να μη είναι φίλος του κρασιού, να μην χειροδικεί, να μην επιδιώκη παράνομα και αισχρά κέρδη. Αλλά να είναι φιλόξενος, φιλάγαθος, συνετός και φρόνιμος, δίκαιος, ευλαβής και σεμνός, εγκρατής, να κρατεί καλά και να μένει προσηλωμένος στον αξιόπιστο λόγο, τον σύμφωνον με την διδαχή του Κυρίου και των Αποστόλων, για να είναι έτσι ικανός και δυνατός να νουθετεί, να προτρέπει σύμφωνα με την ορθήν και αγίαν διδασκαλία, ακόμη δε και να αποστομώνει τους αντιλέγοντας, αποδεικνύοντας ανυπόστατα τα λόγια τους.] (ΠροςΤίτον 1,7-9)
Ποιμάνατε το εν υμίν ποίμνιον του θεού, επισκοπούντεςμηαναγκαστώς, αλλ’εκουσίως, μηδέαισχροκερδώς, αλλάπροθύμως, μηδ’ωςκατακυριεύοντεςτωνκλήρων, αλλάτύποιγινόμενοιτουποιμνίου. [Ποιμάνετε το ποίμνιο του Θεού, που είναι υπό την ευθύνη σας και παρακολουθείτε και επιβλέπετε αυτό με προσοχή, όχι εξ ανάγκης και με δυσφορία, αλλά με όλη σας την θέληση, χωρίς να αποβλέπετε σε παράνομα κέρδη (χρήματα), αλλά με αγνή προθυμία και ενδιαφέρον. Χωρίς να καταπιέζετε και να καταδουλώνετε τους πιστούς, που σας έλαχαν, αλλά να γίνεστε υποδείγματα αρετής στο ποίμνιό σας.] (Α’ Πέτρου 5,2-3)
Εάν κάποιος ισχυρίζεται, ότι από τον έγγαμο πρεσβύτερο δεν πρέπει να δέχεται ούτε Θεία Λειτουργία, ούτε Θεία Κοινωνία, να αναθεματίζεται (αφορίζεται). (ΑπόφασηΣυνόδουτηςΓάγγραςτο 343)
Εάν κάποιος περιφρονεί τον ιερέα, πολύ γρήγορα θα καταφρονήσει και τον Θεό. (ΜέγαςΑθανάσιος)
Άνθρωπε, να εκλάβεις τον αμαρτωλό παπά, τον ανίκανο, τον ανακόλουθο, σαν ένα λεπρό, που όμως μοιράζει χρυσές λίρες. Εσύ πάρε τις χρυσές λίρες και άφησε την λέπρα σε αυτόν. (ΙερόςΧρυσόστομος)
Αν πας στο ιατρείο για τραύμα σου, τί κάνεις; Αφήνεις τον γιατρό να σου βάλει φάρμακο και να σου γιατρέψει την πληγή ή εξετάζεις και ερευνάς το ποιόν του γιατρού, αν έχει ο ίδιος πληγή ή δεν έχει; Και αν έχει; Εσύ φροντίζεις για την πληγή του; Επειδή εκείνος μπορεί να έχει πληγή, δεν θεραπεύεις την δική σου; Μήπως λες: ”Έπρεπε αυτός, αφού είναι γιατρός, να είναι υγιής και αφού δεν είναι υγιής αυτός σαν γιατρός, γι’ αυτό και εγώ αφήνω την πληγή μου αθεράπευτη;”. Ο ιερέας είναι κακός λες. Και λοιπόν; Είναι αυτό παρηγοριά για τον λαϊκό; Φυσικά όχι. Και εκείνος μεν, ο ιερέας θα υποστεί την ανάλογη τιμωρία, όμως και εσύ θα υποστείς βλάβη, αφήνοντας αγιάτρευτη την αμαρτωλή ψυχή σου. (ΙερόςΧρυσόστομος)
Μην κατηγορείς την ιερωσύνη, εάν δεις κάποιον ιερέα ανάξιο. Δεν πρέπει δηλ. να επικρίνεις το πράγμα, αλλά εκείνον ο οποίος έκανε κακή χρήση του καλού, το οποίο δόθηκε σ’ αυτόν. Διότι και ο Ιούδας έγινε προδότης, αλλά αυτό δεν αποτελεί κατηγορία της αποστολής, αλλά της γνώμης εκείνου. Και πολλοί ιατροί έγιναν φονείς και αντί να δώσουν φάρμακο, έδωσαν δηλητήριο. Δεν κατηγορώ όμως την ιατρική τέχνη, αλλά εκείνον ο οποίος έκανε κακή χρήση της τέχνης του. Και πολλοί ναύτες βύθισαν το πλοίο, αλλά σ’ αυτό δεν φταίει η ναυτιλία, αλλά η κακή θέληση των ναυτών. (ΙερόςΧρυσόστομος)
Και αν η ζωή των κληρικών είναι διεφθαρμένη, εσύ να προσέχεις τον εαυτόν σου. Τίποτε δεν θα σε βλάψει η ζωή εκείνου στην μετάδοση της Χάριτος, που του έχει εμπιστευτεί ο Θεός. Λέω αυτά, όχι συμφωνώντας να διοικούν την Εκκλησία ανάξιοι, αλλά αντίθετα τους λυπάμαι και κλαίω. (ΙερόςΧρυσόστομος)
Δεν προσελκύει το Πνεύμα το Άγιο ο ”καθαρός” ιερέας, λόγω της δικής του καθαρότητας, αλλά η Χάρη είναι εκείνη που επιτελεί το παν. Ο ιερέας απλώς δανείζει την γλώσσα του και προσφέρει το χέρι του… (ΙερόςΧρυσόστομος)
Μην μου λες, ότι ο ιερέας αμάρτησε ή ο διάκονος. Οι εκτροπές των ιερέων και των διακόνων, είναι πάνω στο κεφάλι εκείνων που τους χειροτόνησαν. (ΙερόςΧρυσόστομος)
Ούτε ο δίκαιος ιερέας θα σε ωφελήσει σε κάτι, εφόσον εσύ είσαι άπιστος, ούτε ο φαύλος ιερέας θα σε βλάψει σε κάτι, εφόσον εσύ είσαι πιστός. (Ιερός Χρυσόστομος)
Τίποτα δεν εξοργίζει τόσο τον Θεό, όσο το να ασκεί κανείς το λειτούργημα του ιερέα, χωρίς να το αξίζει. Σαν το φως που λάμπει στην οικουμένη, πρέπει να λάμπει η ψυχή του ιερέα. (Ιερός Χρυσόστομος)
Στους έσχατους καιρούς, μόλις τρεις ιερείς στους χίλιους θα σώζονται! (Ιερός Χρυσόστομος)
Δεν νομίζω, ότι είναι πολλοί από τους ιερείς, που θα σωθούν. Πολύ περισσότεροι είναι εκείνοι, που θα χαθούν. Αιτία; Το ιερατικό λειτούργημα απαιτεί γενναία ψυχή… (Ιερός Χρυσόστομος)
Ο ιερέας και αν ρυθμίσει καλά τη δική του ζωή, δεν φροντίζει όμως και για την ζωή του ποιμνίου του με την ίδια επιμέλεια, θα πάει με τους κακούς στην γέενα του πυρός στην κόλαση, γιατί έχει ευθύνη, για τις ψυχές των πιστών. (Ιερός Χρυσόστομος)
Ο ιερέας πρέπει να συμπεριφέρεται προς το ποίμνιό του, όπως ακριβώς θα συμπεριφερόταν ένας πατέρας προς τα πολύ μικρά παιδιά του. (Ιερός Χρυσόστομος)
Ο κληρικός δεν πρέπει, ούτε από τους επαίνους του εκκλησιάσματος να υπερηφανεύεται, ούτε από τις κατηγορίες του να αθυμεί. Έργο του κληρικού είναι να ανασταίνει όσους έπεσαν, να στηρίζει και να στερεώνει όσους στέκουν όρθιοι, να επαναφέρει όσους έχουν πλανηθεί, να ψάχνει και να βρίσκει τα απολωλά πρόβατα, να εξαφανίζει όλη την στρατιά του διαβόλου… (Ιερός Χρυσόστομος)
Αν ο ιερέας κινηθεί δυναμικά, τον λένε σκληρό. Αν ενεργήσει μετριοπαθώς, τον λένε ψυχρό. Πρέπει αυτά τα αντίθετα να τα συνδυάσει, ώστε ούτε να καταφρονείται, ούτε να μισείτε. (Ιερός Χρυσόστομος)
Δεν είναι δυνατόν να κρυφτούν τα ελαττώματα των ιερέων. Και τα πιο μικρά ακόμα, γρήγορα αποκαλύπτονται. Και τα μικρότερά σφάλματά τους, στους άλλους φαίνονται μεγάλα. (Ιερός Χρυσόστομος)
Όσο και αν ψάξεις, δεν θα βρεις εδώ στην γη, άλλο αξίωμα υψηλότερο από την ιερωσύνη. Η ιερωσύνη είναι μια αρχή, που ο τόπος δράσης της είναι εδώ στη γη, αλλά οι αποφάσεις της ισχύουν, για πάντα και εδώ στη γη και εκεί στον ουρανό. Ο ιερωμένος έδρα του έχει την γη. Και προηγείται. Ο Χριστός, παρότι είναι ο Κύριος και Δεσπότης, χρονικά έρχεται στις αποφάσεις δεύτερος και ακολουθεί και επικυρώνει τις αποφάσεις των επί της γης οργάνων Του. Ο ιερέας (δεν είναι υπερβολή αυτό που λέμε), στέκει ανάμεσα στον Θεό και σε όλο το γένος των ανθρώπων. Και γι’ αυτό, από την μία παίρνει και κατεβάζει όλα τα λαμπρά δώρα του Θεού σε μας και από την άλλη, ανεβάζει εκεί, στον ουρανό, τις ικεσίες τις δικές μας. (Ιερός Χρυσόστομος)
Η πνευματική εξουσία είναι τόσο ανώτερη από την πολιτική, όσο ανώτερος είναι ο ουρανός από τη γη. Ή καλύτερα, πιο ανώτερη… (Ιερός Χρυσόστομος)
Η ιεροσύνη είναι τόσο ανώτερη από την κοσμική βασιλεία, όσο ανώτερο είναι το πνεύμα από το σώμα. (Ιερός Χρυσόστομος)
Ο βασιλιάς έχει την ευθύνη των σωμάτων, ενώ ο ιερέας φέρει την ευθύνη των ψυχών. Γι’ αυτό είναι ανώτερη η εξουσία της ιερωσύνης. (Ιερός Χρυσόστομος)
Δεν ξέρες τί είναι ο ιερέας; Είναι άγγελος Κυρίου. Μήπως δικά του λέει; Αν περιφρονείς τον ιερέα, δεν περιφρονείς αυτόν, αλλά τον Θεό, που τον χειροτόνησε… Αν ο Θεός τίποτε δεν ενεργεί μέσω του ιερέα, τότε ούτε βάπτισμα έχεις, ούτε στα μυστήρια μετέχεις, ούτε απολαμβάνεις ευλογίες. Άρα δεν είσαι καν Χριστιανός… (Ιερός Χρυσόστομος)
Εάν ο Θεός δεν κατεβίβασε Αγγέλους από τον Ουρανό, για να τους κάνει διδασκάλους των ανθρώπων, το έκανε για να μην μας επιτιμούν συχνότερα και αυστηρότερα οι Άγγελοι, λόγω της υπεροχής της δικής τους φύσεως και λόγω των αδυναμιών, τις οποίες έχουμε εμείς ως άνθρωποι. Αντί για Αγγέλους, μας έδωσε ο Κύριος ως διδασκάλους και Ιερείς ανθρώπους θνητούς, έχοντας τις ανθρώπινες αδυναμίες, ώστε ο κίνδυνος να υποπέσουν και αυτοί στα ίδια σφάλματα, να συγκρατεί την γλώσσα τους και να μην ελέγχουν τους άλλους αυστηρότερα από όσο πρέπει. (Ιερός Χρυσόστομος)
Πρέπει να κάνουμε υπακοή στους διδασκάλους και τους ιερείς και να μην τους κατακρίνουμε, ακόμα και όταν έχουν ασεβή ζωή. Αν όμως η πίστη τους είναι λανθασμένη, τότε όχι μόνο δεν πρέπει να τους υπακούσουμε, αλλά και να φύγουμε απ’ αυτούς και να τους κατακρίνουμε! (Ιερός Χρυσόστομος)
Αν ο Θεός κάποτε μίλησε δια μέσου του γαϊδουριού του Βαλαάμ και δια μέσου ανθρώπου μιαρού, πολύ περισσότερο ενεργεί δια μέσου του ιερέως. Αν ενήργησε δια του Ιούδα (με το να κάνει θαύματα), πολύ περισσότερο δια των ιερέων θα ενεργήσει. (Ιερός Χρυσόστομος)
Η κακή συμπεριφορά των ενοριτών προς τον Ιερέα τους, μπορεί να επιφέρει πολλή ψυχική και Εκκλησιαστική ζημιά. Ας λάβουμε το παράδειγμα από τον κυβερνήτη του πλοίου. Του αναγνωρίζουν οι επιβάτες το αξίωμα και την αρχή του και του αποδίδουν την οφειλόμενη τιμήν και υπακοήν; Κυβερνά τότε με την απαιτουμένη επιστασία και καταβάλλει κάθε προσπάθεια για την ασφάλεια του πλοίου και των επιβατών. Εάν όμως τον στενοχωρούν και τον ταράττουν με την κακολογία τους και αν τον παρακούουν και τον περιφρονούν, τότε, χάνει και την αντοχή του και την τέχνη του και χωρίς να το θέλει, τους εκθέτει εις μυρίους κινδύνους. Ομοίως συμβαίνει και με τους ιερείς. Εάν τους τιμάτε, θα μπορέσουν να βοηθήσουν στην ψυχική σας ασφάλεια. Αν όμως, με την περιφρονητική προς αυτούς διαγωγή σας και την καταλαλιά σας, τους κάνετε να αθυμούν, θα παραλύσετε την προθυμία τους και θα επιφέρετε το ψυχικόν σας ναυάγιο… (Ιερός Χρυσόστομος)
Είναι περισσότερες οι φουρτούνες που ταράζουν την ψυχή του ιερέως, από τα κύματα που χτυπούν την θάλασσα. (Ιερός Χρυσόστομος)
Οι γονείς μας, ο πατέρας μας και η μητέρα μας, είναι ιερά πρόσωπα για εμάς. Έχουν από το Θεό μεγάλη χάρη και ευλογία. Μα πιο μεγάλη από αυτούς Χάρη και ευλογία έχουν οι ιερείς μας. Η διαφορά ανάμεσα στους ιερείς και στους γονείς μας, είναι πολύ μεγάλη. Είναι τόσο μεγάλη, όσο μεγάλη είναι η διαφορά ανάμεσα στην παρούσα ζωή και στην αιώνια. Οι γονείς, γεννούν παιδιά, για την παρούσα ζωή· οι ιερείς, για την άλλη. Οι γονείς, δεν μπορούν, ούτε να σώσουν τα παιδιά τους, ούτε να τα προφυλάξουν· ούτε από αρρώστειες· ούτε από τον θάνατο! Οι ιερείς, μπορούν και σώζουν ψυχές άρρωστες, από το χείλος της απωλείας! Κάνουν και σταματάει το κατρακύλισμα: με τα λόγια τους· με τις συμβουλές τους και με τις ευχές τους. Οι γονείς, αν τα παιδιά τους πρόσβαλαν κάποιον μεγάλο, δεν μπορούν να τα προστατεύσουν! Οι ιερείς, μας βγάζουν ασπροπρόσωπους, ακόμη και αν εναντίον μας έχει οργιστεί ο ίδιος ο Θεός. Γιατί ο Θεός έχει δεσμευθή να τους ακούει… (Ιερός Χρυσόστομος)
Όποιος είναι ασεβής ως λαϊκός, θα είναι πιο ασεβής, όταν καταλάβει Εκκλησιαστικό αξίωμα. Ο ασεβής γίνεται ασεβέστερος, όταν αναλαμβάνει αξίωμα. (Ιερός Χρυσόστομος)
Δεν έχει άλλο όπλο ο κληρικός, παρά το λόγο. Αν κάποιος δεν διαθέτει την δύναμη του λόγου, οι ψυχές του ποιμνίου του μοιάζουν με πλοίο που ταλαντεύεται στην τρικυμία. Γι’ αυτό ο ιερέας τα πάντα πρέπει να κάνει, ώστε να αποκτήσει την δύναμη του λόγου. Γιατί ο κόσμος αν δει τον κληρικό να νικιέται και να μην έχει επιχειρήματα κατά των αντιλεγόντων, θεωρεί ως αιτία της ήττας του, όχι την δική του αδυναμία, αλλά την αδυναμία των δογμάτων της Ορθοδοξίας. Και έτσι λόγω της απειρίας και αμέλειας του κληρικού, ο κόσμος (το εκκλησίασμα) οδηγείται στην χειρότερη καταστροφή. (Ιερός Χρυσόστομος)
Πάνω και πρώτα από όλα, όποιος επιθυμεί να γίνει κληρικός, δεν πρέπει στην ψυχή του να έχει φωλιασμένη την επιθυμία του αξιώματος της ιερωσύνης. Αν όμως το ποθεί με πάθος, μόλις καταλάβει το αξίωμα, η φλόγα του αξιώματος ανάβει χειρότερα. Και παραδίνεται σ’ αυτό το πάθος και κάνει τα πάντα για να κρατιέται στο αξίωμα, δηλ. κολακεύει, συμπεριφέρεται με δουλοπρέπεια και μηδαμινότητα, ξοδεύει άφθονα χρήματα… (Ιερός Χρυσόστομος)
Δυστυχώς στην Εκκλησιαστική εξουσία συμβαίνει, ό,τι και με τις κοσμικές εξουσίες. Επιδιώκουμε την ιερωσύνη ως αξίωμα. Όταν όμως γινόμαστε ιερείς για να δοξαστούμε και να τιμηθούμε από τους ανθρώπους χανόμαστε για τον Θεό. (Ιερός Χρυσόστομος)
Γιατί έχει καταστεί περιζήτητο το αξίωμα του Επισκόπου; Δυστυχώς δεν επιδιώκουμε την σωτηρία των αδελφών αλλά για την τιμή και την απόλαυση γινόμαστε Επίσκοποι. Αν ήξερες, ότι είναι οφειλέτης όλων ο Επίσκοπος, ότι βαστάζει τα βάρη όλων, ότι για τους άλλους που οργίζονται υπάρχει συγγνώμη, γι’ αυτόν όμως καθόλου, δεν θα έσπευδες και δεν θα έτρεχες να γίνεις Επίσκοπος. (Ιερός Χρυσόστομος)
Νομίζω, ότι ο υποψήφιος για την ιερωσύνη, όσο και αν τον καλούν και τον πιέζουν, δεν πρέπει να προσβλέπει σ’ αυτούς, αλλά προηγουμένως να δοκιμάζει τον εαυτόν του, να εξετάζει με ακρίβεια τις ροπές και τις τάσεις του και ύστερα να υποχωρεί σε όσους τους παρακινούν. Όταν κάποιος πρόκειται να αναλάβει την επιμέλεια πολλών ψυχών, δεν θα πρέπει να εξετάσει προηγουμένως τον εαυτόν του; Θα δεχτεί την διακονία, επειδή του την προτείνουν, έστω και αν αυτός είναι άπειρος; Αν καλέσουμε κάποιον για την ανέγερση κτιρίου, που νομίζουμε ότι είναι τεχνίτης, αλλά δεν είναι και εκείνος δεχτεί, τί θα συμβεί; Μόλις αρχίσει το έργο με τα οικοδομικά υλικά, το σπίτι που θα αρχίσει να φτιάχνει, αμέσως θα γκρεμιστεί. Σ’ αυτόν άραγε, θα είναι επαρκής η δικαιολογία, ότι δεν προσήρθε μόνος του να χτίσει το κτίριο, αλλά αναγκάστηκε από άλλους να αναλάβει το έργο; (Ιερός Χρυσόστομος)
Να χειροτονείς κάποιον κληρικό, όχι με την πρώτη δοκιμασία, ούτε με την δεύτερη, ούτε με την τρίτη, αλλά αφού το σκεφτείς πολλές φορές και εξετάσεις το θέμα με προσοχή. Διότι είναι επικίνδυνη η υπόθεση. Και εσύ που με την χειροτονία δίνεις την εξουσία, θα δώσεις λόγο, για τις αμαρτίες του χειροτονουμένου και του παρελθόντος και του μέλλοντος. Τις πρώτες, τις παρέβλεψες άκαιρα και έτσι είσαι υπεύθυνος και για τις δεύτερες, τις μελλοντικές. Θα είσαι αίτιος των μελλοντικών αμαρτημάτων, διότι εσύ του έδωσες εξουσία. Θα είσαι αίτιος για τις περασμένες αμαρτίες του, επειδή δεν του έδωσες την ευκαρία να κλάψει γι’ αυτές και να νοιώσει κατάνυξη. Όπως δηλαδή είσαι συμμέτοχος στα κατορθώματά του, έτσι είσαι και υπεύθυνος στα αμαρτήματά του. (Ιερός Χρυσόστομος)
Μην υπερηφανεύεσαι που ο Θεός σε αξίωσε, να γίνεις ιερέα του. Να θεωρείς τον εαυτόν σου φτωχό και άδοξο ταπεινό υπηρέτη στο έργο του Θεού. (Ιερός Χρυσόστομος)
Κανένας απάνθρωπος ας μην προσέλθει στην Θεία Κοινωνία. Κανένας σκληρός και ανελέητος. Κανένας τελείως ακάθαρτος. Τα λέω και σε εσάς (τους κληρικούς), που διακονείτε τα Μυστήρια. Δεν είναι μικρή η ευθύνη σας, αν επιτρέψετε σε κάποιον να μετάσχει της Τραπέζης αυτής, ενώ ξέρετε, ότι έχει διαπράξει πονηριά και δεν έχει μετανοήσει. Το αίμα του θα ζητηθεί από τα δικά σας χέρια. Και αν ακόμα είναι στρατηγός, εμπόδισέ τον. Και αν ακόμα είναι αυτός βασιλιάς, εμπόδισε, αν προσέρχεται ανάξια. Έχεις μεγαλύτερη εξουσία από εκείνον. (ΙερόςΧρυσόστομος)
Μεγάλο πρόσωπο είναι ο ιερέας, ο λειτουργός του Αγίου Θυσιαστηρίου του Θεού. Όποιος τον προσβάλλει, προσβάλλει το Άγιο Πνεύμα που ζει σ’ αυτόν. (Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης)
Ο ιερωμένος πρέπει βέβαια, να είναι καθαρός από όλα τα πάθη, ιδιαίτερα όμως, από την πορνεία και την μνησικακία και να μην έχει ούτε ψιλή φαντασία. Αλλιώς θα είναι μισητός και σιχαμερός, σαν κάποιος λεπρός ή μουτζουρωμένος στο πρόσωπο, που αγγίζει το σώμα του βασιλιά. (Όσιος Θεόγνωστος)
Κάποιος ιερομόναχος είχε φήμη ευλαβούς και πολλοί τον θεωρούσαν σεβαστό, λόγω του εξωτερικού του σχήματος, μέσα του όμως κρυφά μολυνόταν από λογισμούς λαγνείας. Κάποτε που επιτελούσε τη Θεία και Ιερή Λατρεία, όταν έφτασε η ώρα του Χερουβικού Ύμνου και αυτός έσκυψε ως συνήθως διαβάζοντας την ευχή: «Ουδείς άξιος…», πέθανε ξαφνικά και η ψυχή του τον άφησε σ’ αυτή τη στάση… (Όσιος Θεόγνωστος)
Εάν έχεις μια θέση και έχεις απέναντι σου έναν παππά και έναν βασιλιά, να δώσεις τη θέση σου, στον παππά. Εάν πάλι έχεις μια θέση και έχεις απέναντι σου έναν παππά και έναν άγγελο, να δώσεις τη θέση σου, πάλι στον παππά…! (Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός)
Όταν οι κληρικοί γίνουν λαϊκοί, οι λαϊκοί θα γίνουν δαίμονες. (Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός)
Οι κληρικοί θα γίνουν οι χειρότεροι και οι ασεβέστεροι όλων. (Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός)
Ο Αρχιερέας, είναι τύπος και εικόνα του Χριστού. (Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης)
Όποιος Αρχιερέας ή ιερέας χτυπήσει κάποιον με το χέρι του ή με ραβδί, καθαιρείται σύμφωνα με τον 7ο Αποστολικό κανόνα. Γιατί ο Κύριος με κανένα τρόπο δεν μας δίδαξε αυτό… Αλλά αντίθετα, ενώ Τον χτυπούσαν, δεν ανταπέδιδε τα χτυπήματα, όταν Τον εξύβριζαν δεν ανταπέδιδε τις ύβρεις, όταν υπέφερε, δεν απειλούσε. (Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης)
Σήμερα οι άνθρωποι θέλουν δύο πράγματα από τον ιερέα· να είναι αφιλοχρήματος και να έχει αγάπη. Όταν οι άνθρωποι βρουν αυτά σε έναν ιερέα, τον θεωρούν άγιο και τρέχουν στην Εκκλησία και αφού τρέχουν στην Εκκλησία, σώζονται. Μετά συγκαταβαίνει ο Θεός και σώζει και τον ιερέα. Ο ιερεύς πάντως πρέπει να έχει μεγάλη καθαρότητα. Όταν με ρωτούν ιερείς, πώς θα βοηθήσουν τους ενορίτες, ένα πράγμα τονίζω: να κοιτάξουν να κάνουν δουλειά στον εαυτό τους, να κάνουν τα απαραίτητα πνευματικά τους καθήκοντα και κάτι παραπάνω, για να έχουν πάντοτε απόθεμα πνευματικό. Η πνευματική εργασία στον εαυτό μας, είναι αθόρυβη εργασία στον πλησίον, γιατί μιλάει το παράδειγμα και τότε μιμούνται οι άνθρωποι το καλό που βλέπουν και διορθώνονται. Η μυστική εργασία έχει την ιδιότητα, να κηρύττει μυστικά τον λόγο του Θεού μέσα στις ψυχές των ανθρώπων. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Τρία πράγματα πρέπει να προσέξει κάποιος, ώστε να πετύχει ως κληρικός: α) να είναι φιλακόλουθος. Να χτυπάει την καμπάνα πρωϊ – απόγευμα και να κάνει τις Ακολουθίες β) να είναι αφιλάργυρος και γ) να αγαπάει τους ανθρώπους και να μην τους μαλώνει. Αν τα εφαρμόσει αυτά θα πετύχει και αν ως άνθρωπος μετά κάνει κάποια λάθη, δεν θα τα προσέξουν οι άνθρωποι. Αν όμως δεν εφαρμόσει κάποιος αυτά τα 3 από την αρχή, τότε χίλια καλά να κάνεις αργότερα, δεν πρόκειται να πετύχει σαν παπάς. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Ο ιερεύς δεν μπορεί ποτέ να κλείσει την πόρτα του· έχει μεγάλη ευθύνη. Ο ένας είναι απελπισμένος, ο άλλος άρρωστος και έχει ανάγκη, ο άλλος ψυχορραγεί· πρέπει άλλους να τους δεχτεί, άλλους να τους επισκεφτεί. Δεν μπορεί να αρνηθεί ο ιερεύς. Κινδυνεύουν ψυχές· πρέπει να τις βοηθήσει. Αν δεν τις βοηθήσει και τις πάρει ο Θεός ατακτοποίητες, ποιός θα έχει την ευθύνη; Δεν θα την έχει ο ιερεύς; (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Είναι μερικοί που θέλουν να γίνουν ιερείς από επιθυμία να δοξαστούν. Αυτοί θα ταλαιπωρηθούν, όταν βρεθούν σε δυσκολία, γιατί ο Χριστός δεν θα τους βοηθήσει, εκτός αν ταπεινωθούν και μετανοήσουν. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Ο κληρικός, όταν κοσμικοποιηθεί, γίνεται υποψήφιος διάβολος. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Πρόσεξε λ.χ. δύο ελιές που η μία έχει φύλλα και η άλλη δεν έχει. Ποιά από τις δύο σου αρέσει; Αυτή που έχει φύλλα ή αυτή που δεν έχει; Όταν ήμουν στο Καλύβι του Τιμίου Σταυρού, μια φορά ξεφλούδισα τον κορμό της ελιάς που ήταν στην αυλή και έγραψα: «Τα δένδρα πέταξαν την στολή τους, θα δούμε την προκοπή τους!…» και δίπλα: «Παπάς αράσοτος, άρα άσωτος». Εκείνον τον καιρό συζητούσαν πολύ το θέμα, να μην φορούν ράσα οι ιερείς και έρχονταν μερικοί εκεί, για να πάρουν από μένα… ευλογία! Κάποτε συνάντησα στο αεροδρόμιο έναν νέο αρχιμανδρίτη με λαϊκά. Πήγαινε στο εξωτερικό και μου συστήθηκε: «Είμαι ο πατήρ τάδε». «Πού είναι τα ράσα σου;» του είπα και φυσικά δεν του έβαλα μετάνοια (δεν του πήρα την ευχή). (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Μερικοί που σκανδαλίζονται από μερικά γεγονότα ιερέων και καταλήγουν να μην πιστεύουν, γιατί δεν καταλαβαίνουν οι καημένοι, ότι όπως, αν φταίει ένας χωροφύλακας, δεν φταίει το έθνος, έτσι και αν φταίει ένας παπάς, δεν φταίει η Εκκλησία. Δεν σκέφτονται οι καημένοι, αν ο Χριστός αναπαύεται με αυτόν τον ιερέα, αλλά και ούτε τι τον περιμένει αυτόν τον ιερέα στην άλλη ζωή. Όσοι σκανδαλίζονται, αλλά έχουν καλή διάθεση, καταλαβαίνουν, όταν τους εξηγήσεις. Αυτοί έχουν και ελαφρυντικά, γιατί μπορεί να μην είχαν βοηθηθεί και να έχουν άγνοια από μερικά πράγματα. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Να σέβεσαι την Ιερωσύνη, γιατί χωρίς αυτήν, δεν δίνεται άφεση των αμαρτιών μας και δεν τελούνται τα Άγια Μυστήρια της Εκκλησίας μας. (ΆγιοςΙσαάκοΣύρος)
Χωρίς να κληθείς από το Θεό μην επιδιώξεις ποτέ να καταλάβεις Εκκλησιαστικό αξίωμα με χρήματα, ή με βοήθεια ανθρώπων, ή με δική σου απαίτηση και αν ακόμη βλέπεις τον εαυτό σου ικανό να ωφελήσει ψυχές. Γιατί υπάρχουν τρία ενδεχόμενα και θα σου συμβεί ένα από αυτά: Ή θα έρθει πάνω σου αγανάκτηση και οργή Θεού με ποικίλους πειρασμούς και συμφορές και θα σε πολεμήσουν όχι μόνον όλοι οι άνθρωποι, αλλά και όλη η κτίση σχεδόν και θα γεμίσει στεναγμούς η ζωή σου. Ή θα υπερισχύσουν οι αντίπαλοί σου και θα καθαιρεθείς με μεγάλη ντροπή από τη θέση σου· ή θα πεθάνεις πρόωρα και θα χωριστείς από αυτή τη ζωή. (Άγιος Νικήτας ο Στηθάτος)
Ας τιμήσουμε αυτούς που φέρουν το αξίωμα της ιεροσύνης, γνωρίζοντας ότι όποιος που αγαπά το φίλο του βασιλιά, αυτόν τον αγαπά πολύ περισσότερο ο βασιλιάς. Και αν κάποιος είναι ανάξιος της ιεροσύνης, εσύ μην το περιφρονήσεις. Διότι όπως δεν βλάπτεται ο αστραφτερός χρυσός ανακατωμένος με την λάσπη κατά τον ίδιο τρόπο και η ιεροσύνη δεν μολύνεται από κάποιον, ακόμη και αν κάποιος είναι ανάξιος που την δέχτηκε. (Άγιος Εφραίμ ο Σύρος)
Ο λειτουργός της Εκκλησίας, πρέπει να μην οργίζεται και να μην επιπλήττει, αλλά να παρηγορεί. (Μέγας Αθανάσιος)
Ένας ιερέας με τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος έχει τόση δύναμη, όση δεν έχουν όλοι οι λαϊκοί μαζί! (Άγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν Σαλός)
Όταν φιλάτε το χέρι του παπά σας, φιλάτε ολόκληρη την αλυσίδα των Οσίων και Αγίων ιερέων και ιεραρχών, από τους Αποστόλους μέχρι σήμερα. (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
Μια φορά ξεκινήσαμε με τον Γέροντα να πάμε σε ένα μοναστήρι. Στο δρόμο συναντήσαμε ένα μαντρόσκυλο, που όρμηξε να μας ξεσχίσει. Μόλις τον σταύρωσαν ο πατήρ Ευγένιος και ο πατήρ Νικόλαος, ο σκύλος έμεινε ακίνητος! Τότε τον πλησίασε ο πατήρ Νικόλαος και του είπε: Σου βάζω επιτίμιο, στο όνομα της Αγίας Τριάδος, ποτέ να μην ορμήξεις άνθρωπο και από εδώ και στο εξής, να πας στις ”μητέρες”, να τους γλύψεις τα πόδια. Ήρθε τότε το σκυλί κοντά μας, κουνώντας την ουρά και έγλειφε τα πόδια μας! Και συνέχισε ο πατήρ: ”Τώρα προπορεύσου μπροστά τους και θα ανοίγεις το δρόμο”, γιατί ήταν δύσβατο εκείνο το μέρος. Και ο σκύλος έκανε υπακοή! Όταν φθάσαμε, χτυπήσαμε το κουδούνι, βγήκε στην πόρτα η Γερόντισσα και μόλις είδε τον σκύλο, μας είπε: ”Α, πα! πα! Καλέ αυτός ο σκύλος σας συνόδευσε; Αυτόν προσπαθούν όλοι να τον σκοτώσουν, πώς εσείς….” Το επιτίμιο των παπάδων τι κάνει, ε; Πω, πω, πολύ σοβαρό! (Γερόντισσα Μακρίνα Βασσοπούλου)
Όταν Λειτουργάς, να έχεις υπόψην σου, ότι είσαι μεσίτης. Παραλαμβάνεις από τον κόσμο πόνο, δάκρυα, ασθένειες, παρακλήσεις και τ’ αναφέρεις πάνω στον θρόνο της Θεότητος. Και μεταφέρεις κατόπιν στον κόσμο παρηγοριά, θεραπεία, ό,τι έχει ανάγκη ο καθένας. Μεγάλο αξίωμα σ’ έχει αξιώσει, παιδί μου, ο Θεός. Να το καλλιεργήσεις. Το αυτί του Θεού είναι στο στόμα του ιερέως. Μεγάλη δύναμη έχει το πετραχήλι. Το πετραχήλι είναι ο διαλλάκτης του πεπτωκότος άνθρωπου, με τον Δημιουργό του. Γι’ αυτό όσο μπορείς, να μνημονεύεις περισσότερα ονόματα. (Γέροντας Εφραίμ ο Κατουνακιώτης)
Οι δαίμονες. πιο πολύ από όλους τους ανθρώπους πολεμούν αυτούς που φορούν ράσο. Ειδικά ο δαίμονας της πορνείας. (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
Δεν πρέπει να θεοποιούμε τους ηγουμένους και τους στάρετς, αλλά ο στόχος να είναι ο Χριστός. Αυτός είναι που σώζει, οι άλλοι είναι το μέσο. (Γέροντας Αμβρόσιος Λάζαρης)
Ο διάβολος πολλούς τρόπους μεταχειρίζεται για να βλάψει τον κληρικό, διότι από ένα άγιο κληρικό, χιλιάδες μπορούν να ωφεληθούν και να σωθούν, όπως και από έναν που δεν αγωνίζεται, χιλιάδες να ζημιωθούν και αφανιστούν. (Γέροντας Ιερώνυμος της Αιγίνης)
Ο ιερέας πρέπει να είναι ή Θεόκλητος ή δημόκλητος. (Γέροντας Ιερώνυμος της Αιγίνης)
Η μεγαλύτερη αμαρτία των ιερέων είναι η φιλοχρηματία. (Γέροντας Ιερώνυμος της Αιγίνης)
Για τον κληρικό δύο είναι κυρίως τα μεγάλα πάθη: η φιληδονία και η μνησικακία. Είναι δύσκολη η σωτηρία για τους κληρικούς. Πολύ δυσκολότερη είναι για τους Επισκόπους. (ΓέρονταςΣωφρόνιοςτουΈσσεξ)
Οι αιρέσεις αυξάνονται καταρχάς εξαιτίας των ιερέων, που δεν φροντίζουν για το ποίμνιο του Χριστού. Όπου οι ιερείς επιτελούν τα ποιμαντικά τους καθήκοντα και ζουν όπως διδάσκουν τους ανθρώπους, εκεί δεν εισέρχονται αιρέσεις. Ανώτερη από την γνώση των Αγίων Γραφών και της θεολογίας, είναι η ζωή του ιερέως. Αυτό είναι και πρέπει να είναι το δυναμικότερο κήρυγμα του ιερέως, τόσο στις πόλεις, όσο και στα χωριά. (Γέροντας Παϊσιος Ολάρου)
Λέγεται, ότι όταν οι Ευρωπαίοι εξερευνούσαν την Αμερική, είδαν τους ιθαγενείς, να έχουν μεγάλα τεμάχια χρυσού. Με αυτά έπαιζαν τα παιδιά τους και τα πετούσαν εδώ και εκεί… Δεν γνώριζαν την μεγάλη αξία του χρυσού. Το ίδιο συμβαίνει και με εμάς. Ο Θεός άφησε στον κόσμο τους Ιερείς. Τους έδωσε τεράστια δύναμη! Τους έκανε οικονόμους της Χάριτός Του. Μπορούν οι Ιερείς, σε όποιον προσέρχεται με πίστη, ταπείνωση και απόφαση, προκειμένου να ζήσει το υπόλοιπο της ζωής του μετανιωμένος, να του χαρίσουν δύναμη, Χάρη και ευλογία. Δυστυχώς όμως, πολλοί το αγνοούν αυτό και γι’ αυτό μένει ανεκμετάλλευτη, η δύναμη αυτή, που έχει αποταμιεύσει ο Θεός σε αυτούς. (Αρχ. Χαράλαμπος Βασιλόπουλος)
Όταν κοροϊδεύεις και κατηγορείς έναν παπά, να γνωρίζεις, ότι δεν κοροϊδεύεις τον παπά, αλλά τον ίδιο τον Χριστό. (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
Οι ιερείς είναι ταχυδρόμοι του ουρανού. Εμείς τί κάνουμε; Όταν ο ταχυδρόμος φέρνει το γράμμα, βλέπουμε τον ταχυδρόμο ή το γράμμα; (π. Ευσέβιος Γιαννακάκης)
Εάν γνωρίζαμε τι θα πει κλήρος για εμάς, θα σηκώναμε όλους τους παππάδες στην πλάτη μας. Δεν θα αφήναμε κανέναν παππά να περπατάει κάτω! Όσο αμαρτωλός και αν ήτανε… Θα τον κουβαλούσαμε τον παππά για την ευλογία που θα παίρναμε απ΄αυτόν, για τη Χάρη που έχει το ράσο του. Γιατί άλλο Γιώργης και άλλο παππά-Γιώργης. Ο παππάς δεν αμαρτάνει, ο Γιώργης αμαρτάνει. Ο παππάς ως άνθρωπος είναι αμαρτωλός, αλλά ως όργανο του Θεού είναι Άγιος. (Παναγόπουλος)
Ο καλός κληρικός είναι σαν το αναμμένο κάρβουνο. Άμα τον πιάσεις θα καείς. Ο κακός κληρικός είναι σαν το σβησμένο κάρβουνο. Άμα τον πιάσεις θα μουντζουρωθείς. Αυτά παθαίνουν όσοι καταπιάνονται με τον κλήρο και τον κατηγορούν. Ποτέ μην τολμήσετε να τα βάλετε με παπά… (Παναγόπουλος)
Ακούω πολλούς που πλανώνται από άγνοια και λένε: Εγώ πιστεύω στο Θεό και στο Χριστό. Στους παππάδες δεν πιστεύω! Αυτούς δεν τους παραδέχομαι…! Ο Χριστός τί είπε σε αυτήν την περίπτωση; Αυτός που δεν παραδέχεται εσάς (απευθυνόμενος στους μαθητές Του και εννοώντας τους παππάδες), Εμένα δεν παραδέχεται. Και όποιος δεν παραδέχεται Εμένα, δεν παράδεχεται και Αυτόν που με έστειλε. Επομένως αντίχριστος και αντίθεος είναι αυτός που ομιλεί κατά του κλήρου. Εδώ ο ίδιος ο Χριστός, από τους 12 μαθητές που επέλεξε, ο ένας τον πρόδωσε (Ιούδας), ο άλλος τον πούλησε (Πέτρος), ο άλλος τον μουρμούρισε (Θωμάς), οπότε πως απαιτούμε οι παππάδες που επιλέγουμε και φτιάχνουμε εμείς, να μην έχουν ελαττώματα; (Παναγόπουλος)
Οι κληρικοί δεν έχουν πάντοτε Χάρη, αλλά μεταδίδουν πάντοτε τη Χάρη, εκτός και αν είναι καθαιρημένοι. (Παναγόπουλος)
Οι ιερείς πρέπει να έχουν τόση διαφορά από τον λαό, όση έχει ένας τέλειος άντρας που βρίσκεται ανάμεσα σε πολλά παιδιά ή ένας άγγελος ανάμεσα σε ανθρώπους.
Το άνθος δεν παύει να χύνει την οσμή του, είτε το προσφέρει το αγνό χέρι ενός παιδιού, είτε το ρυπαρό ενός δολοφόνου. Έτσι και το μυστήρια δεν χάνουν την αποτελεσματικότητά τους, αν τελούνται από άξιο ή ανάξιο ιερέα.
Ένας άπιστος έλεγε σε έναν Χριστιανό: ”Ναι, καταλαβαίνω πως η θρησκεία είναι αναγκαία, αλλά σε τι χρειάζονται οι ιερείς;”. Και ο Χριστιανός, του είπε: ”Είναι σαν λες, ότι είναι αναγκαίος ο ήλιος, αλλά σε τι χρησιμεύουν οι ακτίνες του!”.
Πολλοί φιλούνε το χέρι το παπά, μα λίγοι τον ακούνε.
Είδα και είδα, αλλά γύφτο παπά δεν είδα.
Αν είσαι και παπάς, με την αράδα σου θα πας.
Βρήκαμε παπά να θάψουμε πεντέξι.
Τα ράσα δεν κάνουν τον παπά.
Κατά τα Βυζαντινά χρόνια οι κάτοικοι μιας βυθισμένης στην αμαρτία πόλης, είχαν χάσει κάθε ίχνος αιδούς (ντροπής) και αντλούσαν ευχαρίστηση επιδιδόμενοι σε κάθε είδους αμαρτίες. Τον ηλικιωμένο αγαθό Επίσκοπό τους μάλιστα, που προσπαθούσε να τους νουθετήσει, τον περιφρονούσαν τελείως. Οι κάτοικοι τον κορόϊδευαν και τον απαξίωναν σαν να ήταν ζητιάνος. Στο τέλος, ο Επίσκοπός τους πέθανε και τη θέση του πήρε ένας νεαρός Αρχιερέας, ο οποίος αρχίζει να ζει με τρόπο, που εξέπληξε αρνητικά ακόμα και τους πιο αμαρτωλούς από αυτούς. Τότε όλοι νοστάλγησαν τον αγαθό και σεμνό Επίσκοπο που είχαν. Και επειδή δεν μπορούσαν πλέον να αντέξουν τις συνεχείς οικονομικές αφαιμάξεις, τις προσβολές, τις επιθέσεις και τις διάφορες ατιμίες του νέου Αρχιερέα, αναφώνησαν όλοι με μία φωνή: «Κύριε, γιατί ειδικά σε εμάς έστειλες αυτό το τέρας;». Παρόλο που δεν ήξεραν να προσευχηθούν, ο Κύριος μετά από πολλά παρακάλια, εμφανίστηκε τελικά σε έναν από αυτούς και τους έδωσε την απάντηση που περίμεναν: «Έψαχνα ναβρωκάποιονχειρότεροαπόαυτόννασαςστείλω, αλλάτελικάδενβρήκα!». Συμπέρασμα: Έχουμε τους κληρικούς (αλλά και τους πολιτικούς) που μας αξίζουν, είτε αυτοί είναι καλοί, είτε κακοί. Διότι ο κληρικός προέρχεται και είναι προϊόν της κοινωνίας, που δημιουργήσαμε οι ίδιοι μας…
Ηγεμόνας και βασιλιάς της Σερβίας μετά το 1815 ήταν ο Μίλος. Κάποια Κυριακή, πήγε να Λειτουργηθεί μαζί με την οικογένειά του στο παρεκκλήσι των ανακτόρων. Εκείνη όμως την Κυριακή δεν Λειτουργούσε ο κανονικός εφημέριος των ανακτόρων, που ήταν υπέργηρος και άρρωστος, αλλά ένας τριαντάχρονος νεοχειροτονημένος ιερέας. Όταν τελείωσε η Θεία Λειτουργία, ο Λειτουργός ιερεύς μοίρασε το Αντίδωρο. Πρώτος πλησίασε ο βασιλιάς, που ας σημειωθεί, ήταν και μεγάλος στην ηλικία. Δίδοντας όμως το Αντίδωρο, ο ιερεύς τράβηξε το χέρι του, για να μην το φιλήσει ο ηγεμόνας. Τότε ο γέρο-βασιλιάς τον κοίταξε αυστηρά και του είπε: ”Δώσε μου το χέρι σου, Πάτερ μου και άλλη φορά μην το τραβήξεις, διότι δεν φιλώ το δικό σου χέρι. Την Ιερωσύνη σου ασπάζομαι, την Ιερωσύνη του Χριστού προσκυνώ και ασπάζομαι, που είναι πιο μεγάλη και από μένα και από σένα!”.
