Το απόγευμα της Κυριακής, 4ης Αυγούστου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον προεόρτιο Εσπερινό της Δεσποτικής Εορτής της Μεταμορφώσεως του Κυρίου και στη Μεγάλη Παράκληση της Υπεραγίας Θεοτόκου στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Λιανοβεργίου.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Οὐκ ἔστιν ἀριθμήσασθαι δυνατόν μεγαλεῖα τά σά, Θεονύμφευτε, καί τόν βυθόν τόν ἀνεξερεύνητον ἐξειπεῖν τῶν ὑπέρ νοῦν θαυμάτων σου».
Μᾶς ἀξίωσε καί σήμερα γιά ἀκόμη μία φορά ἡ χάρη τῆς Παναγίας μας νά τῆς ψάλουμε τόν Παρακλητικό της κανόνα. Γιά ἄλλη μία φορά μᾶς συνεκάλεσε πλησίον της γιά νά ἀκούσει τά ταπεινά ψελλίσματα τῶν καρδιῶν μας καί νά τά μεταφέρει ὡς μητρικές πρεσβεῖες στόν θρόνο τοῦ Υἱοῦ της.
Ἄπειρες οἱ εὐεργεσίες της, ἀμέτρητες οἱ ἐπεμβάσεις της στή ζωή τῶν ἀνθρώπων, ἀκατανόητοι γιά τόν πεπερασμένο ἀνθρώπινο νοῦ οἱ τρόποι πού ἐπιλέγει γιά νά μᾶς βοηθήσει ἡ Κυρία Θεοτόκος.
Ἔκθαμβοι καί συγκινημένοι ἐνώπιον τῶν πολυπηθῶν δωρεῶν της ἐπαναλάβαμε καί ἐμεῖς ἀπόψε τά λόγια τοῦ ἱεροῦ ὑμνογράφου: «Οὐκ ἔστιν ἀριθμήσασθαι δυνατόν μεγαλεῖα τά σά, Θεονύμφευτε, καί τόν βυθόν τόν ἀνεξερεύνητον ἐξειπεῖν τῶν ὑπέρ νοῦν θαυμάτων σου».
Ποιός εἶναι ὅμως ὁ λόγος τῶν ἀπείρων θαυμάτων καί τῶν πολυειδῶν ἐπεμβάσεων τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου στή ζωή μας καί στή ζωή τοῦ κόσμου; Εἶναι, ἀναμφισβήτητα, ἡ μεγάλη ἀγάπη τῆς Παναγίας μας πρός τούς ἀνθρώπους καί ἰδιαιτέρως πρός τά πιστά τέκνα τοῦ Υἱοῦ της.
Ἄς μήν ξεχνοῦμε ὅτι ἡ Παναγία μας ἦταν ἄνθρωπος σάν καί ἐμᾶς καί ἔζησε ὅλες τίς δυσκολίες καί τίς θλίψεις καί τίς ὀδύνες πού ζεῖ ὁ καθένας ἀπό ἐμᾶς καί πολύ περισσότερες. Διότι ὁ φθόνος καί ἡ κακία τοῦ πονηροῦ πού, πασχίζοντας νά ἀκυρώσει, ὅπως νόμιζε, τό σχέδιο τοῦ Θεοῦ γιά τή σωτηρία τῶν ἀνθρώπων, πολεμοῦσε μέ κάθε τρόπο καί πολύ περισσότερο ἀπό ὅ,τι πολεμᾶ ἐμᾶς τούς ἀνθρώπους τόν Υἱό της καί Κύριό μας, καί ἔκανε ἔτσι καί τήν Παναγία Μητέρα του νά πονᾶ γιά ὅσα ἄδικα ὑπέμενε ὁ Υἱός της.
Κι ἀκόμη, ἄς μήν ξεχνοῦμε ὅτι τήν ὥρα τοῦ μεγαλύτερου πόνου της, τήν ὥρα πού ὁ Χριστός βρισκόταν ἐπάνω στόν Σταυρό, τῆς ἐμπιστεύθηκε στό πρόσωπο τοῦ ἀγαπημένου μαθητοῦ του, γιά τόν ὁποῖο τῆς εἶπε «Γύναι, ἰδού ὁ υἱός σου», κι ἔδειξε τόν Ἰωάννη, τή φροντίδα καί τή μέριμνα ὅλων τῶν ἀνθρώπων.
Καί ὅταν μετά τήν κοίμησή της ἀνῆλθε θριαμβευτικά στούς οὐρανούς καί κάθισε δίπλα στόν θρόνο τοῦ Υἱοῦ της, ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος δέν ξέχασε τούς ἀνθρώπους, ἀλλά συνέχισε καί συνεχίζει νά μεριμνᾶ γιά ὅλους ἐμᾶς πού ἐπικαλούμεθα τή χάρη της καί ἐκζητοῦμε τή βοήθειά της.
Τά θαύματα τῆς Παναγίας μας εἶναι ὁ δικός της τρόπος γιά νά βρίσκεται κοντά μας καί νά μᾶς δείχνει ὅτι φροντίζει γιά μᾶς, ὅτι ἐνδιαφέρεται γιά τή ζωή μας καί ἀγρυπνᾶ γιά τή σωτηρία μας.
Καί τά θαύματά της εἶναι ὄντως ἀναρίθμητα, γιατί στά θαύματα τῆς Παναγίας συγκαταριθμοῦνται καί ὅλες ἐκεῖνες οἱ καθημερινές ἐπεμβάσεις της στή ζωή μας, ὅλες αὐτές πού περνοῦν ἴσως ἀπαρατήρητες ἀπό ἐμᾶς, πού θεωροῦμε θαύματα μόνο τά μεγάλα καί τά ἐντυπωσιακά.
Ὅμως ἄν σκεφτοῦμε πόσες φορές στή ζωή μας ἐπικαλούμεθα τό ὄνομά της, πόσες φορές καθημερινά ψελλίζουμε τό «Παναγία μου, βοήθησέ με» εἴτε μπροστά σέ κάποια δυσκολία εἴτε σέ κάποιο κίνδυνο εἴτε σέ κάποιο πόνο ἤ ἀνάγκη, καί ἡ δυσκολία περνᾶ καί ὁ πόνος ὑποχωρεῖ καί ἡ ἀνάγκη παύει νά ὑφίσταται, τότε μποροῦμε νά ἀντιληφθοῦμε πόσο δικαιολογημένα ὁ ποιητής τοῦ Παρακλητικοῦ κανόνος της ἐκφράζει τήν ἀδυναμία του νά μετρήσει τά θαύματα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου.
Γιατί ὅλα αὐτά πού μᾶς συμβαίνουν, ὅλα αὐτά πού ἀκολουθοῦν τή δική μας ἐπίκληση εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς δικῆς της ἐπεμβάσεως, εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς ἐπεμβάσεως τῆς Παναγίας μας.
Ἐκείνη μᾶς ἀπαλλάσσει ἀπό τόν πόνο, μᾶς γλιτώνει ἀπό τήν ἀνάγκη, μᾶς βγάζει τή δυσκολία. Καί ὄχι μόνο ὅταν τῆς τό ζητοῦμε, ἀλλά καί ὅταν δέν ἀντιλαμβανόμαστε τόν πειρασμό καί τόν κίνδυνο. Ἡ Παναγία μας ἐπεμβαίνει καί τότε γιά νά μᾶς σώσει καί νά μᾶς λυτρώσει.
Ἀναγνωρίζοντας τήν ἀνύστακτη φροντίδα της γιά τή ζωή μας καί τήν ψυχή μας τῆς ψάλαμε καί ἀπόψε τό: «Οὐκ ἔστιν ἀριθμήσασθαι δυνατόν μεγαλεῖα τά σά, Θεονύμφευτε».
Καί ἡ Παναγία μας δέχεται τίς εὐχαριστίες μας, ὅπως δέχεται καί τίς παρακλήσεις μας, καί προστρέχει στή βοήθειά μας, ἀρκεῖ νά τήν ἀφήνουμε νά ἐπεμβαίνει στή ζωή μας. Ἀρκεῖ νά μήν ἀπορρίπτουμε μέ τίς πράξεις μας καί τή συμπεριφορά μας τή βοήθειά της. Ἀρκεῖ νά μήν τήν ἐκδιώκουμε ἀπό τή ζωή μας μέ τήν ἐμμονή μας στήν ἁμαρτία. Ἀρκεῖ νά τῆς ζητοῦμε περισσότερο καί ἐντονότερα ἀπό ὅλα ὅσα τῆς ζητοῦμε νά μᾶς ὁδηγήσει μέ ἀσφάλεια κοντά στόν Υἱό της, καί νά μᾶς χαρίσει τή σωτηρία μας.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
