Την Τρίτη 30 Ιουλίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον Εσπερινό και στην Παράκληση του Αγίου Λουκά του Ιατρού στον κατάμεστο Ιερό Ναό του στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας.
Όπως κάθε Τρίτη απόγευμα στην Ιερά Ακολουθία τέθηκαν σε προσκύνηση τα χαριτόβρυτα Ιερά Λείψανα του Θαυματουργού Αγίου Λουκά, ενώ πλήθος κόσμου προσήλθε από την ευρύτερη περιοχή για να ζητήσει τη χάρη και την ευλογία του Αγίου Λουκά και να τον ευχαριστήσει για τα πολυάριθμα θαύματα που επιτελεί καθημερινά. Παράλληλα τέθηκε σε προσκύνηση και τεμάχιο Ιερού Λειψάνου του Αγίου Παντελεήμονος.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: Ἑόρτασε σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας τέσσερις ἀποστόλους καί συνεργούς τοῦ πρωτοκορυφαίου ἀποστόλου Παύλου, τούς ἁγίους ἀποστόλους Σίλα, Κρήσκεντα, Ἐπαινετό καί Ἀνδρόνικο, οἱ ὁποῖοι τόν συνόδευσαν στίς ἀποστολικές του περιοδεῖες καί ὑπέμειναν τούς διωγμούς καί τίς ταλαιπωρίες τίς ὁποῖες ὑπέστη ὁ μέγας ἀπόστολος γιά τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ καί τόν λόγο του, τόν ὁποῖο ἐκήρυσσε σέ ὅλα τά ἔθνη.
Σήκωσαν μαζί του οἱ ἅγιοι ἀπόστολοι τόν σταυρό, τόν ὁποῖο καλεῖται κάθε πιστός νά σηκώσει μέ τή χάρη καί τή δύναμη τοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος πρῶτος ἀπό ὅλους καί γιά χάρη ὅλων μας ὄχι μόνο σήκωσε τόν Σταυρό τοῦ μαρτυρίου του, ἀλλά καί σταυρώθηκε ἐπ᾽ αὐτοῦ.
Αὐτόν τόν Σταυρό τοῦ Κυρίου μας τοῦ ὁποίου τήν πρόοδο, τήν ἔξοδο καί προσκύνησή του στήν Κωνστανταντινούπολη, προεορτάζει ἀπό ἀπόψε ἡ Ἐκκλησία μας, μέ σκοπό νά μᾶς ἐνισχύσει στόν πνευματικό μας ἀγώνα ἀλλά καί στήν διά τῆς νηστείας προετοιμασία μας γιά τό Πάσχα τοῦ καλοκαιριοῦ, τήν ἑορτή τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου.
Καί παρότι ὁ Σταυρός τοῦ Κυρίου ἦταν γιά τούς Ἰουδαίους μέσο καταισχύνης καί ἐξευτελισμοῦ, ὁ Χριστός μέ τή Σταύρωσή του τόν μεταποίησε σέ στοιχεῖο καυχήσεως καί δόξης, δυνάμεως ἀλλά καί ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν μας.
Γι᾽ αὐτό, γράφει καί ὁ ἅγιος Λουκᾶς, τοῦ ὁποίου ψάλαμε καί ἀπόψε τήν Ἱερά Παράκληση, καί ὁ ἅγιος ἀπόστολος Παῦλος, πού μέ θαυμαστό τρόπο μεταστάφηκε πρός τόν Χριστό, ἀγάπησε τόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ, ὅπως κανείς στόν κόσμο, ἔτσι ὥστε νά λέει «ἐμοί δέ μή γένοιτο καυχᾶσθαι εἰ μή ἐν τῷ σταυρῷ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, δι᾽ οὗ ἐμοί κόσμος ἐσταύρωται κἀγώ τῷ κόσμῳ».
Αὐτός πού ἀγαπάει, συνεχίζει ὁ ἅγιος Λουκᾶς, ζεῖ μόνο γιά τόν ἀγαπώμενο. Μέρα καί νύχτα σκέφτεται μόνον αὐτόν καί πρός αὐτόν προσηλώνει τό βλέμμα καί τήν καρδιά του. Ἀλλά αὐτό τό συναίσθημα εἶναι χαμηλότερης βαθμίδας. Ὁ Παῦλος ἦταν πλήρης ἀπό μία διαφορετική ἀγάπη, τήν ἀγάπη πρός τόν Σωτήρα, πρός τόν Ἐσταυρωμένο. Γιά πάντα καί ἀνεξίτηλα χαράχθηκε στήν καρδιά του ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ. Τό βλέμμα τοῦ ἁγίου ἀποστόλου Παύλου ἦταν πάντα προσηλωμένο στό Σταυρό τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος σταυρώθηκε γιά τίς ἁμαρτίες ὅλου τοῦ κόσμου. Γιά τόν ἀπόστολο Παῦλο ὅλος ὁ κόσμος εἶχε ἐξαφανιστεῖ, τά θέλγητρα τοῦ κόσμου ἔφυγαν μακριά καί ὁ κόσμος ἔπαψε νά ὑπάρχει. «Χριστῷ συνεσταύρωμαι· ζῶ δέ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δέ ἐν ἐμοί Χριστός», ὁμολογοῦσε ὁ μέγας ἀπόστολος Παῦλος.
Γιά τί νά καυχηθοῦμε; Γιά ἐντελῶς διαφορετικά πράγματα πρέπει νά καυχιόμαστε καί ὄχι γιά τίς ἐπιτυχίες στήν ἔρευνά μας, στήν κοινωνική δραστηριότητα, τά βραβεῖα καί τά παράσημα πού λαμβάνουμε γι᾽ αὐτές τίς δραστηριότητες, γιά τίς ἐπιτυχίες στή ζωή, γιά τόν πλοῦτο, τό μυαλό, τήν εὐφυΐα, τήν ἐπιδεξιότητά μας;
Αὐτές τίς ἐρωτήσεις δέν τίς θέτει ἕνας τυχαῖος ἄνθρωπος. Τίς θέτει ὁ ἅγιος Λουκᾶς, ὁ ὁποῖος ἦταν διάσημος ἰατρός καί καθηγητής τῆς Ἰατρικῆς καί θά εἶχε κάθε λόγο νά καυχᾶται καί τίς ἐπιτυχίες στήν ἔρευνά του καί γιά τά βραβεῖα καί τά παράσημα πού ἔλαβε ὡς ἐπιστήμων, παρότι τό ἄθεο καθεστώς τῆς Σοβιετικῆς Ἑνώσεως τόν κατεδίωκε γιά τήν πίστη του.
Ὅμως ἐκεῖνος δέν καυχήθηκε γιά κανένα ἀπό αὐτά, ἀλλά ἀκολούθησε τό παράδειγμα τοῦ ἀποστόλου Παύλου καί θεωροῦσε ὡς μόνο καύχημα τῆς ζωῆς του τόν Σταυρό τοῦ Κυρίου μας.
Τό ἴδιο ἔκαναν καί ὅλοι οἱ μάρτυρες, οἱ ὅσιοι, οἱ ἅγιοι καί οἱ ὁμολογητές. Γιά τό μόνο γιά τό ὁποῖο καυχῶντο ἦταν ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ, γιατί ἀπό αὐτόν ἀντλοῦσαν καί οἱ ἴδιοι δύναμη καί σήκωναν τόν προσωπικό τους σταυρό. Διότι κανείς δέν μπορεῖ νά εἶναι χριστιανός, ἐάν δέν σηκώνει τόν σταυρό του, ὅποιον σταυρό ἐπιτρέπει ὁ Θεός νά φέρει ὁ καθένας, ἀλλά καί κανείς δέν μπορεῖ νά σηκώνει τόν σταυρό αὐτό, χωρίς νά ἀντλεῖ δύναμη ἀπό τή δύναμη τοῦ Σταυροῦ τοῦ Κυρίου μας.
Γι᾽ αὐτό ἄς ἀκούσουμε τήν προτροπή τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, ἄς ἀκολουθήσουμε τό παράδειγμα τῶν ἁγίων μαθητῶν τοῦ πρωτοκορυφαίου ἀποστόλου Παύλου πού ἑορτάσαμε σήμερα ἀλλά καί τοῦ ὁσίου Εὐδοκίμου πού τιμοῦμε αὔριο, καί ἄς ἀντλοῦμε δύναμη ἀπό τόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ μας, ἄς καυχώμεθα γι᾽ αὐτόν καί ἄς τόν ἐπικαλούμεθα πάντοτε γιά νά μᾶς σώζει ἀπό τίς παγίδες τοῦ πονηροῦ καί νά μᾶς ἐνδυναμώνει στόν καθημερινό μας ἀγώνα, γιά νά ἐπιτύχουμε τή σωτηρία μας.
