Η πρώτη κοινή σύναξη ιερέων και διακόνων του Οικουμενικού Πατριαρχείου που υπηρετούν στην Τουρκία (δηλ. στην Αρχιεπισκοπή Κωνσταντινουπόλεως και τις Μητροπόλεις της), πραγματοποιήθηκε, την Τρίτη στη Μονή Βαλουκλή, με πρωτοβουλία του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου.
Στην ομιλία του, ο κ. Βαρθολομαίος αναφέρθηκε στη σημασία της ιερωσύνης, δίνοντας στους κληρικούς συμβουλές και παροτρύνσεις για την ενίσχυση της διακονίας τους στον σύγχρονο κόσμο.
”Ο ιερεύς δεν ανήκει εις τον εαυτόν του, αλλά εις τον Χριστόν. Εις την χάριν Του οφείλει τα πάντα, Αυτόν διακονεί», σημείωσε και θυμήθηκε τις συμβουλές και τις κατευθύνσεις που του έδωσε κατά τη χειροτονία του σε διάκονο και, αργότερα, σε πρεσβύτερο, ο Γέροντάς του, μητροπολίτης Μελίτων Χατζής. Ο Πατριάρχης υπογράμμισε ότι «ο ιερεύς είναι ψυχή τε και σώματι αφιερωμένος εις την αποστολήν του» και σε άλλο σημείο της ομιλίας του σημείωσε: «Είναι, όντως, μεγάλη ευλογία να είσθε κληρικοί, ιερείς και διάκονοι του Υψίστου. Και αποτελεί ιδιαίτερον προνόμιον να ανήκετε εις τον ιερόν κλήρον του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Αυτό σημαίνει ότι εις όλας τας εκφάνσεις και τας διαστάσεις του ιερατικού, αγιαστικού και ποιμαντικού σας έργου, οφείλετε να εκπροσωπήτε και να εκφράζετε το πνεύμα της Πρωτοθρόνου Εκκλησίας της Ορθοδοξίας, την πιστότητα εις την Παράδοσιν του Φαναρίου και την ανοιχτοσύνην προς τον άνθρωπον και τον κόσμον. Είμεθα όλοι φορείς αυτού του πνεύματος. Αμετακίνητοι και ανύστακτοι, φυλάσσομεν αυτά τα οποία παρελάβομεν, την πίστιν, την δοξολογικήν λατρείαν του Θεού και το εκκλησιαστικόν ήθος, αλλά και δίδομεν την εν τω κόσμω καλήν μαρτυρίαν με αγάπην προς τον άνθρωπον, προς κάθε άνθρωπον, διότι κάθε άνθρωπος είναι πλάσμα του Θεού κατ᾿ εικόνα Αυτού, και κάθε άνθρωπος φέρει την τιμήν ότι δι᾿ αυτόν Χριστός ενηνθρώπησε και απέθανεν επί του Σταυρού και ανέστη εκ νεκρών”.
Οι κληρικοί οφείλουν να δίδουν τη μαρτυρία της αδελφικής αγάπης, χωρίς διακρίσεις, σε κάθε συνάνθρωπο που έχει ανάγκη συμπαραστάσεως και ενισχύσεως, τόνισε ο Οικουμενικός Πατριάρχης. «Αυτή η απόλυτος προτεραιότης της αγάπης, κατέστησε τον Χριστιανισμόν την μεγαλυτέραν αξιολογικήν επανάστασιν εις την ιστορίαν της ανθρωπότητος, την οποίαν θαυμάζουν ακόμη και οι αρνηταί της χριστιανικής πίστεως». Υπενθύμισε μάλιστα, όσα αναφέρονται στην εγκύκλιο της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, που συνήλθε στην Κρήτη τον Ιούνιο του 2016, για την αποστολή και τη διακονία της Εκκλησίας. Στη συνέχεια παρατήρησε τα εξής:
Υπάρχει μία «εικονική ιερωσύνη», η οποία επιθυμεί περισσότερον να φαίνεται παρά να είναι, να επιδεικνύεται παρά να θυσιάζεται, να παίρνη παρά να προσφέρει. Αντιθέτως, ο γνήσιος ιερέας, «δεν ζητεί να εγγραφή το όνομά του εις τας δέλτους της ιστορίας», αλλά «να συμπεριληφθή εις την Βίβλον της Βασιλείας». “Αυτή είναι και η ιδική σας αποστολή, αγαπητοί πατέρες. Να είσθε, άνευ όρων και ορίων, αφιερωμένοι εις το ένθεον έργον σας, διάκονοι του Ευαγγελίου της αγάπης. «Να είσαι καλός κληρικός» προϋποθέτει ταπεινοφροσύνην, αυτοπροσφοράν, κατάθεσιν ψυχής. Πρέπει να είσθε απαιτητικοί απέναντι εις τον εαυτόν σας. Να μην εμφανίζετε το αυτονόητον ως μεγάλην προσφοράν. Ό,τι εσείς προσφέρετε εις τους πιστούς είναι δώρον της Θείας χάριτος. Η χάρις του Θεού είναι αυτή η οποία πάντοτε θεραπεύει τα ασθενή και αναπληρώνει τα ελλείποντα. Ό,τι πράττετε πρέπει να αποβλέπη εις την δόξαν του Θεού, του δοτήρος παντός αγαθού” ανέφερε.
Oλοκληρώνοντας την ομιλία του, υπενθύμισε ότι οι κληρικοί οφείλουν να έχουν υποδειγματική παρουσία και συμπεριφορά στις σχέσεις τους με κάθε άνθρωπο. «Εν τη συνειδήσει των περισσοτέρων ανθρώπων, το όνομα ‘’Εκκλησία” συνδέεται αυτομάτως με τον ιερόν κλήρον. Τοιουτοτρόπως, η κριτική προς τους κληρικούς μετατρέπεται εις κριτικήν κατά της Εκκλησίας και γενικώτερον εις όπλον των πολεμίων της πίστεώς μας».
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης, τέλος, ευχαριστώντας όλους όσοι συνέβαλαν στην πραγματοποίηση της ιερατικής συνάξεως, είπε χαρακτηριστικά ότι «σήμερα απλώς κάναμε μόνο την αρχή!».
