Την αγωνία του για το μέλλον της Κύπρου και του Ελληνισμού εξέφρασε ο μητροπολίτης Πάφου Γεώργιος, σε ομιλία του στο δημαρχείο Παπάγου με θέμα: «Από τον Αυξεντίου και το όραμα της Ενωσης στον αγώνα για αποτροπή της τουρκοποίησης. Ανάγκη για πανεθνική εγρήγορση!».
Ο κ. Γεώργιος έκανε μια ιστορική αναδρομή από το 1950, όταν διεξήχθη το Ενωτικό Δημοψήφισμα, στο οποίο 96% του Κυπριακού Ελληνισμού ζήτησαν την Ενωση με την Ελλάδα. Το 4% που δεν ψήφισε ήταν οι κυβερνητικοί υπάλληλοι στους οποίους δεν επετράπη να ψηφίσουν.
Από τότε, όπως επισήμανε, άρχισε η μυστική εκπαίδευση νέων στα όπλα κι ένας διάχυτος ενθουσιασμός διαπερνούσε μικρούς και μεγάλους. Στους τοίχους πολλών χωριών μας βρίσκονται ακόμα, έστω και ξεθωριασμένα, γραμμένα κάποια συνθήματα, όπως «Την Ελλάδα θέλομεν κι ας τρώγωμεν πέτρες» και «Ελληνες γεννηθήκαμε και Ελληνες θα πεθάνουμε».
Μιλώντας για τον κίνδυνο τουρκοποίησης της Κύπρου, ο μητροπολίτης ανέλυσε τους τρεις στόχους της Αγκυρας:
«…Θα πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε για να μπορέσουμε να το αποτρέψουμε: Αμετάθετος στόχος της Τουρκίας, είναι η κατάληψη και τουρκοποίηση ολόκληρης της Κύπρου. Με τρεις τρόπους επιδιώκει την πραγματοποίηση αυτού του στόχου της η Τουρκία:
α) Πρώτα με την αποδοχή εκ μέρους μας, μιας λύσης που να προνοεί κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας και δημιουργία εξ υπαρχής ενός νέου κράτους. Μπορεί ο πόθος εκατό συνεχών γενεών Κυπρίων και η επιδίωξή μας, όταν ξεκινούσαμε τον αγώνα, να ήταν η ένωση με την Ελλάδα.
Σήμερα όμως κυριότερο όπλο μας για επιβίωση του Ελληνισμού στην Κύπρο παραμένει η Κυπριακή Δημοκρατία, το αναγνωρισμένο διεθνώς ανεξάρτητο κράτος μας.
Οσο υπάρχει η Κυπριακή Δημοκρατία συνυπάρχουν και τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών και οι αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης που τη θωρακίζουν και δεν μπορεί η Τουρκία να νομιμοποιήσει την κατοχή.
Οσο αδύναμοι στρατιωτικά και να ‘μαστε σήμερα, μπορούμε όποτε το επιδιώξουμε να συγκαλέσουμε το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, να απευθυνθούμε ως ισότιμοι με τα άλλα κράτη-μέλη στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Ο μόνος τρόπος να απαλλαγεί η Τουρκία από τα ψηφίσματα και τις αποφάσεις αυτές είναι η διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Το νέο κράτος που θα προκύψει, θα είναι αθωράκιστο.
Για να προσφύγει στα Ηνωμένα Εθνη ή στην Ευρωπαϊκή Ενωση, θα θέλει τη συγκατάθεση του Τουρκοκυπριακού «συνιστώντος κρατιδίου», που δεν θα την έχει. Και κατά την πάγια τακτική τους, αμέσως μετά τη συμφωνία, οι Τούρκοι θα αθετήσουν την υπογραφή τους.
Μην έχοντας τότε πού να προσφύγουμε, αφού με τη διάλυση του νέου κράτους θα είμαστε κοινότητα και όχι κράτος, θα γίνουμε όμηροι της Τουρκίας. Γι’ αυτό και δεν θα πρέπει να παρασυρθούμε με κανέναν τρόπο σε μιαν τέτοια λύση.
Οποια κι αν είναι η δομή του νέου κράτους που θα συμφωνήσουμε, θα πρέπει το κράτος αυτό να συνιστά μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας. Να ‘ναι συνέχειά της, να μην την αντικαθιστά.
β) Ο δεύτερος τρόπος με τον οποίο οι Τούρκοι επιχειρούν υλοποίηση του στόχου τους είναι ο εποικισμός. Οι μαρτυρίες των ίδιων των Τουρκοκυπρίων -όσων απ’ αυτούς απέμειναν- είναι ότι σήμερα, πέραν του στρατού κατοχής, υπάρχουν στο κατεχόμενο μέρος της Κύπρου και εκατοντάδες χιλιάδες έποικοι.
Το 2007, ο τότε εκπρόσωπος του Γ.Γ. των Ηνωμένων Εθνών, Μάικλ Μόλερ, είχε αποκαλύψει στον κ. Μιχαλάκη Λεπτό, έναν Κύπριο επιχειρηματία στην Πάφο, στην παρουσία μου, ότι ο πληθυσμός στα κατεχόμενα ήταν πέραν των 500.000.
Εκτοτε ο εποικισμός συνεχίστηκε με εντατικούς ρυθμούς. Ο εποικισμός αποτελεί βέβαια έγκλημα πολέμου και καταδικάζεται απ’ όλα τα κράτη. Επιχειρούν όμως οι Τούρκοι νομιμοποίησή του, με διάφορους τρόπους.
Προβάλλουν ήδη τις δικαιολογίες ότι κάποιοι γεννήθηκαν στην Κύπρο, κάποιοι παντρεύτηκαν εκεί, κλπ. Αν συνεχίσουμε να μην αντιδρούμε δυναμικά ως προς το θέμα αυτό, κάποια στιγμή θα έχουμε την τύχη της Αλεξανδρέττας.
Αφού φέρουν με το μέρος τους τους ισχυρούς της γης, έχοντας την πλειοψηφία του πληθυσμού, οι Τούρκοι θα επιδιώξουν ενιαίο κράτος και δημοψήφισμα.
γ) Και τέλος θα επιδιώξουν το στόχο τους με τη μέθοδο του εκφοβισμού. Θα πράξουν ό,τι έπραξαν στην Ιμβρο και στην Τένεδο, αναγκάζοντάς μας να φύγουμε στο εξωτερικό για εξασφάλιση ασφάλειας για τα παιδιά μας.
Τέλος κάλεσε τους πάντες σε συστράτευση: Δεν είμαστε απομακρυσμένοι συγγενείς που ζητούμε τη συμπάθειά σας. Είμαστε Ελληνες όπως κι εσείς. Εχουμε την ίδια φύτρα, την ίδια καταγωγή. Ανδρωθήκαμε με τα ίδια ιδανικά, λατρέψαμε την Ελλάδα ως θεά.
Αυτά τα κρατήσαμε με θυσίες μέσα στους αιώνες, αντιμετωπίζοντας ποικίλους κατακτητές. Ζητούμε τη συμπαράταξή σας και όχι τη συμπαράστασή σας για να κρατηθούμε στις ρίζες μας, να κρατήσουμε τον τόπο μας Ελληνικό. Γιατί, αλίμονο! Αν πέσει η Κύπρος θα αρχίσει το ξήλωμα της Ελλάδος. Θα έλθει η σειρά της Θράκης, του Αιγαίου, της Μακεδονίας.
