Με ιδιαίτερη επιτυχία μετά από ένα πλούσιο πρόγραμμα που ανέπαυσε μικρούς και μεγάλους, ολοκληρώθηκε στις 15 Ιουλίου 2024 η πρώτη κατασκηνωτική περίοδος κοριτσιών δημοτικού στην κατασκήνωση της Ιεράς Μητροπόλεως «Ο Καλός Ποιμήν, Αγαπημένο Καταφύγιο» στο Ποσείδι της Χαλκιδικής.
Καθώς η φετινή χρονιά είναι επετειακή, αφιερωμένη στα 50 χρόνια από τη δημιουργία της μητρόπολης, η γενική ονομασία της περιόδου ήταν «Γυναίκες Μάρτυρες, Ιστοριογράφοι της Μητρόπολης». Η αναφορά των ομάδων προσανατολιζόταν σε Αγίες όπου στο όνομά τους, μέσα στο βάθος των 50 ετών ανεγέρθησαν ιεροί ναοί ή ιερά παρεκκλήσια που αποτελούν τόπους αναψυχής και καταφύγια των πιστών.
Περισσότερα από 100 παιδιά είχαν την ευκαιρία να ζήσουν καλοκαιρινές στιγμές χαλάρωσης δίπλα στη θάλασσα, ψυχαγωγούμενα ποικιλοτρόπως. Παραδοσιακές και αγαπημένες αθλητικές δραστηριότητες, παιχνίδια στρατηγικής με γνώμονα τον ομαδικό τρόπο σκέψης, δροσερές βουτιές, βραδιές ταλέντου, καλλιτεχνικά project και πλήθος τραγουδιών, σε συνδυασμό με μία ιδανική άνεση που παρείχε ο χώρος τα βοήθησαν να εκφραστούν εξωστρεφώς και να διατηρούν μία πολύ όμορφη διάθεση καθ όλη τη διάρκεια της κατασκηνωτικής περιόδου. Παράλληλα με τα προσεγμένα γεύματα που μας συμπλήρωναν ενέργεια, στιγμές πνευματικής τροφοδοσίας εμφανίζονταν συχνά να γλυκαίνουν ακόμη περισσότερο τις παιδικές ψυχές προσανατολίζοντας τη σχέση τους με τον Θεό και το συνάνθρωπο μέσα από την προσευχή, την εξομολόγηση, τη Θ. Λειτουργία, τις αναφορές μας σε χωρία της Αγίας Γραφής και στους βίους των Αγίων.
Ιδιαίτερη ευλογία κατά την κατασκηνωτική περίοδο στάθηκε η επίσκεψη του Σεβασμιωτάτου
Μητροπολίτου μας κ. Βαρνάβα με συνοδεία συνεργατών. Τα πρόσωπα των παιδιών που τραγουδούσαν γεμάτα ευγνωμοσύνη σχημάτιζαν μια όμορφη, μελωδική εικόνα φέρνοντας τους επισκέπτες σε πανηγύρι συναισθημάτων. Ο Σεβασμιώτατος εγκάρδια κι ευλογητικά απευθύνθηκε προς αυτά, τις οικογένειες τους και τους διακονητές της κατασκηνωτικής περιόδου. Επεσήμανε στα παιδιά πως στις αρετές της αγάπης, της ταπείνωσης και της υπακοής θεμελιώθηκε η μητρόπολή μας, αρετές που χρειάζεται να καλλιεργούνται και να φυλάσσονται ως θησαυροί στη ζωή τους ώστε η Χάρις του Θεού να εργαστεί στις ψυχές τους. Τέλος εξέφρασε την τιμή και τη χαρά προς τα πρόσωπά τους καμαρώνοντάς τα ως ιδιαιτέρου κάλους, γλυκείς καρπούς αυτής της πενηντάχρονης ζωής και διακονίας!
