Βρόντηξε ο Μητροπολίτης Κονίτσης για το βορειοηπειρωτικό ζήτημα, με αφορμή τις πρόσφατες εκλογές στην Αλβανία και τη στάση των βορειοηπειρωτών μετά την εκλογική αναμέτρηση.
Αναφερόμενος στους βορειοηπειρώτες, τόνισε ότι «ήτανταν ολέθριο λάθος των Βορειοηπειρωτών να συμπράξουν με τα Αλβανικά κόμματα. Διότι έτσι, δεν φάνηκε η δύναμη του Ελληνικού στοιχείου, κάτι πού αποτελεί υποκάρδιο πόθο των Αλβανών, για να ισχυρίζονται ότι η Βόρειος Ήπειρος έχει αδειάσει και άρα δεν μπορεί η Ελλάδα να κάνη λόγο γι’ αυτήν! Η σύμπραξη, τελικά, των Βορειοηπειρωτών με τα αλβανικά κόμματα, συνετέλεσε στην παταγώδη αποτυχία τους ως προς το αποτέλεσμα, αφού, μόλις και μετά βίας, εξελέγησαν δύο Έλληνες βουλευτές…»
Στη συνέχεια, τονίζοντας την απουσία ισχυρής ελληνικής παρουσίας και θέσης απέναντι στην Αλβανία, ο Μητροπολίτης πρόσθεσε: «Ας μη παραβλέπει η Ελλάδα τους «Τσάμηδες», που σήκωσαν πάλι κεφάλι και προβάλλουν τις εξωφρενικές και παράλογες διεκδικήσεις τους από την Χώρα μας, «ξεχνώντας» τα ανήκουστα εγκλήματα που διέπραξαν στην Θεσπρωτία κατά την διάρκεια της Ιταλικής πρώτα και μετά της Γερμανικής Κατοχής. Κατά καιρούς, βέβαια, έχουν γίνει δηλώσεις από επίσημους πολιτειακούς και πολιτικούς παράγοντες, ότι «δεν υπάρχει τσάμικο θέμα». Αλλά οι «Τσάμηδες», απόγονοι των εγκληματιών εκείνων, οι όποιοι ακολούθησαν τους Γερμανούς στην αποχώρησή τους από την Ελλάδα, για ν’ αποφύγουν τις συνέπειες των εγκλημάτων τους, συνεχίζουν να συκοφαντούν την Ελλάδα για… «γενοκτονία» εις βάρος τους. Εννοείται ότι γι’ αυτές τις κινητοποιήσεις υποκινούνται υπογείως από το αλβανικό κράτος. Και το λίγο – λίγο τώρα, αύριο μπορεί να γίνει τεράστιο θέμα και να πάθουμε ότι πάθαμε με το Σκοπιανό, που τρέχουμε και δεν φθάνουμε…»
«Είναι, λοιπόν, καιρός, η Ελλάδα να ορθώσει το Ανάστημα της και με φωνή ισχυρή να απαίτηση από την Αλβανία να σεβασθεί τα δικαιώματα των αδελφών μας Βορειοηπειρωτών. Να μιλήσει με παρρησία, όπως έπραξε τελευταία ό Έλληνας ΥΠΕΞ στην Τουρκία. Γιατί αν συνεχίσουμε να σιωπούμε, φόβος υπάρχει μήπως προστεθεί ένα ακόμη τμήμα του Ελληνισμού στις «αλησμόνητες πατρίδες». Αλλά τότε, θα είμαστε αναπολόγητοι απέναντι στον Θεό, στο Έθνος και στην Ιστορία», καταλήγει.
