«Αύτη ημέρα ην εποίησεν ο Κύριος αγαλλιασώμεθα και ευφρανθώμεν εν αυτή» (Ψαλμού ριζ΄, 24).
Επέστη η μεγάλη και επιφανής ημέρα της εορτής της Αναστάσεως του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Με την ανάστασή Του απέδειξε και επεσφράγισε με πανηγυρικό τρόπο ότι το μέγεθος της αγάπης μετριέται με την θυσία.
Οι πιστοί εορτάζουμε την νίκη του Λυτρωτού και Σωτήρος μας Ιησού Χριστού, ο Οποίος ανήρεσε τις δυσμενείς συνέπειες του προπατορικού αμαρτήματος, κορυφαία των οποίων υπήρξε ο θάνατος. Για εμάς σηματοδοτεί την ζωή μας και την ύπαρξή μας, δίδοντας νέο (καινό) νόημα σε ό,τι κτιστό μάς περιορίζει και μας αφήνει να οδηγηθούμε στην άπειρη αγάπη Του, στο πλούσιο έλεός Του, στην κοινωνία μαζί Του και τέλος να ζήσουμε με την ελπίδα της σωτηρίας, σύμφωνα με τις έννοιες που αναπτύσσονται στην συνέχεια:
α΄. Η νίκη κατά του θανάτου.
Πανηγυρίζει ο μέγας απόστολος Παύλος: «Επειδή λοιπόν “τα παιδιά” αυτά ήταν άνθρωποι, έγινε κι ο Ιησούς άνθρωπος, για να καταργήσει με το θάνατό του αυτόν που εξουσίαζε το θάνατο, δηλαδή το διάβολο, και μ’ αυτόν τον τρόπο να απελευθερώσει όσους ο φόβος του θανάτου τους είχε καταδικάσει να είναι δούλοι σ’ όλη τους τη ζωή». (Προς Εβραίους β΄, 14). Για την μέχρι την Ανάσταση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού δύναμη του θανάτου, ερωτά ο θείος Απόστολος Παύλος:
«Θάνατε, πού είναι το κεντρί της δύναμής σου; Άδη, πού είναι η νίκη σου; Τη δύναμη να πληγώνει θανάσιμα την παίρνει ο θάνατος από την αμαρτία, κι η αμαρτία παίρνει τη δύναμή της από το νόμο. Ας ευχαριστήσουμε όμως το Θεό που μάς χάρισε τη νίκη διά του Κυρίου μας Ιησού Χριστού» (Προς Κορινθίους Α΄, ιε΄, 55-56).
Με την ανάστασή Του ο Κύριος Ιησούς Χριστός νίκησε τον θάνατο, αφού αν και πέθανε ως γνήσιος και αυθεντικός δηλαδή πραγματικός άνθρωπος, εν τούτοις, ούτε η ψυχή Του εγκαταλείφθηκε στον Άδη χωρισμένη από τον Θεό ούτε το σώμα Του διαλύθηκε και φθάρηκε στον τάφο, όπως διεκήρυξε ο απόστολος Πέτρος από το υπερώο της Πεντηκοστής:
«Ιησούν τον Ναζωραίον ο Θεός ανέστησε, ελευθερώσας από τα δεσμά του θανάτου γιατί ήταν αδύνατο να τον κρατήσει ο θάνατος» (Πράξεων β΄, 24).
Έτσι, ο Κύριος Ιησούς Χριστός έγινε αρχή της νέας ανθρωπότητος που ελευθερώθηκε από τον θάνατο, ο πρωτοαναστημένος από τους νεκρούς, ώστε να γίνει σ’ όλα Εκείνος πρώτος (Προς Κολοσσαείς α΄, 18).
Όσο κι αν ο θάνατος ως λέων ορυόμενος ζητεί να καταπιεί την ζωή μας (Α΄ Πέτρου ε΄, 8), δεν θα το επιτύχει. Θα θριαμβεύσει ο αναστημένος Κύριός μας Ιησούς. Ο απόστολος Παύλος, αυτό τον θρίαμβο του Κυρίου Ιησού Χριστού κατά του θανάτου πανηγυρίζει με τους λόγους του προφήτου Ησαΐου, «ο θάνατος αφανίσθηκε˙ η νίκη είναι πλήρης» (Προς Κορινθίους Α΄, ιε΄, 54).
β΄. Υιοθεσία
Με την ανάσταση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού αποκαταστάθηκε το ανθρώπινο γένος στην προπτωτική κατάσταση, χαρίζοντας την υιοθεσία από τον Θεό και Πατέρα μας «για να εξαγοράσει τους υπόδουλους στο νόμο, για να γίνουμε παιδιά του Θεού» (Προς Γαλάτας δ΄, 5).
Γι’ αυτό ο απόστολος Παύλος αποφαίνεται, μάς ανύψωσε ώστε να γίνουμε υιοί Θεού κατά χάριν.
γ΄. Άγιο Πνεύμα
Χορήγησε σε όλους τους ανθρώπους πλούσια θεία χάρη επειδή «απ’ το δικό του πλούτο πήραμε όλοι εμείς τη μία δωρεά πάνω στην άλλη» (Ιωάννου α΄, 16).
Η ανάσταση του Κυρίου Ιησού Χριστού μάς βεβαιώνει για την κοινή ανάσταση ολοκλήρου του ανθρωπίνου γένους και για την δική μας προσωπική, διαλύοντας τον φόβο του θανάτου. Για τους ανθρώπους, ο Ιησούς Χριστός έγινε κι άνθρωπος για να καταργήσει με τον θάνατό Του αυτόν που εξουσίαζε τον θάνατο, δηλαδή τον διάβολο. Μ’ αυτό τον τρόπο απελευθέρωσε όσους ο φόβος του θανάτου τούς είχε καταδικάσει να είναι δούλοι σ’ όλη τους την ζωή (Προς Εβραίους β΄, 14-15).
Ο ευαγγελιστής Ιωάννης προλέγει την τελευταία πράξη και την τελική καθοριστική νίκη της Ζωής και της Αθανασίας, λέγοντας ότι «και ο θάνατος και ο Άδης εβλήσθησαν εις την λίμνη της φωτιάς και όποιος δεν βρέθηκε γραμμένος στο βιβλίο της ζωής, ρίχτηκε κι αυτός στην λίμνη της φωτιάς» (Αποκαλύψεως κ΄, 14-15).
Γι’ αυτό όταν βαπτίζεται ο άνθρωπος, η Εκκλησία μας εύχεται γι’ αυτόν προς τον Κύριον της Ζωής: «γράψον αυτόν εν βίβλω ζωής».
Η πίστη στον αναστημένο Κύριό μας Ιησού Χριστό και την Εκκλησία μάς χαρίζει την ζωή και την αθανασία.
Πηγή: Κιβωτός της Ορθοδοξίας
