Στους πρόποδες του Μετσόβου και πολύ κοντά στη Μονή της Παναγίας μέσα σε βράχια και δέντρα βρίσκεται η Μονή του Αγίου Νικολάου, στις όχθες του Μετσοβίτικου ποταμού.
Η ακριβής χρονολογία ανέγερσής της δεν είναι γνωστή.Το βέβαιο είναι ότι το 1650 το μοναστήρι πρόσφερε 20.000 πιάστρα (γρόσια)για την ανέγερση σχολείου στο Μέτσοβο. Την περίοδο της ακμής η μονή είχε αμπέλια, ζώα, κρασί. Η πιο πικρή στιγμή της μονής ήταν το 1925, όταν ο τότε ηγούμενος πήρε όλα τα πολύτιμα αντικείμενα και κειμήλιαγια να τα πουλήσει στα Γιάννινα, μαζί με δύο άλλους καλογέρους. Το βράδυ έμειναν στημονή Δουραχάνης, όμως στον ύπνο του τον σκότωσαν άγνωστοι και του τα πήραν.
Ο Ευάγγελος Αβέρωφ γράφει για τη Μονή: «Και το μοναστήρι στοίχειωσε πια για τα καλά. Ληστές λημέριαζαν εκεί καμία φορά, γιδοπρόβατα στάβλιαζαν στα κατώγια το χειμώνα».
Η κατάσταση αυτή διατηρήθηκε έως το 1960, όταν ο ίδιος ο Αφέρωφ ανακάλυψε κάτω απο τους μαυρισμένους τείχους του ναού σπάνιες τοιχογραφίες, οι οποίες και αναστηλώθηκανμε έξοδα -κυρίως- του ιδρύματος Βαρώνου Μιχαήλ Τοσίτσα.
Μεταξύ των σπάνιων εικόνων ξεχωρίζει αυτή που απεικονίζει την Παναγία με τον τίτλο «Επίσκεψις». Η εικόνα παρουσιάζει ενδιαφέρον γιατί παριστάνει την Παναγία να κάθεται «οκλαδόν» και με γυμνό στήθος να θηλάζει τον Χριστό. Ο θηλασμός του Χριστού από την Παναγία τη Γαλακτοτροφούσα είναι μεν γνωστό ως θέμα στη δυτική εικονογραφία, όχι όμως στην ορθόδοξη.
