«Σήμερα αναστήθηκαν οι νεκροί πρόγονοί μας και τα πνεύματά τους περιίπτανται εδώ μέσα εις τον Άγιον Γεώργιον». Με τον αναστάσιμο χαιρετισμό και μέσα σε κλίμα συγκίνησης ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος χοροστάτησε την Κυριακή του Παραλύτου, 29 Απριλίου, κατά την θεία λειτουργία στον Ι.Ν. Αγίου Γεωργίου Μουδανιών Μικράς Ασίας, την πρώτη θεία λειτουργία που τελείται στο Ναό έπειτα από 96 χρόνια.
Ο κ. Βαρθολομαίος, εμφανώς συγκινημένος, κατά την ομιλία του τόνισε: «Ήλθαμε με παλμόν, με χαράν, με ανυπομονησίαν, από τον πρώτον άγιον Γεώργιον της Ορθοδοξίας, δηλ. τον Πατριαρχικόν Ναόν του Φαναρίου, εις τον άγιον Γεώργιον των Μουδανιών. Ήλθαμε διά να επιμαρτυρήσουμε εις εσάς τους απογόνους των προσφύγων πατέρων μας, ότι κι αν ακόμη η σωματική των παρουσία μας λείπει σήμερα, εντούτοις δεν λυπούμεθα, διότι η Θεία Λειτουργία, το Μυστήριον της Ζωής, είναι η σύγκλησις συμπάσης της Εκκλησίας, είναι κοινωνία προσώπων εν Χριστώ, είναι υπέρβασις του χρόνου και του χώρου», ενώ αναπολώντας τους σκληρούς αγώνες των προγόνων για επιβίωση πρόσθεσε πως «Ο Ρωμηός όπου κι αν ηνηγκάσθη να εκπατρισθή, κατέστη μικρά ζύμη και έζύμωσε όλον το φύραμα, εδημιούργησεν εκ νέου παράδοσιν και πολιτισμόν».
Απευθυνόμενος στους προσκυνητές από τα Νέα Μουδανιά είπε: «Σήμερα αναστήθηκαν οι νεκροί πρόγονοί μας και τα πνεύματά τους περιίπτανται εδώ μέσα εις τον Άγιον Γεώργιον. «Αναστήθηκαν οι νεκροί και ηγέρθησαν και εγερθήσονται οι εν τοις μνημείοις» (πρβλ. Ησ. κστ’, 19). Χριστός ανέστη, Μουδανιά, γη της Βιθυνίας, γη της Ανατολής πεφιλημένη».
Από την πλευρά του ο Μητροπολίτης Προύσης, στην προσφώνησή του, αναφέρθηκε στην ιστορική αυτή στιγμή.
«Όλοι εμείς οι ολίγοι σήμερα γινόμαστε μάρτυρες μιάς σημαντικής στιγμής για την Ιερά Μητρόπολη Προύσης και για την ιστορία των Μουδανιών. Και απορεί κανείς, αδελφοί μου, πως γίνεται σε τέτοιες μεγάλες στιγμές να παρευρίσκονται μόνο λίγοι ως μάρτυρες.
Μετά από ένα σχεδόν αιώνα, επιστρέφουν τα παιδιά και τα εγγόνια των ξεριζωθέντων προσφύγων προγόνων μας. Επιστρέφουν στην ιερή και ευλογημένη αυτή γη της Βιθυνίας και το μόνο που ζητούν είναι απλά να προσευχηθούν. Να προσευχηθούν για τις ψυχές όσων έμειναν πίσω στα χώματα αυτά. Για τις ψυχές όσων ξεριζωμένοι από την πατρώα γη βρήκαν καταφύγιο στη νέα τους πατρίδα, όπου μεταφύτευσαν τον βαρύ πολιτισμό και την μεγάλη παράδοση, την οποία μετέφεραν ως πολύτιμο θησαυρό. Και εκεί έχτισαν το βιός τους, ανέθρεψαν τα παιδιά τους, εσάς, που είστε σήμερα εδώ. Σας ανέθρεψαν με την πίστη στο Θεό, με τον σεβασμό και την αγάπη στον συνάνθρωπο, και κυρίως με την αφοσίωση στην ιδέα της ειρήνης, της ειρήνης που έλειψε τόσο πολύ από τους ιδίους. Στον τόπο αυτό που εγκατέλειψαν βιαίως οι πατέρες μας, εγκαταστάθηκαν άλλοι άνθρωποι. Άνθρωποι εξίσου πονεμένοι, άνθρωποι εξίσου ξεριζωμένοι από τον τόπο τους, άνθρωποι εξίσου διψασμένοι για ειρήνη, για αγάπη, για φιλία, για συνεργασία».
Ολοκληρώνοντας ο Μητροπολίτης Προύσης σημείωσε ότι με όλα όσα έγιναν μέχρι σήμερα και με την στήριξη του Παναγιωτάτου, «η Ιερά Μητρόπολη Προύσης έχει παύσει να είναι η ανάμνηση μιάς παλαιάς δόξας, αλλά συγκαταλέγεται, πλέον, στις εν ενεργεία Μητροπόλεις του Οικουμενικού Θρόνου, αναγεννημένη εκ της τέφρας»
