Της Μαίρης Ορφανίδη
«Σπίτι μου είναι τα δίχτυα των ψαράδων, αλλά τολμώ να πω ότι μετά από τόσα χρόνια διακονίας στην ίδια μητρόπολη μαξιλάρι μου είναι τα κύματα της θάλασσας». Είναι τα λόγια του Μητροπολίτη Σύρου Δωρόθεου Β’, καθώς η γεωγραφική ιδιομορφία της μητρόπολής του παγκοσμίως -αποτελείται από δώδεκα νησιά του Αιγαίου-δίνει τον τόνο στο ποιμαντικό του έργο εδώ και δεκαπέντε χρόνια από την ενθρόνισή του στο Επισκοπείο της Ερμούπολης. Μιλώντας στον Τύπο της Σύρου, ο Μητροπολίτης Δωρόθεος αναφέρθηκε συχνά σε αυτήν την ιδιαιτερότητα της Μητρόπολής του: «Εκτός από τη ναυσικλυτή Σύρο, την Ιερά μας Μητρόπολη συναποτελούν το ιερό νησί της Τήνου, η Άνδρος, η Κέα, το ιερό νησί της Μήλου, η Κύθνος, η Σέριφος, η Σίφνος, η Κίμωλος, η Φολέγανδρος, η Σίκινος και η πολύαινος και περιάκουστη Μύκονος. Πιστεύω ότι διαποιμαίνω την πιο ωραία και αρχοντική Μητρόπολη και ευχαριστώ τον Θεό γι’ αυτό! Όμως, είναι και η πιο δυσκολοποίμαντη και δυσκολοδιοίκητη, λόγω της γεωγραφικής της ιδιομορφίας. Όσο δύσκολο είναι να ταξιδεύεις χειμώνα και καλοκαίρι, συνεχώς και αδιαλείπτως, για να επισκεφθείς όλα τα νησιά μιας εκκλησιαστικής επαρχίας που επεκτείνεται από το Κάβο Ντόρο μέχρι το Κρητικό Πέλαγος, άλλη τόση είναι και η ανακούφιση που μου προσφέρει η αγάπη των ανθρώπων κάθε φορά και σε κάθε επίσκεψή μου, που εκδηλώνεται πηγαία και άδολη, σαν αναγνώριση της παρουσίας μου. Είναι δύσκολο, επίπονο, πνευματικά και σωματικά, αλλά “τοις αγαπώσι τον Θεόν πάντα συνεργεί εις αγαθόν”, κατά τον αποστολικό λόγο. Καυχώμαι ότι, εκτός από τα κύματα της καθημερινότητας, που πολλές φορές είναι πελώρια, διαπλέω σχεδόν καθημερινά και τα κύματα της θάλασσας. Έτσι, οπλίζομαι με περισσότερη δύναμη και θέληση για την επιτέλεση του ευθυνοφόρου έργου που μου έχει αναθέσει η Εκκλησία στην Ιερά αυτή Μητρόπολη».
Ο κ. Δωρόθεος, κατά κόσμον Σταύρος Πολυκανδριώτης, γεννήθηκε στη Μύκονο τον Οκτώβριο του 1953 και είναι το πρώτο παιδί του Χρήστου Πολυκανδριώτη και της Αικατερίνης Ορφανουδάκη. Είναι αριστούχος της Θεολογικής Σχολής Αθηνών και πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών και Δημόσιας Διοίκησης. Πτυχιούχος της Θεολογικής Σχολής ορκίστηκε στις 15 Ιουλίου 1977 και δύο ημέρες μετά, στις 17 Ιουλίου, εορτή της Αγίας Μαρίνας, εκάρη μοναχός στο Καθολικό της Μονής Τουρλιανής, στην Άνω Μερά Μυκόνου, από τον Ηγούμενο Αρχιμανδρίτη Φιλάρετο και έλαβε το μοναχικό όνομα «Δωρόθεος».
Χειροτονήθηκε διάκονος στις 31 Ιουλίου 1977 στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου Καλλιθέας Αθηνών από τον Μακαριστό προκάτοχό του, Δωρόθεο Α’, και διορίστηκε αμέσως ιεροκήρυκας της Μητροπόλεως Σύρου. Στις 20 Αυγούστου 1978 χειροτονήθηκε πρεσβύτερος από τον ίδιο μητροπολίτη, στο Καθολικό της Ιεράς Μονής Τουρλιανής.
Το 1989 διορίστηκε στην Ιερά Σύνοδο, στην Αθήνα, γραμματέας Συνοδικών Επιτροπών και επιμελητής του ημερολογίου της Εκκλησίας της Ελλάδος, των «Διπτύχων».
Το ποιμαντικό και συγγραφικό του έργο είναι πλουσιότατο, ενώ διοργάνωσε και συνέδρια και συνοδικές εκδηλώσεις, ενώ επί εξαετία διηύθυνε τη Φοιτητική Εστία της Ι.Μ. Σύρου, που βρίσκεται στην Αθήνα, πλησίον του Ναού της Οσίας Ξένης, στην οδό Αχαρνών.
Δεν μπορώ να μη θυμηθώ την υποδοχή του λαού όταν ήρθα στη Σύρο ως μητροπολίτης, αλλά και το γεγονός ότι ο πρώτος που με υποδέχτηκε και με αγκάλιασε ήταν ο Καθολικός Επίσκοπος Φραγκίσκος. Ανάλογες ήταν οι εκδηλώσεις προς το ταπεινό πρόσωπό μου και στα άλλα νησιά της μητρόπολης
Μητροπολίτης Σύρου εξελέγη τη 14η Δεκεμβρίου 2001 και χειροτονήθηκε τη 15η του ίδιου μήνα στον Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών από τον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χριστόδουλο και πλειάδα αρχιερέων, ενθρονισθείς στην Ερμούπολη τη 19η Ιανουαρίου 2002, ως Δωρόθεος Β’. «Ήταν μια ιστορική στιγμή για τη ζωή μου όταν έγινε η ανακοίνωση του αποτελέσματος, τη 14η Δεκεμβρίου του 2001. Αφενός ήταν η επιβεβαίωση της 25χρονης θητείας μου ως ιεροκήρυκα και αφετέρου η αφετηρία μιας καινούργιας διακονίας, με πολύ μεγάλη ευθύνη απέναντι στον Θεό και τους ανθρώπους», τόνισε ενώ για τις υπόλοιπες στιγμές που τον έχουν σημαδέψει στην πολυετή θητεία του στη μητρόπολη υπογράμμισε: «Δεν μπορώ να μη θυμηθώ την υποδοχή του λαού όταν ήρθα στη Σύρο ως μητροπολίτης, αλλά και το γεγονός ότι ο πρώτος που με υποδέχτηκε και με αγκάλιασε ήταν ο Καθολικός Επίσκοπος Φραγκίσκος. Ανάλογες ήταν οι εκδηλώσεις προς το ταπεινό πρόσωπό μου και στα άλλα νησιά της μητρόπολης. Εκδηλώσεις μάλιστα που είναι το ίδιο έντονες και έως τώρα ακόμα».
Η Ιερά Σύνοδος τον έχει διορίσει πρόεδρο της Ειδικής Συνοδικής Επιτροπής Χριστιανικών Μνημείων και της Εστίας Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης, ενός ΝΠΙΔ που ασχολείται με τη σίτιση και διαμονή των ιεροσπουδαστών σε όλα τα εκκλησιαστικά σχολεία, όλων των βαθμίδων, που βρίσκονται διεσπαρμένα ανά την Ελλάδα.
Παράλληλα, είναι πρόεδρος της Διοικούσας το Πανελλήνιο Ιερό Ίδρυμα Ευαγγελιστρίας Τήνου Επιτροπής και των Δ.Σ. Κληροδοτημάτων της Σύρου. Το συγγραφικό έργο του, χωρίς να αναφέρονται τα άρθρα του και οι ομιλίες σε περιοδικά και ιστοτόπους, αποτελείται από τα κάτωθι πονήματα:
- «Εκκλησιαστικός Οδηγός Σύρου» (βελτιωμένη επανέκδοση)
- «Η Κυρία Παλαιοκαστριανή», το γυναικείο μοναστήρι της Θεοτόκου στην Άνω Μερά Μυκόνου
- «Ο Ουρανογείτων, ναός της Παναγίας στη Φολέγανδρο»
- «Το Μοναστήρι της Χρυσοπηγής στη Σίκινο»
- «Δομήνικος Θεοτοκόπουλος, ο Δείξας»
- «Το χρυσόφωτο μπαρόκ τέμπλο του Καθολικού της Μονής Τουρλιανής Άνω Μεράς Μυκόνου»
- «Το Μοναστήρι της Παναχράντου στην Άνδρο»
- «Μνήμη Αρχιεπισκόπου Σύρου Μεθοδίου Παπαναστασοπούλου»
- «Ο Σύρου Αθανάσιος Λεβεντόπουλος»
- «Και επίσκεψαι την άμπελον ταύτην…»
- «Εκκλησιαστικά έθιμα της Μυκόνου»
Άλλη μία ιδιομορφία της μητρόπολης του κυρίου Δωροθέου, που αποτελεί ταυτόχρονα πρόκληση, είναι η αρμονική συμβίωση Ορθοδόξων και Καθολικών. «Δεν θα μιλήσω μόνο για τον εαυτό μου, αλλά και για τον Καθολικό Επίσκοπο Φραγκίσκο, με τον οποίο συνοδοιπόρησα και αποχώρησε πρόσφατα. Θελήσαμε μαζί λοιπόν να δώσουμε ένα μήνυμα ενότητας και αγάπης, αφού ζούμε σε μια μικρή κοινωνία, όπου οι διαχωριστικές γραμμές είναι πάντα πολύ επιζήμιες. Η παρουσία μου λοιπόν δίπλα στον Επίσκοπο Φραγκίσκο, τον οποίο τιμώ και αγαπώ, ήθελα να σηματοδοτήσει ότι μπορούμε να βλέπουμε αυτά που μας ενώνουν και να τα πολλαπλασιάζουμε προς χάρη του λαού μας και να μην αφήνουμε τις όποιες διαφορές υπάρχουν να μας έχουν αντιμέτωπους. Νομίζω ότι αυτό έχει επιτευχθεί στη Σύρο, παρά το γεγονός ότι τόσο εγώ όσο και ο Καθολικός Επίσκοπος έχουμε ακούσει αρνητικές κριτικές, οι οποίες προέρχονταν από ακραίους ευσεβιστές, εκτός Σύρου, ο οποίοι θεωρούν ότι το να ομιλείς με τον Καθολικό Επίσκοπο είναι προδοσία της πίστεώς σου. Θεωρώ ότι πράττω το σωστό και πραγματικά δεν με ενδιαφέρει το τι λέει και τι γράφει ο καθένας. Οι φανατισμοί και οι μισαλλοδοξίες πρέπει να είναι έξω από την Εκκλησία».
Οι κοινωνικές και ποιμαντικές δράσεις που ανέλαβε ο κ. Δωρόθεος κατά το διάστημα της ποιμαντορίας του είναι η ίδρυση και λειτουργία:
- Κέντρου Μέριμνας για την Οικογένεια και Σχολής Γονέων, τις μηνιαίες συνεδρίες των οποίων διευθύνουν εξειδικευμένοι οικογενειακοί σύμβουλοι, ψυχολόγοι και ψυχοθεραπευτές.
- Παιδικού Σταθμού και Νηπιαγωγείου στην Ιερά Μονή Αγίας Βαρβάρας Κινίου Σύρου, με την επωνυμία «Στην Παλάμη του Θεού».
- Κατασκηνώσεων στη Σύρο, την Τήνο και την Άνδρο.
- Ξενώνα πλησίον του Βαρδάκειου Περιφερειακού Νοσοκομείου Κυκλάδων, με την ονομασία «Το Σπίτι του Ταξιδιώτη».
- Εργαστηρίου Αγιογραφίας.
- Εκκλησιαστικού Βιβλιοπωλείου στην Ερμούπολη με την επωνυμία «Θεογνωσία»
Επίσης, η οργάνωση κατηχητικών σχολείων για Νηπιαγωγείο, Δημοτικό, Γυμνάσιο και Λύκειο, καθώς και Κύκλων Μελέτης της Αγίας Γραφής σε Σύρο, Τήνο και Μύκονο. Ακόμη, η αποστολή γραπτών κηρυγμάτων για κάθε Κυριακή και η βελτίωση των υποδομών και των παρεχόμενων υπηρεσιών:
- Στην Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου Ταλάντων Σύρου, στην οποία, από την ίδρυσή της, το 1977, από τον Μακαριστό προκάτοχό του, Δωρόθεο Α’ (Στέκα), μέχρι και σήμερα έχουν φιλοξενηθεί με αγάπη και φροντίδα πάνω από 800 γέροντες, γερόντισσες, αλλά και ανέστιοι και εμπερίστατοι άνθρωποι από τη Σύρο και τα γύρω νησιά των Κυκλάδων.
- Στη Φοιτητική Εστία της Ιεράς Μητροπόλεως στην Αθήνα, επί της οδού Αχαρνών 303, που φιλοξενεί φοιτητές και σπουδαστές από τη Μητρόπολη Σύρου, αλλά και την υπόλοιπη Ελλάδα και το εξωτερικό και αποτελεί πρότυπο λειτουργίας.
- Περιοδικά πνευματικού περιεχομένου, καθώς και το νεανικό περιοδικό «Θαλασσοπούλια», για το οποίο έχουν εκφραστεί με ευμενή σχόλια πατριάρχες, μητροπολίτες και ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος Β’.
- Η ανακήρυξη της Μήλου ως «Ιεράς Νήσου», με ομόφωνη απόφαση της Βουλής, μια εξέλιξη που θα αναδείξει όχι μόνο πανελληνίως, αλλά και παγκοσμίως το μοναδικό πρωτοχριστιανικό μνημείο των ιερών κατακομβών.
Τελευταία, ποιμαντικού και κοινωνικού περιεχομένου, πρωτοβουλία του είναι η βοήθεια 200 οικονομικά αδύναμων και εμπερίστατων οικογενειών και στα 12 νησιά της Μητροπόλεως, με την αποστολή σε αυτούς κάθε μήνα δεμάτων με τρόφιμα και άλλα αναγκαία είδη, στο πλαίσιο του προγράμματος «Είμαστε μια οικογένεια».
«Θεσπίσαμε το πρόγραμμα “Είμαστε μια οικογένεια”. Συγκεντρώσαμε λοιπόν στοιχεία οικογενειών που είχαν φτάσει σε σημείο απορίας. Καταγράφηκαν 360 οικογένειες στα 12 νησιά της μητροπόλεώς μας, με το μεγαλύτερο μέρος να βρίσκεται στη Σύρο. Κάθε 20-25 ημέρες δίνουμε ένα πακέτο τρόφιμα με τα αναγκαία σε αυτές. Αρωγός σε αυτή μας την προσπάθεια είναι η Ένωση Εφοπλιστών, που αφού μας ζήτησε να ελέγξει τα στοιχεία που είχαμε συγκεντρώσει ανέλαβε να τροφοδοτεί τις πολύτεκνες και τρίτεκνες οικογένειες, που από τις 360 είναι οι 101. Εκτός από αυτό το πρόγραμμα, έχουμε τα φοιτητικά επιδόματα. Δώσαμε σε 44 φοιτητές από 600 ευρώ. Έχουμε συμβληθεί επίσης με φαρμακεία στα νησιά, όπου πληρώνουμε τη συμμετοχή όσων δεν μπορούν να το κάνουν. Ακόμα, υπάρχει το ταμείο που ενισχύει τα σχολεία, δίνοντας σε μαθητές φαγητό, ενώ ενισχύουμε και διάφορες μαθητικές εκδηλώσεις. Αυτά και άλλα ακόμα (στο μέτρο του δυνατού) κάνει η μητρόπολη και γι’ αυτό πρέπει να συγχαρώ το προσωπικό, που, αν και είναι ολιγάριθμο, σηκώνει ένα πολύ μεγάλο βάρος και επιτελεί σπουδαίο έργο. Προσωπικά, με βοηθούν ιδιαίτερα και ό,τι τους ανατίθεται το φέρουν εις πέρας. Ανάμεσα στους αρωγούς μας είναι και το Ιερό Ίδρυμα της Παναγίας της Τήνου, που δίνει κάθε χρόνο το 2% των εσόδων, τα οποία μας ανακουφίζουν στα έξοδά μας».
Στους κύκλους της Ιεραρχίας ο Μητροπολίτης Δωρόθεος χαρακτηρίζεται ως ένας ιεράρχης σύγχρονος, καταρτισμένος και μάλιστα πολλές φορές υπήρξε εκπρόσωπος Τύπου του σώματος της Ιεραρχίας, ενώ οι απόψεις του, που χαρακτηρίζονται από μετριοπάθεια, βρίσκονται πάντα κοντά στις επίσημες αποφάσεις των συνόδων. Πολλές φορές, λόγω ακριβώς αυτών των προσόντων του, ζητείται από τους εκπροσώπους των ΜΜΕ η άποψή του στα θέματα που ανακύπτουν κατά καιρούς, αλλά και ο ίδιος με ομιλίες και άρθρα του συμμετέχει στον δημόσιο διάλογο.
Τον Φεβρουάριο του 2016 με άρθρο του στο περιοδικό «Πολιτικά Θέματα» αναφέρθηκε στο Προσφυγικό: «Βλέποντας κατά χιλιάδες τους πρόσφυγες και τους μετανάστες να φτάνουν στα ελληνικά νησιά του Αιγαίου, αισθανόμεθα αδύναμοι και απροστάτευτοι, καθώς διαπιστώνουμε ότι σύνορα που κρατούσαν μακριά τους ξένους και μας “προστάτευαν” δεν υπάρχουν… Και η πιο πικρή διαπίστωση είναι ότι δεν μπορούμε -γιατί δεν πρέπει!- να φυλάξουμε τα θαλάσσια, τουλάχιστον, σύνορά μας, για την υπεράσπιση των οποίων τόσοι αγώνες έγιναν, τόσες ψυχές ηρώων χάθηκαν… Ακούμε, ταυτόχρονα, να πληθαίνουν ολοένα και περισσότερο οι φωνές και οι προειδοποιήσεις για… ισλαμοποίηση της Ελλάδος και για εξαφάνιση του ελληνισμού! Φωνές και προειδοποιήσεις που κατά κανόνα κινούνται από καλή θέληση και ειλικρινή αγάπη για την πατρίδα μας, αλλά που, όμως, φαίνεται, ξεχνούν ότι ο ελληνισμός δεν έχει σύνορα! Ξεχνούν ότι ο ελληνισμός απέκτησε σύνορα μόνο τα τελευταία 186 χρόνια… Ξεχνούν ότι ο ελληνισμός πάνω από τρεις χιλιάδες χρόνια έζησε και μεγαλούργησε χωρίς σύνορα, χωρίς ενιαίο κράτος, έτσι όπως το γνωρίζουμε σήμερα. Εκτεινόταν από τη Μακεδονία μέχρι την Κρήτη και από την Ιωνία μέχρι τη Σικελία και την Κάτω Ιταλία. Οι πόλεις-κράτη που τον απάρτιζαν ονομάζονταν και ήταν ελληνικές, παρ’ ότι πολλές δεν βρίσκονταν στην περιοχή που σήμερα ονομάζουμε Ελλάδα και οι κάτοικοί τους είχαν συναίσθηση ότι ήταν Έλληνες όχι επειδή κατοικούσαν στην Ελλάδα, αλλά γιατί συνδέονταν μεταξύ τους με άλλους, υπερτοπικούς δεσμούς, συνδέονταν με την κοινή γλώσσα, την κοινή λατρεία, τον κοινό πολιτισμό! Ίσχυε, με άλλα λόγια, αυτό που τόσο προσφυέστατα διαπίστωσε ο Χρήστος Γιανναράς, ότι δηλαδή “η Ελλάδα πάντα ήταν ένας τρόπος, όχι ένας τόπος βίου”! Αλλού, λοιπόν, βρίσκονται τα σύνορά μας και οι Θερμοπύλες μας! Και γι’ αυτά τα σύνορα πρέπει να ανησυχήσουμε και να πολεμήσουμε! Πάνω σε αυτά τα σύνορα τα νοητά βιγλάτορας ακοίμητος στάθηκε και γι’ αυτά τα σύνορα θυσιάστηκε ο διαχρονικός Έλληνας… Και νίκησε».
Εκτός όμως από τις ποιμαντικές ενασχολήσεις του, ο Μητροπολίτης Δωρόθεος είναι ο άνθρωπος που κολυμπά χειμώνα – καλοκαίρι και έχει αναλάβει την ανατροφή τεσσάρων ανήλικων παιδιών, δύο κοριτσιών και δύο αγοριών, που η μοίρα ή το χέρι του Θεού, όπως συνηθίζει να λέει, τα έφερε κοντά του. Σε συνέντευξή του έχει επικαλεστεί για τις «κοσμικές» του δραστηριότητες τον Δημόκριτο, που διαπίστωσε πως «βίος ανεόρταστος, μακρά οδός απανδόκευτος» και έχει αναφέρει: «Η πιο ωραία, όμως, “κοσμική” ενασχόλησή μου, αν θέλετε, είναι ότι φροντίζω τέσσερα μικρά παιδιά, 4 έως 12 χρόνων, που ζουν στη γειτονιά μου, κοντά στο Επισκοπείο, τα οποία οικογενειακή συγκυρία και το χέρι του Θεού έστειλαν στην πόρτα μου και τα φροντίζω με πολλή αγάπη. Αισθάνομαι τόσο μεγάλη την ευθύνη ώστε με κυριεύει πολλές φορές φόβος στη σκέψη ότι μπορεί να μου συμβεί κάτι, χωρίς να έχω ολοκληρώσει σαν πατέρας το έργο μου απέναντι σε αυτά τα παιδιά».
Τι δήλωσε ο ίδιος για την συμπλήρωση 15 ετών ως Ποιμένας της Μητρόπολης Σύρου
Καθώς συμπληρώθηκε δεκαπενταετία από την -με τη Χάρη του Θεού- ανάρρησή μας στον ιστορικό θρόνο της Ιεράς Μητροπόλεως Σύρου, η σκέψη και η ευγνωμοσύνη μας, κατ’ αρχάς, στρέφεται στον αοίδιμο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κυρό Χριστόδουλο, διά της χαριτοδότιδος δεξιάς του οποίου εχειροτονήθημεν επίσκοπος και ανελάβομεν τη διαποίμανση μιας Μητροπόλεως που αποτελείται από 12 νησιά και εκτείνεται από τη Μακρόνησο, έξω από το Λαύριο, μέχρι το Κρητικό Πέλαγος.
Στην επιτέλεση του πολυεύθυνου, πολύπτυχου και πολύμοχθου έργου μας, όλα αυτά τα χρόνια, στηριχθήκαμε πρώτιστα στους καλούς μας συνεργάτες, τον ιερό μας κλήρο, στα μοναχικά τάγματα και στην αγάπη του πιστού λαού, από την οποία αντλούμε δύναμη, αλλά και στην καλή σχέση μας με τους εκπροσώπους όλων των βαθμών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, η οποία έχει αποδώσει πολλούς καρπούς, καθώς και στη συνεργασία μας με τους εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων, χάρη στην οποία διατηρούμε επικοινωνία με τους μαθητές των νησιών μας.
Ορόσημα της πρώτης δεκαπενταετίας της αρχιερατείας μας θεωρούμε την ανακήρυξη της Μήλου ως ιεράς νήσου, την ανάδειξη του μοναδικού Πρωτοχριστιανικού Μνημείου των Ιερών Κατακομβών και τις ευλογητές επισκέψεις των αοιδίμων Πατριάρχου Αλεξανδρείας Πέτρου και Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χριστοδούλου, του Πατριάρχου Γεωργίας Ηλία, του Πατριάρχου Αλεξανδρείας Θεοδώρου και του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου Β’ στη Σύρο, την Τήνο, τη Μήλο, τη Σίφνο και τη Μύκονο, με τις οποίες ευλόγησαν και τίμησαν και τον κλήρο, τον λαό μας και εμάς προσωπικά.
Η επελθούσα και συνεχώς διευρυνομένη δεινή οικονομική συγκυρία έθεσε ενώπιόν μας βαριά την ευθύνη της καλύψεως και των υλικών αναγκών των συνανθρώπων μας, οι οποίοι στρέφονται προς την Εκκλησία, όπως συμβαίνει από της συστάσεώς της, και αναζητούν σε Αυτήν καταφύγιο, ελπίδα και συμπαράσταση, στις δυσκολίες και τις αντιξοότητες που τους μαστίζουν και τους ματώνουν επτά χρόνια τώρα.
Αναπτύξαμε, λοιπόν, με κόπο, ιδρώτα και δάκρυα, ενίοτε, ένα ευρύ φιλανθρωπικό και κοινωνικό έργο, που εκτείνεται και στα 12 νησιά της Μητροπόλεώς μας και στηρίζεται από το Πανελλήνιο Ιερό Ίδρυμα Ευαγγελιστρίας Τήνου, τις ιερές μονές και τους ναούς μας, το δίλεπτο των Χριστιανών μας και από φιλογενείς πλοιοκτήτες και επιχειρηματίες, οι οποίοι αναγνωρίζουν και ενισχύουν την προσπάθειά μας για την ανακούφιση των εμπεριστάτων συνανθρώπων μας, τους οποίους και πάλι ευγνωμόνως ευχαριστούμε.
Ο Κύριος μας ελέησε να είμαστε επίσκοπος σε μιαν επαρχία όπου από αιώνες συγκατοικούν Ορθόδοξοι και Ρωμαιοκαθολικοί, ζουν και εργάζονται και μοχθούν μαζί, αγωνίζονται τον ίδιο της καθημερινότητας αγώνα, αντιμετωπίζουν τις ίδιες δυσκολίες και προβλήματα, δημιουργούν κοινές οικογένειες.
Από την ευλογημένη ημέρα της εγκαταστάσεώς μας μέχρι σήμερα, ουδέποτε απομακρυνθήκαμε από την πίστη και τις παραδόσεις της Αγίας Ορθοδοξίας, την οποία λόγω και γραφίδι στηρίζουμε στις καρδιές των πιστών μας, αλλά και από τον στόχο που θέσαμε, να διατηρήσουμε, δηλαδή, τις καλές σχέσεις, τη δημιουργική συνεργασία και την ομαλή συμβίωση των δύο συνοίκων θρησκευτικών κοινοτήτων στην επαρχία μας, αντιπαρερχόμενοι με σιωπή και προσευχή τις φωνές ή και τις κραυγές όσων δεν γνωρίζουν και δεν θέλουν να μάθουν, αλλά εύκολα και αβασάνιστα κρίνουν, κατακρίνουν και, ως υπερσύνοδοι, καταδικάζουν…
Ο ευγενής και πολιτισμένος λαός της Ιεράς μας Μητροπόλεως, ακόμα και όταν ασχολείται με τον τουρισμό, ενισχύοντας δυναμικά την εθνική οικονομία, παραμένει πιστός και άγρυπνος θεματοφύλακας της πατρώας πίστης και των παραδόσεων, μέσα από τα χιλιάδες εξωκκλήσια μας, τα μοναστήρια μας, που περικοσμούν τα νησιά μας.
Αποκορύφωμα όλων, βεβαίως, είναι το Πανελλήνιο Ιερό Ίδρυμα Ευαγγελιστρίας Τήνου, το οποίο τελεί μεν υπό την εποπτεία του κράτους, αλλά είναι ταυτόχρονα κέντρο θρησκευτικής ευλάβειας του πιστού λαού προς το ιερό εικόνισμα της Μεγαλόχαρης, με πλούσιο και πολύπτυχο ποιμαντικό, κηρυκτικό, λατρευτικό και κοινωνικό έργο, η πνευματική και φιλανθρωπική ακτινοβολία του οποίου επεκτείνεται σε όλο τον Ορθόδοξο κόσμο, και όχι μόνο…
Για τον λαό αυτό αξίζει νυχθημερόν να αγωνιζόμεθα και θα αγωνιζόμεθα, όση ημίν δύναμις!
Σας ευχαριστούμε θερμά για την τιμητική προς την ελαχιστότητά μας πρωτοβουλία σας και ευχόμεθα υγεία και κάθε παρά Κυρίου ευλογία στη ζωή και τα έργα σας.
† Ο ΣΥΡΟΥ ΔΩΡΟΘΕΟΣ Β΄
