Του Σταμάτη Μιχαλακόπουλου, Φωτογραφίες: Παναγιώτης Καράπασιας
Την μνήμη της Αγίας Ισαποστόλου Όλγας της Βασιλίσσης, εόρτασε με ευλάβεια και εκκλησιαστική λαμπρότητα ο Ιερός Ναός Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, στο ενοριακό παρεκκλήσιο που έχει ανεγερθεί προς τιμήν της.
Την Δευτέρα 10 Ιουνίου, παραμονή της εορτής τελέσθηκε ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ.
Την Τρίτη 11 Ιουνίου, ημέρα της εορτής, τελέσθηκε Όρθρος και στη συνέχεια Πανηγυρική Θεία Λειτουργία. Ενώ το απόγευμα θα τελεσθούν οι ακολουθίες του Εσπερινού και της Ιεράς Παρακλήσεως.
Απευθυνόμενος στους πιστούς που συνέρρεαν για να τιμήσουν την μνήμη της Αγίας κατά την διάρκεια του Μεγάλου Εσπερινού, ο Σεβασμιώτατος τόνισε:
«Τιμούμε την Αγία Όλγα, την μεγάλη ισαπόστολο του γένους και του έθνους των Ρώσων. Αυτήν την ηρωική γυναίκα της Εκκλησίας του Χριστού, η οποία επιτέλεσε ένα μεγάλο θαύμα. Ευηγγελίσθη το Ευαγγέλιο της σωτηρίας, ως ένας νέος ισαπόστολος της χάριτος του Θεού, στη σκληρή εποχή της και στην βάρβαρη και βάναυση γενεά της. Και κατόρθωσε δια του Ευαγγελίου να γεννήσει εις Χριστόν τα πολυεκατομμύρια των Ρώσων Ορθοδόξων χριστιανών. Οι οποίοι έκτοτε, έχουν την Αγία Όλγα ως πνευματική τους μητέρα και ως πνευματικό τους γενάρχη, στην βασιλεία του Θεού.»
Ενώπιον του Θεού, συνέχισε ο Σεβασμιώτατος, δεν υπάρχουν στεγανά, αποκλεισμοί, εθνοφυλετισμοί και τέτοιες καταστάσεις που βρίσκονται μόνο στη φαντασίωση του κόσμου της φθοράς και του θανάτου. Ενώπιον του Θεού οι πάντες αποτελούν ένα γένος, ένα λαό, μία κοινωνία θεοειδών προσώπων που καλούνται να κοινωνήσουν στην αγάπη και το έλεος του Θεού και να αποβούν λαός του Θεού περιούσιος.
Έχουμε ανάγκη από την Αγία Όλγα, σημείωσε, για να μας χαρίσει αυτήν την δυναμική του ευαγγελισμού της καρδιάς μας, για να μας κηρύξει και πάλι σ’ αυτήν την δυσοίωνη εποχή μας, τον Χριστό και να εγκαθιδρύσει στην καρδιά και την ψυχή μας τον χριστοκεντρισμό. Δηλαδή, κάθε πράξη μας, κάθε σκέψη μας, κάθε ενέργεια μας να εμφορείται και να αγιάζεται από τον Ιησού Χριστό.
«Και η καρδιά μας ξεκούραστη, απαλή να αντιλαμβάνεται αυτήν την ευλογία και να κοινωνεί στην χάρη και το θάμβος του παναγίου Θεού. Να γιατί χαιρόμαστε σήμερα εδώ στον Πειραιά για την ρωσίδα βασίλισσα, η οποία μεγαλούργησε πνευματικά και είναι και δική μας πνευματική τροφός, αλλά και κλέος και καύχημα της Μιας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας.»
Την ίδια ημέρα όμως, η Εκκλησία μας τιμά κι ένα μεγάλο θαύμα. Μια θαυμαστή θεόθεν επιβεβαίωση για την αλήθεια της πίστεως. Όπως εξήγησε ο Σεβασμιώτατος, το 451 ξέσπασε η φοβερή αίρεση του μονοφυσιτισμού, σύμφωνα με την οποία ο Θεός δεν έγινε αληθινός άνθρωπος, η θεία φύση απορρόφησε την ανθρώπινη και συνεπώς ο Ιησούς Χριστός είναι μόνο Θεός και όχι τέλειος άνθρωπος, με ανθρώπινη ψυχή, ανθρώπινη θέληση και ενέργεια. Κι έτσι ο άνθρωπος δεν μπορεί ποτέ να γίνει Θεός κατά χάριν.
Τότε συνεκλήθη η αγία Δ’ Οικουμενική Σύνοδος, την οποία απορρίπτουν οι μονοφυσίτες και σήμερα. Είναι η σύνοδος η οποία δογμάτισε ότι ο Ιησούς Χριστός έχει μία υπόσταση, του Θεού Λόγου, αλλά δύο τέλειες φύσεις, την θεία και την ανθρώπινη, οι οποίες ενώθηκαν στο ένα πρόσωπον Του « ασυγχύτως, αδιαιρέτως, ατρέπτως και αναλλοιώτως».
Τότε, κατά την σύνοδο, οι θεοφόροι Πατέρες έγραψαν τον Τόμο κατά του μονοφυσιτισμού. Και την ίδια στιγμή πήραν τον τόμο των αιρετικών μονοφυσιτών και μαζί τα έβαλαν στο σκήνωμα της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Ευφημίας, που ευρίσκετο στο Ναό της του Θεού Σοφίας, στην βασιλίδα των πόλεων.
Σφράγισαν την ιερά λάρνακα της Αγίας και την επομένη ημέρα όταν την άνοιξαν, είδαν με μεγάλη τους ικανοποίηση οι θεοφόροι Πατέρες, ότι ο Θεός δια της Αγίας Ευφημίας είχε επιβεβαιώσει την δογματική διδασκαλία της Συνόδου.
Με ποιο τρόπο; Κρατούσε η Αγία στα χέρια της τον Τόμο των θεοφόρων Πατέρων και πατούσε με τους πόδας της τον κακόδοξο τόμο των μονοφυσιτών.
Και ολοκλήρωσε τον λόγο του, σημειώνοντας:
«Με όλα αυτά τα θεοπρεπή καλούμαστε μέσα στον κόσμο αυτό της συγχύσεως, των προβλημάτων, των αντινομιών, της αμαρτίας και του θανάτου να πορευόμαστε μαζί με τον Ένα, την αλήθεια που είναι ο Χριστός. Γιατί στην Εκκλησία μας η αλήθεια δεν είναι ιδέα, αλλά είναι πρόσωπο. Ας πορευόμαστε με Αυτόν, την αλήθεια, τον Χριστό, παίρνοντας παράδειγμα απ’ τους Αγίους Του και τα θαυμάσια που μας παρέχει για την σωτηρία της καρδίας μας.
Ούτε η Ορθοδοξία μόνη μας σώζει, ούτε η Ορθοπραξία. Χρειάζεται συντονισμός των δύο, ορθά δόγματα, ορθή πίστη των αγίων και θεοφόρων Πατέρων και αληθής βίος, αληθές βίωμα. Με αυτά τα δύο ιστία βαδίζουμε προς τον ουρανό.»
