Στην εποχή μας μόνο τα μωρά δεν έχουν κινητό τηλέφωνο. Όλοι οι άλλοι έχουν το κινητό τους και συνεχώς μιλούν και επικοινωνούν μεταξύ τους. Όπου και να βρίσκονται παίρνουν τηλέφωνο. Παντού ακούγονται ποικίλες μουσικές, που είναι επιλογή των κατόχων των τηλεφώνων. Ακόμα και μέσα στους Ιερούς Ναούς χτυπούν τηλέφωνα.
Θα έλεγα ότι και οι αναχωρητές έχουν κινητό τηλέφωνο, παρόλο, που έχουν επιλέξει την απόκοσμη ζωή και έχουν απαρνηθεί συγγενείς και φίλους. Ελάχιστοι είναι πιά εκείνοι, που συνειδητά αρνούνται το κινητό τηλέφωνο και περιορίζονται μόνο στο σταθερό του σπιτιού τους.
Θεωρούν πολύ ενοχλητικό οποιαδήποτε ώρα και σε οποιοδήποτε τόπο να τους αναζητούν και να γίνονται κοινωνοί των προβλημάτων των άλλων, περισπώντας τους από πνευματικές ενασχολήσεις, που προϋποθέτουν περισυλλογή, αφοσίωση και απόθεση βιοτικών μεριμνών. Πολλοί αδελφοί ίσως να θεωρήσουν παραδοξολογία τα όσα σημειώνω εδώ.
Όμως επιμένω, γιατί πιστεύω ότι τα όσα λέγονται μέσω των κινητών είναι περιττά, αν όχι και επιβλαβή. Λίγες είναι οι περιπτώσεις όπου έχουν κάποια αξία και διευκολύνουν τη ζωή των ανθρώπων, αλλά γι᾽ αυτές τις περιπτώσεις είναι το σταθερό τηλέφωνο του σπιτιού, του γραφείου, της πλατείας κ.λπ.
Η συνεχής τηλεφωνική επικοινωνία προκαλεί περισπασμό του νού σε χίλιες δυό υποθέσεις, γεγονός που δυσκολεύει στην προσευχή και γενικότερα στην πνευματική ζωή. Πως να εργαστείς κατά Θεόν, όταν για «ψύλλου πήδημα» τηλεφωνείς η δέχεσαι τηλεφωνήματα;
Όταν σε καταπονούν οι άλλοι με άχρηστα θέματα και ζητούν τη γνώμη σου για γελοία θέματα, λες και έχουν χάσει τη λογική η βρίσκονται στην παιδική ηλικία; Αναφερόμενος στην κινητή τηλεφωνία, δεν πρέπει να ξεχάσω ότι ο συνειδητός χριστιανός επιθυμεί πρωτίστως την επικοινωνία με το Θεό και δευτερευόντως με τους ανθρώπους.
Με το τηλέφωνο συνομιλεί με τους ανθρώπους. Με το Θεό όμως πως θα συνομιλεί;
Ένας μοναχός μου είχε πεί κάποτε ότι και αυτός έχει κινητό τηλέφωνο και μάλιστα με πολλές δυνατότητες, και μου έδειξε το πολυδουλεμένο κομποσχοίνι του! «Με αυτό, με διαβεβαίωσε, συνομιλώ με τον Κύριο ανά πάσα στιγμή! Στο κινητό τηλέφωνο υπάρχουν τα πλήκτρα, ενώ εγώ περνώ τους κόμπους και ζητώ το έλεος του Κυρίου. Αυτό το τηλέφωνο πρέπει να χρησιμοποιούμε συνεχώς, ιδίως στην εποχή μας όπου οι πειρασμοί είναι πολλοί και οι άνθρωποι έχουν απομακρυνθεί από το Θεό, καθώς είναι απορροφημένοι από τις βιοτικές μέριμνες».
Μακάριοι είναι εκείνοι, που δεν αιχμαλωτίστηκαν από τη σύγχρονη τεχνολογία και μπορούν ελεύθερα να επικοινωνούν με το Θεό μέσω της απερίσπαστης προσευχής, η οποία δεν χρειάζεται συσκευές, κεραίες, ακουστικά, καλώδια κ.λπ.
Του Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση.
Πηγή: Ορθόδοξος Τύπος φύλ. 1952.
