Της Παρασκευής Κ. Οικονόμου, Θεολόγου
Μεταπτυχιακό Δίπλωμα,στο Κανονικό Δίκαιο Α.Π.Θ.
Ο Αγιος Ανθιμος, κατά κόσμον Αργύριος Βαγιάνος, γεννήθηκε την 1η Ιουλίου 1869 στην περιοχή του Αγίου Λουκά Λειβαδίων της Χίου. Οι ευσεβείς γονείς του τον εφοδίασαν με ευλάβεια και βαθιά πίστη, φόβο Θεού και αγάπη.
Το 1889 ο Αργύριος επισκέφθηκε την Ιερά Σκήτη των Αγίων Πατέρων Νικήτα, Ιωάννου και Ιωσήφ στο Προβάτειο Ορος, για να επιδιορθώσουν οι μοναχοί την οικογενειακή εικόνα της Παναγίας της Βοήθειας που κληρονόμησε από τη μητέρα του. Εκεί του δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσει την ευλογημένη ζωή των μοναχών και του γεννήθηκε η επιθυμία να ακολουθήσει τη μοναστική ζωή.
Αρχικά ασκήθηκε στο σπίτι του υπό την πνευματική καθοδήγηση του γέροντος Παχωμίου. Αργότερα εκάρη μοναχός και εγκαταστάθηκε στην σκήτη των Αγίων Πατέρων. Ο νεαρός μοναχός Ανθιμος συνδύαζε την πνευματική του άθληση και την αγάπη του προς τον Θεό με τις υπηρεσίες που του ανέθετε ο γέροντάς του. Το 1909 έγινε μεγαλόσχημος μοναχός και λίγα χρόνια αργότερα χειροτονήθηκε ιερέας στο Αδραμύττιο της Μ. Ασίας.
Το 1912 διορίσθηκε εφημέριος στο Λεπροκομείο της Χίου και έγινε ο φύλακας-άγγελος των λεπρών. Πράος και με βαθιά ταπείνωση αναδείχθηκε ποιμένας των λεπρών, πατέρας που τους συμβούλευε συνέχεια και τους συμπεριφερόταν με αγάπη. Σύντομα το Λεπροκομείο έγινε κέντρο των λεπρών όχι μόνο της Χίου, αλλά και άλλων τόπων της Ελλάδας.
Λίγο μετά την εγκατάστασή του στο Λεπροκομείο, του αποκαλύφθηκε μέσα στον ναό του ιδρύματος μία Εικόνα, η Παναγία η Υπακοή. Σε όραμα τού εμφανίστηκε η Παναγία και του είπε: Λάβε την Εικόνα μου και επιμελήσου την και να ιδείς τι θα γίνει μίαν μέρα.
Ο Ανθιμος επιχρύσωσε και εκόσμησε την Εικόνα. Η θαυματουργή δύναμη της Παναγίας της Υπακοής, με την προσευχή και τη μεσιτεία του Ανθίμου επιτέλεσε αναρίθμητα θαύματα. Σύντομα η φήμη του διαδόθηκε και πέρα από τα όρια του νησιού. Πρώτα από όλα τα μέρη της Ελλάδας, και αργότερα από διάφορες πόλεις του εξωτερικού.
Ο Ανθιμος πίστευε ακράδαντα, ότι η χάρη της Παναγίας θα τον βοηθούσε να χτίσει ένα Μοναστήρι. Το 1928 οι εργασίες άρχισαν. Η οικοδόμηση του Μοναστηριού συνάντησε δυσχέρειες, αλλά οι εμφανίσεις και η ισχυρή προστασία της Θεοτόκου ενίσχυσαν τον αγώνα του να χτίσει τον «Ιερό Παρθενώνα». Δύο χρόνια αργότερα η Μονή είχε αποπερατωθεί.
Τον Μάρτιο του 1930 η θαυματουργή εικόνα Παναγία η Βοήθεια μεταφέρθηκε από το ασκητήριο του Ανθίμου στον νεόδμητο βυζαντινό ναό της γυναικείας Μονής, η οποία πήρε την επωνυμία της Ιερής Εικόνας, δηλαδή Παναγία Βοήθεια.
Ο Ανθιμος αφοσιώθηκε στην οργάνωση και στη λειτουργία της Μονής, στην καθοδήγηση των αδερφών. Εγινε ο πνευματικός καθοδηγητής των χριστιανών του νησιού. Σύντομα η ακτινοβολία του Μοναστηριού ξεπέρασε τα όρια της Χίου και της Ελλάδας.
Τη Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 1960 ο Ανθιμος παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο βυθίζοντας το νησί της Χίου σε βαρύ πένθος. Λίγα χρόνια αργότερα το Οικουμενικό Πατριαρχείο τον κατέταξε μεταξύ των Αγίων και όρισε να τιμάται η μνήμη του στις 15 Φεβρουαρίου. Η ευλογημένη γη της Χίου, η γη που ποτίστηκε με το αίμα των μαρτύρων και ηρώων, έδωσε στη σημερινή εποχή έναν Αγιο: τον Αγιο Ανθιμο.
