Το Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Πανηγυρικό Εσπερινό και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης και Οσίου Νικοδήμου Βεροίας με την ευκαιρία της εορτής της ανακομιδής των Ιερών Λειψάνων του Οσίου Αμφιλοχίου του εν Πάτμω.
Πριν την έναρξη του Εσπερινού ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων μετέφερε τεμάχιο Ιερού Λειψάνου του Οσίου Αμφιλοχίου του εν Πάτμω, ευλαβή δωρεά του Αρχιερατικού Επιτρόπου Βεργίνης και προϊσταμένου του πανηγυρίζοντος Ιερού Ναού Αρχιμ. Ιερεμία Γεωργαλή.
Η ενορία των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης και Οσίου Νικοδήμου Βεροίας τιμά και πανηγυρίζει ιδιαιτέρως την ιερά μνήμη του Οσίου Αμφιλοχίου του εν Πάτμω, καθώς στο πνευματικό κέντρο του Ιερού Ναού υπάρχει Παρεκκλήσιο αφιερωμένο στον νέο Άγιο της Εκκλησίας μας. Εξαιτίας όμως των ειδικών περιοριστικών μέτρων για την προστασία της δημόσιας υγείας η Ιερά Πανήγυρις λαμβάνει χώρα στον κυρίως Ναό.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Τῶν Πατμίων τό κλέος, Ἐκκλησίας ἀγλάισμα, καί τῶν μονοτρόπων ἀλείπτην, τόν σεπτόν Ἀμφιλόχιον, τιμήσωμεν συμφώνως οἱ πιστοί».
Ἀνταποκρινόμενοι καί ἐμεῖς στήν πρόσκληση τοῦ ἱεροῦ ὑμνογράφου τιμοῦμε τήν ἀνακομιδή τῶν λειψάνων ἑνός ἀπό τούς νεωτέρους ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας, ἐδῶ, στόν ναό τῶν ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης, στόν ὁποῖο πρό διετίας τελέσαμε τά θυρανοίξια παρεκκλησίου ἐπ᾽ ὀνόματι τοῦ ἁγίου Ἀμφιλοχίου, καί στό ὁποῖο θά φυλάσσεται στό ἑξῆς τμῆμα τοῦ ἱεροῦ καί χαριτοβρύτου λειψάνου του πού εἴχαμε τή μεγάλη εὐλογία νά ὑποδεχθοῦμε μέ πολύ σεβασμό καί κατάνυξη πρό ὀλίγου.
Τιμοῦμε τήν ἀνακομιδή τῶν λειψάνων τοῦ ἁγίου Ἀμφιλοχίου τοῦ ἐν Πάτμῳ, ἑνός ὁσίου πού ἔλαμψε μέ τήν ὁσιότητα τῆς ζωῆς του, πού ἔλαμψε μέ τή χάρη τοῦ ἁγίου Πνεύματος ἡ ὁποία ἐνοικοῦσε στήν ψυχή του, πού ἔλαμψε μέ τά καλά του ἔργα, μέ τά ὁποῖα εὐεργέτησε τούς ἀνθρώπους, πού ἔλαμψε μέ τή δράση του ὄχι μόνο τήν πνευματική καί τήν ἐκκλησιαστική ἀλλά καί τήν ἐθνική.
Καί ἡ δράση του αὐτή ἦταν πολύ σημαντική, γιατί, παρότι ἴσως τό ξεχνοῦμε, ὁ ἅγιος Ἀμφιλόχιος ἔζησε σέ μία ἐποχή δύσκολη γιά τόν Ἑλληνισμό τῶν Δωδεκανήσων πού ζοῦσε κάτω ἀπό τήν ἰταλική κατοχή. Καί ἄν οἱ Ἕλληνες ξεσηκώθηκαν στίς 28 Ὀκτωβρίου τοῦ 1940 γιά νά ἀποτρέψουν τήν ἐπίθεση τῶν Ἰταλῶν καί τήν κατάκτηση τῆς χώρας μας, οἱ Ἕλληνες στά Δωδεκάνησα βίωναν ἀπό χρόνια τήν ἰταλική κυριαρχία στόν τόπο τους. Ἔνιωθαν καί ζοῦσαν τήν πίεση τῆς φασιστικῆς Ἰταλίας γιά νά ἀφελληνίσει τόν πληθυσμό τῶν Δωδεκανήσων, ἀπαγορεύοντας καί τή διδασκαλία ἀκόμη τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας, ἔτσι ὥστε οἱ Δωδεκανήσιοι νά χάσουν τήν ἐθνική τους συνείδηση, νά ἐξιταλισθοῦν καί νά ὑπαχθοῦν ἐν τέλει καί στή δικαιοδοσία τοῦ πάπα.
Ζοῦσαν, δηλαδή, κάτω ἀπό συνθῆκες παρόμοιες μέ αὐτές πού ζοῦσαν οἱ πατέρες μας στά χρόνια τῆς Τουρκοκρατίας, καί ὑπέμεναν καί αὐτοί καί διώξεις καί ἐξορίες ἀπό τούς Ἰταλούς κατακτητές, πού μέ κάθε τρόπο προσπαθοῦσαν νά ἐπιβάλουν τήν κυριαρχία τους. Ἀλλά, ὅπως στά δύσκολα χρόνια τῆς τουρκικῆς σκλαβιᾶς ὁ Ἑλληνισμός μπόρεσε νά διατηρήσει καί τήν πίστη του καί τή γλώσσα του καί τήν ἐθνική του συνείδηση μέ τή συμπαράσταση τῆς Ἐκκλησίας καί μέ τίς θυσίες τῶν ἱερέων καί τῶν ἐπισκόπων της, ἔτσι καί στά χρόνια τῆς ἰταλικῆς κατοχῆς τῶν Δωδεκανήσων τό Οἰκουμενικό μας Πατριαρχεῖο μέ τούς ἱερεῖς καί τούς ἐπισκόπους του κράτησε ὄρθιο τόν Ἑλληνισμό.
Καί στό ἔργο αὐτό πρωτοπόρος ἦταν ὁ ἅγιος Ἀμφιλόχιος πού τιμοῦμε σήμερα. Τό ἔργο πού προσέφερε ἦταν τεράστιο, γιατί χάρη σέ αὐτόν ἀναβίωσε στά νησιά μας τό κρυφό σχολειό, στό ὁποῖο διδασκόταν τά παιδιά μαζί μέ τήν Ὀρθόδοξη πίστη καί τήν ἑλληνική γλώσσα, μέ τήν καθοδήγηση τοῦ ἴδιου τοῦ ἁγίου Ἀμφιλοχίου, ὁ ὁποῖος εἶχε ἱδρύσει στήν Πάτμο καί τή γυναικεία Μονή τοῦ Εὐαγγελισμοῦ, Μητρός τοῦ Ἠγαπημένου, μέ πνευματικά του τέκνα, ψυχές ἀφοσιωμένες, καί πρίν ἀκόμη γίνουν μοναχές, στόν Χριστό καί στήν πατρίδα.
Γιά τήν ἐθνική καί πνευματική του δράση ὁ ἅγιος Ἀμφιλόχιος ἀπομακρύνθηκε ἀπό τήν ἡγουμενία τῆς μονῆς τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου καί μάλιστα ἐξορίσθηκε. Ὅμως δέν φοβήθηκε, δέν παραιτήθηκε, ἀλλά δέχθηκε τήν ἐξορία ὡς μία δωρεά τοῦ Θεοῦ καί μία παρότρυνση γιά νά ἐργασθεῖ ἀκόμη περισσότερο γιά τήν ἐνίσχυση τῶν ἀνθρώπων καί γιά τήν πατρίδα. Καί ὁ Θεός τοῦ ἔδωσε περισσότερη χάρη καί περισσότερη εὐλογία, ὥστε τό ἔργο του ἁγίου Ἀμφιλοχίου, τόσο τό ἐθνικό, ὅσο καί τό πνευματικό καί τό φιλανθρωπικό καί τό ἱεραποστολικό, νά ἐπεκταθεῖ καί νά συνεχισθεῖ καί μετά τήν ἀπελευθέρωση τῶν Δωδεκανήσων ἀπό τούς Ἰταλούς καί τήν ἕνωσή τους μέ τήν Ἑλλάδα, πρός δόξαν τοῦ Θεοῦ.
Ἑορτάζοντας, λοιπόν, τήν ἀνακομιδή τοῦ ἱεροῦ λειψάνου τοῦ νέου αὐτοῦ καί μεγάλου ἁγίου τῆς Ἐκκλησίας μας, τοῦ ἁγίου Ἀμφιλοχίου τοῦ ἐν Πάτμῳ, ἰδιαιτέρως φέτος πού τιμοῦμε τήν ἐπέτειο τῶν 200 χρόνων ἀπό τήν ἔναρξη τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως, ἄς τιμήσουμε μαζί μέ τήν ἁγιότητα τοῦ βίου του, πού ἐνέπνευσε χιλιάδες ἀνθρώπους καί τούς καθοδήγησε στήν ἐν Χριστῷ ζωή, καί μαζί μέ τήν προσφορά του στήν Ἐκκλησία καί τήν προσφορά του στόν Ἑλληνισμό, μέ τήν ὁποία ἐπαναβεβαίωσε τόν ἄρρηκτο σύνδεσμο τῆς Ἐκκλησία μας μέ τήν πατρίδα μας, ἀλλά καί τή διαρκῆ θυσιαστική προσφορά τῶν κληρικῶν μας στό Ἔθνος καί τήν πατρίδα μας, τήν ὁποία πολλοί θέλουν νά ξεχνοῦν καί νά ὑποτιμοῦν.
Ἄς ἐμπνευσθοῦμε ἀπό τό παράδειγμα τοῦ ἁγίου Ἀμφιλοχίου καί ἄς προσπαθήσουμε νά μιμηθοῦμε καί τήν ἀγάπη του πρός τόν Χριστό ἀλλά καί τήν ἀγάπη του γιά τήν πατρίδα, γιατί αὐτά τά δύο εἶναι ἀλληλένδετα.
Καί ὅπως ἐλευθερώθηκε τό Ἔθνος μας πρίν ἀπό 200 χρόνια ἀπό τόν τουρκικό ζυγό μέ τήν πίστη στόν Θεό, ἔτσι θά μπορέσει καί σήμερα νά ἀνταπεξέλθει σέ ὅλες τίς δυσκολίες καί σέ ὅλα τά προβλήματα καί τούς κινδύνους πού ἀντιμετωπίζει, ἀρκεῖ ἐμεῖς νά διατηροῦμε ζωντανή τήν πίστη μας στόν Χριστό καί νά ἀγωνιζόμεθα γιά νά ζοῦμε τήν ἐν Χριστῷ ζωή ὡς πιστά μέλη τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως τήν ἔζησε καί ὁ ἅγιος Ἀμφιλόχιος καί μάλιστα σέ δύσκολα χρόνια. Τά χρόνια μας εἶναι δύσκολα βέβαια, μέ πολλούς πειρασμούς, ἰδιαίτερα τελευταῖα μέ τόν κορωνοϊό, ἀλλά γιά φανταστεῖτε νά μήν ζούσαμε ἐλεύθεροι, νά μήν ἀναπνέαμε ἐλεύθερα καί νά εἴχαμε ὅλες αὐτές τίς δυσκολίες πού ζοῦσαν οἱ προπάτορές μας εἴτε στή Μικρά Ἀσία εἴτε στήν Ἑλλάδα εἴτε στά Δωδεκάνησα. Δέν μποροῦμε νά τό συνειδητοποιήσουμε γιατί δέν τό ζήσαμε, γι᾽αὐτό θέλει πολλή ἀγάπη γιά τόν Θεό ἀλλά καί γιά τήν πατρίδα μέ τή βοήθεια καί τίς εὐχές τοῦ ἁγίου Ἀμφιλοχίου.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
