Θερμές ευχές προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο, με αφορμή την αυριανή επέτειο συμπλήρωσης 30 ετών από την ανάρρησή του στον Πατριαρχικό Θρόνο της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως, εκφράζει, με επιστολή του, ο Πάπας Ρώμης Φραγκίσκος.
“Μετέχω μεθ’ υμών εις την προς Κύριον ευχαριστίαν διά τας πολλάς ευλογίας, αι οποίαι εδόθησαν εις υμάς εν τω βίω και τη διακονία σας κατά την διάρκειαν των ετών αυτών, και προσεύχομαι εις τον δωροδότην Θεόν να σας δίδη υγείαν, πνευματικήν αγαλλίασιν και πλουσίαν την χάριν διά επιστηριγμόν κάθε πτυχής της υψηλής υμών διακονίας.”
Σε άλλο σημείο της θερμής επιστολής του, που είναι γραμμένη στην αγγλική γλώσσα, ο Πάπας αναφέρεται στον προσωπικό του δεσμό με τον Οικουμενικό Πατριάρχη. Ο δεσμός αυτός, όπως σημειώνει, με την πάροδο του χρόνου εξελίχθηκε σε αδελφική φιλία, η οποία καλλιεργήθηκε μέσω των πολλών συναντήσεών τους, και επισημαίνει την μεταξύ τους συναντίληψη “περί της κοινής ποιμαντικής ευθύνης μας έναντι των επειγουσών προκλήσεων τας οποίας αντιμετωπίζει σήμερον ολόκληρον το ανθρώπινον γένος”.
“Συγκεκριμένως, Σας διαβεβαιώ περί της βαθείας εκτιμήσεώς μου διά την δέσμευσίν σας προς διασφάλισιν της δημιουργίας και διά την τοποθέτησίν σας επ᾽ αυτού του ζητήματος, εκ της οποίας έχω διδαχθή και συνεχίζω να διδάσκωμαι πολλά. Με την απαρχήν της πανδημίας και τας επελθούσας υγειονομικάς, κοινωνικάς και οικονομικας επιπτώσεις, η μαρτυρία και διδαχή σας διά την ανάγκην πνευματικής μεταστροφής της ανθρωπότητος απέκτησαν διαρκή σημασίαν.
Επιπροσθέτως, ειλικρινώς σας ευχαριστώ διά την αδιάπτωτον υπόδειξιν της οδού του διαλόγου, εν αγάπη και αληθεία, ως του μόνου δυνατού τρόπου συμφιλιώσεως μεταξύ των Χριστιανών πιστών και αποκαταστάσεως της πλήρους κοινωνίας. Με την βοήθειαν του Θεού, αυτή είναι η οδός, εις την οποίαν μετά βαθείας βεβαιότητος θα συνεχίσωμεν να βαδίζωμεν από κοινού, καθώς η εγγύτης και η αλληλεγγύη μεταξύ των Εκκλησιών μας συνιστούν καθοριστικήν συμβολήν εις την παγκόσμιον αδελφοσύνην και κοινωνικήν δικαιοσύνην, τας οποίας η ανθρωπότης επειγόντως χρειάζεται.”
Υπενθυμίζεται ότι ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος εξελέγη από την Αγία και Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Θρόνου στις 22 Οκτωβρίου 1991.
Διαβάστε την επιστολή του Πάπα:
Τῇ Α. Θ. Παναγιότητι,
τῷ Ἀρχιεπίσκοπῳ Κωνσταντινουπόλεως
καί Οἰκουμενικῷ Πατριάρχῃ, κ. Βαρθολομαίῳ.
«…χάρις ὑμίν καί εἰρήνη ἀπό Θεοῦ,
ὁ ὤν καί ἦν καί ὁ ἐρχόμενος…» (Ἀποκ. α΄, 4)
Ἐπί τῇ χαρμοσύνῳ τριακοστῇ ἐπετείῳ ἀπό τῆς ἡμετέρας ἐκλογῆς ὡς Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως καί Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, ἐκφράζω τάς ὁλοθέρμους εὐχάς μου διά ἔτη πολλά! Ad multos annos!
Μετέχω μεθ’ ὑμῶν εἰς τήν πρός Κύριον εὐχαριστίαν διά τάς πολλάς εὐλογίας, αἱ ὁποῖαι ἐδόθησαν εἰς ὑμᾶς ἐν τῷ βίῳ καί τῇ διακονίᾳ σας κατά τήν διάρκειαν τῶν ἐτῶν αὐτῶν, καί προσεύχομαι εἰς τόν δωροδότην Θεόν νά σᾶς δίδῃ ὑγείαν, πνευματικήν ἀγαλλίασιν καί πλουσίαν τήν χάριν διά ἐπιστηριγμόν κάθε πτυχῆς τῆς ὑψηλῆς ὑμῶν διακονίας.
Μετ’ εὐγνωμοσύνης πρός τόν Θεόν ἀνακαλῶ τόν προσωπικόν ἡμῶν δεσμόν, ἀπό τῆς ἐνάρξεως τῆς παπικῆς μου διακονίας, ὅταν μέ ἐτιμήσατε μέ τήν προσωπικήν σας παρουσίαν εἰς Ρώμην.
Μέ τήν πάροδον τοῦ χρόνου, ὁ δεσμός αὐτός ἐξελίχθη εἰς ἀδελφικήν φιλίαν, καλλιεργουμένην μέσῳ τῶν πολλῶν συναντήσεών μας, ὄχι μόνον εἰς Ρώμην, ἀλλά καί εἰς τό Φανάριον, τά Ἱεροσόλυμα, τήν Ἀσίζην, τό Κάϊρον, τήν Λέσβον, τό Μπάρι καί τήν Βουδαπέστην.
Προσφάτως, διά τῆς συμμετοχῆς σας εἰς τάς ἐν Ρώμῃ πραγματοποιθείσας ἐκδηλώσεις, ὅπου ἡ παρουσία σας ἐξετιμήθη ἰδιαιτέρως, ἐξεφράσθη, δι᾽ ἔτι μίαν φοράν, ἡ συναντίληψις ἡμῶν περί τῆς κοινῆς ποιμαντικῆς εὐθύνης μας ἔναντι τῶν ἐπειγουσῶν προκλήσεων τάς ὁποίας ἀντιμετωπίζει σήμερον ὁλόκληρον τό ἀνθρώπινον γένος.
Συγκεκριμένως, Σᾶς διαβεβαιῶ περί τῆς βαθείας ἐκτιμήσεώς μου διά τήν δέσμευσίν σας πρός διασφάλισιν τῆς δημιουργίας καί διά τήν τοποθέτησίν σας ἐπ᾽ αὐτοῦ τοῦ ζητήματος, ἐκ τῆς ὁποίας ἔχω διδαχθῆ καί συνεχίζω νά διδάσκωμαι πολλά.
Μέ τήν ἀπαρχήν τῆς πανδημίας καί τάς ἐπελθούσας ὑγειονομικάς, κοινωνικάς καί οἰκονομικας ἐπιπτώσεις, ἡ μαρτυρία καί διδαχή σας διά τήν ἀνάγκην πνευματικῆς μεταστροφῆς τῆς ἀνθρωπότητος ἀπέκτησαν διαρκῆ σημασίαν.
Ἐπιπροσθέτως, εἰλικρινῶς σᾶς εὐχαριστῶ διά τήν ἀδιάπτωτον ὑπόδειξιν τῆς ὁδοῦ τοῦ διαλόγου, ἐν ἀγάπῃ καί ἀληθείᾳ, ὡς τοῦ μόνου δυνατοῦ τρόπου συμφιλιώσεως μεταξύ τῶν Χριστιανῶν πιστῶν καί ἀποκαταστάσεως τῆς πλήρους κοινωνίας.
Μέ τήν βοήθειαν τοῦ Θεοῦ, αὐτή εἶναι ἡ ὁδός, εἰς τήν ὁποίαν μετά βαθείας βεβαιότητος θά συνεχίσωμεν νά βαδίζωμεν ἀπό κοινοῦ, καθώς ἡ ἐγγύτης καί ἡ ἀλληλεγγύη μεταξύ τῶν Ἐκκλησιῶν μας συνιστοῦν καθοριστικήν συμβολήν εἰς τήν παγκόσμιον ἀδελφοσύνην καί κοινωνικήν δικαιοσύνην, τάς ὁποίας ἡ ἀνθρωπότης ἐπειγόντως χρειάζεται.
Μετ’ αἰσθημάτων βαθείας ἀδελφικῆς στοργῆς, ἀνταλλάσσω μετά τῆς Ὑμετέρας Παναγιότητος ἅγιον ἀσπασμόν ἐν τῇ ἀγάπῃ τοῦ Χριστοῦ, τοῦ Κυρίου ἡμῶν.
Ἐν Ρώμῃ, ἐκ τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου Λατερανοῦ, τῇ 22ᾳ Ὀκτωβρίου 2021
Φραγκίσκος
