Παρουσίαση της ελληνικής έκδοσης του αφιερωματικού τόμου με τίτλο «Βαρθολομαίος – Αποστολή και Όραμα», του Αρχιδιακόνου του Οικουμενικού Θρόνου και καθηγητή π. Ιωάννη Χρυσαυγή, πραγματοποιήθηκε στο απόγευμα της Πέμπτης 8 Μαρτίου, στο Σισμανόγλειο Μέγαρο του Γενικού Προξενείου της Ελλάδος στην Κωνσταντινούπολη, παρουσία του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, των Μητροπολιτών-μελών της Αγίας και Ιεράς Συνόδου, Ιεραρχών του Θρόνου, και ενός πολυπληθούς ακροατηρίου.
Την ελληνική έκδοση προλόγισαν ο Πάπας Φραγκίσκος και ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Προκόπιος Παυλόπουλος.
Στο βιβλίο σκιαγραφείται η προσωπικότητα και η πορεία της πατριαρχίας του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου.
Περιλαμβάνονται, επίσης, σε ξεχωριστή ενότητα, υπό τον τίτλο «Τιμής ένεκεν», κείμενα σημαντικών διεθνών προσωπικοτήτων, που απευθύνουν λόγο τιμής, αβροφροσύνης και εκτίμησης προς το πρόσωπο του Οικουμενικού Πατριάρχη, μεταξύ των οποίων ο επίτιμος Πάπας Βενέδικτος και οι πρώην αντιπρόεδροι των ΗΠΑ Τζό Μπάιντεν και Αλ Γκορ.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος κατά την ομιλία του εξέφρασε λόγους ευχαριστίας, πρώτα «προς τον αγαθοδότην Θεόν», λέγοντας ”Τίποτε, Τιμιώτατοι αδελφοί και προσφιλέστατα τέκνα εν Κυρίω, δι᾿ ημάς τους πιστούς χριστιανούς, δεν είναι ιδικόν μας ατομικόν κατόρθωμα, τα πάντα είναι δώρον της αφάτου φιλανθρωπίας του Θεού, της Θείας χάριτος, εν τη κοινωνία της Εκκλησίας”.
Επίσης, σημείωσε: ”Η δε Χάρις του Θεού του ελέους, «η τα ασθενή θεραπεύουσα και τα ελλείποντα αναπληρούσα», ηξίωσεν ημάς να καταστώμεν διάκονος των θείων μυστηρίων και να φυλάσσωμεν νυν ως Οικουμενικός Πατριάρχης, ομού και ομοθυμαδόν μετά των εν τη Πόλει ανυστάκτων φρουρών των πατρώων παραδόσεων, ενισχυόμενοι από τας προσευχάς και την αγάπην των εν πάση τη δεσποτεία Κυρίου τέκνων της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας, την πνευματικήν παρακαταθήκην της Ορθοδοξίας και του Γένους, την πάνσεπτον κληρονομίαν των Μαρτύρων της πίστεως, τους ναούς και τα αγιάσματά μας, τα τίμια λείψανα των Αγίων και τας ιεράς εικόνας, την πάμφωτον λειτουργικήν ζωήν, τα σχολεία και τα λοιπά ιδρύματά μας, τον τρόπον του βίου των Ορθοδόξων, οι οποίοι δεν έκλεισαν ποτέ τους οφθαλμούς, τα ώτα και το στόμα αυτών απέναντι εις το κακόν, εις την αλλοίωσιν της αληθούς πίστεως, εις την αδικίαν και την φαλκίδευσιν του ανθρωπίνου προσώπου, αγαπώντες τον Χριστόν εν τω ανθρώπω και τον άνθρωπον εν τω Χριστώ, εν μια καρδία, «τα άνω φρονούντες» (πρβλ. Κολ. γ’, 2-3) και «τη προσευχή προσκαρτερούντες» (Ρωμ. ιβ’, 12), αφορώντες εις τον Ιησούν Χριστόν, τον αρχηγόν και τελειωτήν της πίστεως ημών, χωρίς την οποίαν δεν υπάρχει ούτε ειρήνη με τον εαυτόν μας, ούτε αληθής κοινωνία μετά του πλησίον, ούτε ειρήνη με την κτίσιν, ούτε ελπίς αιωνιότητος”.
O Οικουμενικός Πατριάρχης, μνημόνευσε με ευγνωμοσύνη τους γονείς και τους καθηγητές του και θυμήθηκε τα χρόνια της φοίτησής του στην “σιωπηλή”, από το 1971, Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης. «Κατά τα επτά έτη ως μαθητής και ιεροσπουδαστής εν τη κατά Χάλκην Ιερά Θεολογική Σχολή, εδιδάχθημεν να μοιραζώμεθα την ζωήν, να μαθητεύωμεν συμμαθητεύοντες, να εφαρμόζωμεν το «αλλήλων τα βάρη βαστάζετε» (Γαλ. στ’, 2). Όντως, εις την Τροφόν Σχολήν η συμβίωσις ήτο συναλληλία και αλληλεγγύη, εμπειρία κοινωνίας, η πράξις ήτο σύμπραξις και συνεργασία, συνυπάρχειν εν Ευχαριστία και προσευχή, εν αφιερώσει εις τον ιερόν σκοπόν της κοινής μαρτυρίας εν τω κόσμω και της διακονίας του ανθρώπου».
