Προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ, τελέστηκε χθες Παρασκευή 26, και σήμερα, Σάββατο 27 Ιουλίου 2024, η πανήγυρις του Ιερού Ναού Αγίου Παντελεήμονος, πολιούχου Δραπετσώνας.
Κατά την διάρκεια του κηρύγματός του στον πανηγυρικό Εσπερινό, ο Σεβασμιώτατος, χαρακτηρίζοντας την ετήσια μνήμη του Αγίου Παντελεήμονος ως «ευκαιρία πνευματικής αναβαπτίσεως, πνευματικής ανακράσεως και πνευματικής ενδυναμώσεως σε μία πραγματικά πεισιθάνατη εποχή, σε μία τραγική κατάσταση», ανέφερε πως «ο κόσμος, ο πλανήτης ζει στον αστερισμό του φόβου και στον αστερισμό της αποκαραδοκίας, σε μία πραγματικά, τραγική στιγμή».
«Είναι, λοιπόν, ευλογία Θεού αυτή τη στιγμή η πνευματική μας αναβάπτισις μέσα σε αυτό το πρόσωπο που προσέρχεται στην ευχαριστιακή μας κοινότητα από τον 3ο αιώνα, από τη μακρινή Νικομήδεια της Μικράς Ασίας και αγκαλιάζει όλο τον πλανήτη, όπου υπάρχει Ορθοδοξία και προσφέρει μηνύματα ζωής πνευματικής αναβαπτίσεως και πνευματικής ενοείδιας», πρόσθεσε ο Σεβασμιώτατος, αναφερόμενος στη συνέχεια στην περιοχή της Δραπετσώνας, «στην εργατούπολη που είναι όμως μεγαλούπολη στην αγάπη, στην ευγένεια στην αλληλοπεριχώρηση, στη στοργή, στις αξίες, στα ιδανικά, στην οικογένεια», όπως χαρακτηριστικά είπε, τονίζοντας πως «είναι πραγματικά μεγάλο το γεγονός αυτό, γιατί αυτός ο Ναός χτίστηκε με ιδρώτα και αίμα, πέτρα – πέτρα από ανθρώπους μεροκαματιάρηδες, αλλά έντιμους φαμελίτες, πιστούς, ανθρώπους με αξίες και ιδεώδη και ιδανικά».
Στην συνέχεια αναφερόμενος στον βίο, τα διδάγματα και τα μηνύματα που εκπέμπει ο Άγιος Παντελεήμων, υπογράμμισε πως «με το αίμα του μας χαρίζει την επίγνωση της αλήθειας, γιατί», όπως χαρακτηριστικά τόνισε, «κανείς ποτέ δεν πεθαίνει για ένα ψέμα και ο Άγιος πέθανε για την Αλήθεια που είναι πρόσωπο, που είναι ο Χριστός».
Σημειώνοντας πως ο Άγιος Παντελεήμων μας καλεί να απαντήσουμε στα μεγάλα ερωτήματα της ζωής και να θεραπεύσουμε την τραγική και επώδυνη πραγματικότητα που ζούμε καθημερινά, επεσήμανε: «Το μίσος, το ψεύδος, η εμπάθεια, ο υπολογισμός, η σκοπιμότητα αποτελούν τα νέα είδωλα που επιδιώκουν να καταπνίξουν την ελευθερία μας, να αλλοιώσουν τις ψυχές μας, να μας εγκλωβίσουν μέσα σε ένα ψεύτικο και κίβδηλο ιδεολόγημα ότι όλα είναι απλώς αυτό που βλέπουμε, αυτά που γευόμεθα, αυτά που ακούμε. Ότι δεν υπάρχει τίποτε άλλο πέρα από την άσπλαχνη, την άλογη, την ασυνείδητη ύλη».
Μιλώντας για την κατάρτιση του Αγίου, είπε πως «ήταν ένας εξαίρετος επιστήμων ιατρός στην εποχή του. Γνώστης όλης της ιατρικής τέχνης με σπουδές επαρκέστατες, αλλά και με εμπειρία και γνώση και με θαυμαστή πρακτική εξάσκηση. Κατενόησε ότι το θαύμα της ζωής δεν είναι αυτονόητο, δεν είναι δεδομένο, δεν είναι τυχαίο, δεν είναι κάτι που προκύπτει από το μηδέν, αλλά είναι έργο αγάπης, είναι προσφορά κοινωνίας, είναι δημιούργημα μιας απερινόητης στοργής που θέλει να χαρίσει ζωή και πληρότητα ζωής».
«Αποφάσισε να ενδυναμώσει τον εαυτόν του», «δίδοντας την καρδιά του στον Αιώνιο Νου που έπλασε τα πάντα από άπειρη στοργή και που προσφέρει τον εαυτόν Του σε κάθε άνθρωπο καλής θελήσεως», συμπλήρωσε, υπογραμμίζοντας παράλληλα πως αφού έγινε Χριστιανός και Βαπτίστηκε από τον Ιερομάρτυρα Άγιο Ερμόλαο, «άρχισε πλέον να εμπλουτίζει την επιστήμη του με την πίστη του και το θαύμα που επακολουθούσε από αυτή την πίστη». «Θαύματα ποικίλα και χαριτόβρυτα με απόγειο την θεραπεία ενός εκ γενετής τυφλού, πράγμα το οποίο συνεκλώνησε την πόλη και την ειδωλολατρική εκείνη εξουσία των ημερών του», συμπλήρωσε.
Κάνοντας λόγο για το μαρτύριο και τον αποκεφαλισμό του Αγίου Παντελεήμονος από τον Ρωμαίο Αυτοκράτορα Μαξιμιανό, τόνισε πως με αυτό τον τρόπο «ο ιερός Παντελεήμων, έγινε ο παγκόσμιος Παντελεήμων. Ο παγκόσμιος ιατρός, ο παγκόσμιος άνθρωπος, ο μιμητής του Χριστού».
«Η γήινη επιστήμη των ανθρώπων δεν είναι δυνατόν ποτέ μα ποτέ να αντιπαλαίσει την αλήθεια του Παναγίου Θεού», είπε σε άλλο σημείο του κηρύγματός του ο Σεβασμιώτατος, επισημαίνοντας πως «η αληθινή επιστήμη, όχι η δαιμονική, η ψεύτικη, η πλαστή, αλλά η αληθινή που έχει βάθος, ταπείνωση και ζωή αληθινή μέσα της, βλέπει το θαύμα της δημιουργίας. Ατενίζει το μεγαλείο της θείας παρουσίας». «Η αληθινή επιστήμη δοξάζει τον αληθινό Θεό», πρόσθεσε.
«Το θαύμα είναι ένα σημείο της Θείας παρουσίας, αλλά δεν δίδεται απροϋπόθετα, διότι ο αληθινός Θεός» «είναι η Αλήθεια και η Δικαιοσύνη και το Φως του κόσμου. Είναι ο υπέρτατος Νους που συνέχει και συγκροτεί τα σύμπαντα και η προϋπόθεσις να γίνει δικός σου είναι η επίγνωση της ευθύνης απέναντι στο δώρο της ζωής: η αλήθεια, η θυσία, αυτό που ο Κύριος με τόσο απέριττο, αλλά δυναμικό τρόπο μας προσέφερε», υπογράμμισε στη συνέχεια και συμπλήρωσε: «Η μετοχή στη ζωή του Θεού και στο θαύμα του Θεού προϋποθέτει συσταύρωση με τον Χριστό. Για να αναστηθούμε μαζί Του οφείλουμε να σταυρώσουμε τον κίβδηλο και ψεύτικο και κακό εαυτό μας, γιατί ο Θεός είναι Αλήθεια και καθαρότητα. Ο Θεός είναι αγάπη βέβαια. Αγάπη άπειρη. Είναι σπλάχνα οικτιρμών. Αλλά αυτό δεν αναιρεί την αλήθεια και την δικαιοσύνη Του, για αυτό και στις τραγικές μας ημέρες που θεσμοθετούμε την ασέλγεια, την παρά φύση πραγματικότητα, την αστάθεια, τον ηδονισμό, τη φθορά και το θάνατο, πώς μπορούμε να μιμηθούμε τον Άγιο Παντελεήμονα», αναρωτήθηκε.
Τέλος σημειώνοντας πως ο Άγιος Παντελεήμων «μας καλεί με το αίμα του να μιμηθούμε τον τρόπο της ζωής του», ανέφερε πως «το ζητούμενο είναι, όχι απλώς να συγκλονιζόμαστε, αλλά πνευματικά να μεταστοιχιούμεθα, να αλλάζουμε, να εγκαταλείπουμε το ψέμα, την αμαρτία, την ανοησία, τη μικρότητα και να γινόμαστε ημέρα τη ημέρα διδακτοί Θεού».
Σήμερα Σάββατο 27 Ιουλίου 2024 τελέστηκε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, Ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ, ο οποίος στο κήρυγμά του αναφέρθηκε στο μεγάλο δίλημμα που καλείται ο κάθε άνθρωπος να λάβει θέση στην προσωπική του περιπέτεια, στη ζωή.
«Μπροστά του εκδιπλώνονται δύο δρόμοι», είπε χαρακτηριστικά ο Σεβασμιώτατος, εξηγώντας πως «ο ένας δρόμος είναι ευρύχωρος και τον βαδίζουν πάρα πολλοί. Είναι ο δρόμος της πνευματικής νωχέλειας, του συμφέροντος, της επιλογής των κτιστών πραγμάτων, του χώματος. Είναι ο δρόμος της διασκέδασης, της αδιαφορίας για τον πνευματικό αγώνα». «Μια επιλογή που βλέπει τον χρόνο και τον καιρό, όχι σαν ευκαιρία, αλλά σαν μία πραγματική απειλή». Και συνέχισε: «Η δεύτερη πραγματικότητα είναι ο πνευματικός αγώνας. Το μήνυμα που προβάλλει διαχρονικά η Εκκλησία. Είναι ο δρόμος των Αγίων, ο δρόμος του Χριστού». «Ο δρόμος αυτός είναι σκληρός για τα γήινα και ανθρώπινα μέτρα μας. Απαιτεί ηρωισμό, απαιτεί θυσία».
«Ο δρόμος αυτός είναι δύσκολος», πρόσθεσε ο Σεβασμιώτατος, «ανηφορικός, αλλά όπως μας διαβεβαιώνει ο Χριστός και όπως αποδεικνύουν οι Άγιοι που βάδισαν σε αυτόν τον δρόμο, εξάγει στη ζωή, στην απόλυτη πληρότητα και στην απόλυτη επιτυχία, γιατί η άλλη, η πλατιά και ευρύχωρη λεωφόρος των ηδονών του βίου, των πραγμάτων του κόσμου, οδηγεί μαθηματικά στην αστάθεια, στην αποτυχία και τελικά στο θάνατο τον πνευματικό».
Στη συνέχεια, αναφερόμενος στο πρόσωπο και την προσωπικότητα του Αγίου Παντελεήμονος σημείωσε πως «ένα τέτοιο δίλημμα τέθηκε και στον ιερό άνδρα της πίστεώς μας, που σήμερα τιμά εδώ η πόλη της Δραπετσώνας ως πολιούχο της». Τονίζοντας πως «είχε ένα λαμπρό μέλλον σαν ιατρός του Αυτοκράτορα Μαξιμιανού μέσα στα ανάκτορα, μέσα στη χλιδή, μέσα στη δόξα, μέσα στις ηδονές, μέσα στην καταξίωση, μέσα στον πλούτο και στην εξουσία», υπογράμμισε πως ο Άγιος «επέλεξε, όχι αυτόν τον δρόμο της μεγάλης χαράς κατά κόσμον, της καταξίωσης των ηδονών, του πλούτου και της εξουσίας, αλλά τον στενό και ανηφορικό δρόμο της πίστεως».
«Σε αυτή την σκληρή εποχή ο Παντολέων πήρε τη μεγάλη ηρωική απόφαση να γίνει Χριστιανός και άλλαξε το όνομά του από Παντολέων σε Παντελεήμων και έγινε ο ιατρός των πτωχών. Όχι μέσα στα ανάκτορα και στην εξουσία, αλλά στην πτωχεία, στη δυστυχία, στην τραγωδία της καθημερινότητας», είπε στη συνέχεια ο Σεβασμιώτατος, επισημαίνοντας πως «ο ιερός Παντελεήμων, έγινε άξιος του ονόματός του. Απεδείχθη πράγματι ελεήμων σε όλους, γιατί και εμάς εδώ μας ελεεί αυτή την ώρα, όχι μόνο με θαύματα, αλλά κυρίως με το παράδειγμα της ζωής του. Με τη σταθερά του απόφαση να επιλέξει όχι τον εύκολο δρόμο του κακού, αλλά τον σκληρό δρόμο της θυσίας, της αγάπης, της διακονίας, της προσφοράς, του Σταυρού και της Αναστάσεως».
«Σε κάθε στιγμή μπαίνει το δίλημμα: Πού θα πορευθώ; στην εύκολη οδό, στον εύκολο δρόμο ή στον σκληρό δρόμο του αγώνος και της θυσίας;», είπε ολοκληρώνοντας το κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος, υπογραμμίζοντας παράλληλα πως «είμαστε ελεύθεροι να επιλέξουμε» και πως «ο Θεός σέβεται απόλυτα την ελευθερία μας, αλλά την ίδια στιγμή είμαστε και υπεύθυνοι για τις επιλογές μας».
«Εύχομαι, αν θέλουμε πραγματικά να τιμήσουμε τον ιερό Παντελεήμων, να μιμηθούμε το δικό του τρόπο υπάρξεως. Να μιμηθούμε τη δική του επιλογή», «για να έχουμε και εμείς την ίδια έκβαση, το ίδιο τέλος, την ίδια επιτυχία στην προσωπική μας περιπέτεια και στον προσωπικό μας αγώνα», κατέληξε.
Δείτε σχετικό φωτογραφικό υλικό από την Ακολουθία του Εσπερινού ΕΔΩ και από τη Θεία Λειτουργία ΕΔΩ.
