Την μνήμη της Αγίας Μαρίνας γιορτάζει στις 17 Ιουλίου κάθε έτους η Εκκλησία μας.
Η Αγία Μαρίνα γεννήθηκε στην Αντιόχεια της Πισιδίας στα χρόνια του αυτοκράτορα Αυρηλίου Κλαυδίου (270 μ. Χ.). Χρόνια δύσκολα για την Εκκλησία μιας και με σκληρότητα διώκονταν οι χριστιανοί. Και μόνο το όνομα χριστιανός κινούσε το μηχανισμό διωγμού, και η τιμωρία ήταν το μαρτύριο και ο θάνατος. Η καταγωγή της Μαρίνας ήταν από επίσημη οικογένεια της Πισιδίας. Ο πατέρας Αἰδέσιος αρκετά εύπορος ήταν μάλιστα και ιερέας των εκεί ειδωλολατρικών ναών. Το ίδιο και η μητέρα της, που λίγες ημέρες μετά τη γέννησή της Μαρίνας πέθανε αφήνοντας το σύζυγό της σε πένθος και τη μικρή Μαρίνα στην ορφάνια. Μη μπορώντας ο πατέρας μόνος του νά γίνει τροφός του νηπίου ανάθεσε την ανατροφή της σε μιά εξαιρετική γυναίκα της πόλεως.
Με προθυμία και γεμάτη αγάπη καθώς ήταν, ανάλαβε τό μεγάλωμα της μικρής ορφανής. Ο πατέρας της Μαρίνας δεν γνώριζε μια λεπτομέρεια, ότι η τροφός στην οποία παρέδωσε τη μικρή του κόρη, Μαρίνα, ήταν χριστιανή. Έτσι η αγία Μαρίνα διδάχθηκε την αλήθεια του Ευαγγελίου από τα μικρά της χρόνια. Σε ηλικία δεκαπέντε ετών αποκάλυψε στον πατέρα της ότι είναι Χριστιανή. Εκείνος στην αρχή δοκίμασε έκπληξη και στην συνέχεια θυμό και αγανάκτηση. Μάλιστα της δήλωσε, πως έπαψε να την θεωρεί παιδί του.
Ο έπαρχος Ολύβριος δεν άργησε να πληροφορηθεί το γεγονός και διέταξε να την συλλάβουν. Όταν όμως την είδε, θαμπώθηκε από την ομορφιά της και της ζήτησε να γίνει σύζυγός του, αφού πρώτα αρνηθεί τον Χριστό. Εκείνη αντέδρασε έντονα.
Σε κάθε προσπάθεια του Ολυβρίου να την πείσει να αποκηρύξει την πίστη της και να λατρεύσει τα είδωλα, αυτή απαντούσε θαρραλέα «είμαι Χριστιανή». Αποτέλεσμα ο σκληρός βασανισμός της.
Καταξέσχισαν τίς σάρκες της με ραβδιά, την κρέμμασαν και την φυλάκισαν και επειδή εξακολουθούσε να παραμένει σταθερή στην πίστη της την έκαψαν με αναμμένες λαμπάδες.
Οι πληγές της όμως γιατρεύθηκαν αμέσως, με αποτέλεσμα πολλοί από τους παρευρισκομένους που είδαν το θαύμα να πιστεύσουν στον Χριστό.
Η Αγία Μαρίνα παρά το νεαρό της ηλικίας της έδειξε μια ασύλληπτη στερρότητα πίστεως, που κατέπληξε τους διώκτες του Χριστού με πρώτο και καλύτερο τον πατέρα της Αιδέσιο. Η νεαρή κόρη έμεινε για παντοτεινά πιστή στο Χριστό.
Ο έπαρχος, τυφλωμένος από το μίσος, διέταξε να την αποκεφαλίσουν. Με τον τρόπο αυτό τελειώθηκε και έλαβε τον στέφανο του μαρτυρίου. Ήταν μόλις 15 ετών. Η μαρτυρική έξοδος έγινε στις 17 Ιουλίου του 285 μ.Χ.
Η Εκκλησία μας ευθύς αμέσως την κατάταξε στη χορεία των μαρτύρων της, ενώ πολύ γρήγορα διαδόθηκε η φήμη της πολυάθλου Μαρίνας.
Σύγχρονα θαύματά της κάνουν το γύρο του κόσμου.
Tα άγια λείψανα της φυλάγονταν στην Κωνσταντινούπολη μέχρι την πρώτη άλωση της από τους Λατίνους, το 1204 μ.Χ., ενώ σύμφωνα με άλλες πηγές βρίσκονταν μέχρι το 908 μ.Χ. στην Αντιόχεια και στην συνέχεια μεταφέρθηκαν στην Ιταλία.
Σήμερα, τα άγια λείψανα της Αγίας Μαρίνας, φυλάγονται στην Αθήνα, σε ναό που φέρει το όνομα της, ενώ η χείρα της έχει μεταφερθεί στη Μονή Βατοπεδίου στο Άγιο Όρος.
Απολυτίκιον
Ήχος πλ. α’. Τον συνάναρχον Λόγον.
Μνηστευθείσα τω Λόγω Μαρίνα ένδοξε, των επιγείων την σχέσιν πάσαν κατέλιπες, και ενήθλησας λαμπρώς ως καλλιπάρθενος, τον γαρ αόρατον εχθρόν κατεπάτησας στερρώς οφθέντα σοι Αθληφόρε. Καί νυν πηγάζεις τω κόσμω των ιαμάτων τα δωρήματα.
