Του Μητροπολίτη Καστορίας κ. Σεραφείμ
Στη σκέψη μου έρχεται ένα περιστατικό που συνέβη Ιανουάριο – Φεβρουάριο του έτους 1996, στις συνεδρίες της Ιεράς Συνόδου, όπου η ελαχιστότης μου διακονούσε ως Γραμματεύς αυτής, όταν ο μακαριστός Γέροντάς μου, Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κυρός Σεραφείμ, πληροφορηθείς τα λυπηρά γεγονότα των Ιμίων, είπε χαρακτηριστικά σε μία από τις Συνεδρίες : «Πατέρες μου, αισθάνομαι ντροπή και πικρία»!
Και πώς να μην αισθάνεται κανείς πικρία και σήμερα, όταν χαρίζουμε στους Σκοπιανούς, το όνομα της Μακεδονίας μας και τους αναγνωρίζουμε «μακεδονική» γλώσσα και «μακεδονική» ταυτότητα;
Πώς να μην αισθάνεται κανείς πικρία όταν δίνουμε το ιστορικό όνομα της Μακεδονίας μας σε ένα κρατίδιο που κατασκεύασε έθνος, ιστορία, γλώσσα, ακαδημία και άλλους μηχανισμούς, πλαστογραφώντας την ιστορία της ελληνικότατης Μακεδονίας;
Θα τρίζουν στην κυριολεξία τα οστά του μακαριστού Προκατόχου μου Γερμανού Καραβαγγέλη, του Πρωτομάρτυρα της Μακεδονικής Ελευθερίας Παύλου Μελά και όλων των ηρώων του Μακεδονικού Αγώνος για το ξεπούλημα αυτό!
Αισθάνομαι πραγματικά πικρία!
Πανηγυρίζουν οι Σκοπιανοί, χαίρονται οι Αλβανοί και οι δήθεν φίλοι μας σε ολόκληρο τον κόσμο, γιατί βλέπουν ότι υλοποιείται βήμα προς βήμα το σχέδιο αποσταθεροποίησης της χώρας αυτής!
Υπάρχει όμως ο Θεός!
