Από 26 Ιουλίου έως και 11 Αυγούστου, στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι, 10.500 αθλητές από 206 χώρες στον Πλανήτη, διαγωνίζονται σε τόσα αθλήματα με σκοπό την καλύτερη επίδοση, την κατάκτηση ενός μεταλλίου και την ανάδειξη της κάθε χώρας τιμητική στο βάθρο των νικητών!
Η Ελλάδα πρωτοστατεί! Και, αναμφισβήτητα, δε χωρούν λόγια, αλλά πρέπουν πολλά, πολλά συγχαρητήρια σε αθλητές και τις συνοδείες τους για τον κόπο και την επιμονή, ώστε να φθάσουν να κατακτήσουν ένα μετάλλιο.
Πολλές μητροπόλεις, κυρίως όσες κομπορρημονούν για τους τόπους κατοικίας και καταβολής των ολυμπιονικών μας, ετοίμασαν ή ετοιμάζουν εκδηλώσεις τιμής, αποδίδοντας την ύψιστη τιμή της τοπικής Εκκλησίας στα παιδιά αυτά που, είναι αήθεια, μάς έκαναν όλους υπερήφανους!
Όμως, χωρίς υπερβολή, αποτελεί μια μορφή εκκοσμίκευσης της Εκκλησίας η ύψιστη βράβευση των αθλητών των Ολυμπιακών Αγώνων. Γιατί; Μοιάζει σαν να αναζητά αφορμή η Εκκλησία να αναμειχθεί στα φώτα της δημοσιότητας, σαν να ζητά αφορμή να ακουστεί, να φωτογραφηθεί, να κάνει θόρυβο!
Ναι, καμία αντίρρηση. Να τιμήσουμε τους Ολυμπιονίκες μας! Όμως, αναμένω! Κάποια στιγμή, εσείς που τιμάτε αφειδώς και καλώς κάνετε τούτα τα παιδιά μας και τους Ολυμπιονίκες μας, κάποια στιγμή να τιμήσετε και άλλους Πρωταθλητές μας!
Πού; Ποιους; Βρίσκονται ανάμεσά μας, δίπλα σας! Νέους και νέες που αγωνίζονται με σωφροσύνη και φρόνηση απέναντι στις Σειρήνες του αιώνος ετούτου του ¨απατεώνος¨, φιλέρημες ψυχές που δεν αγωνίζονται μετά πολλών κόπων και βασάνων να κρατήσουν τα σπίτια τους, τα παιδιά τους, τις οικογένειές τους με αξιοπρέπεια, με σεβασμό, με αρχοντιά και φιλότιμο!
Άραγε, αυτές οι ψυχές, αλήθεια, δεν τούς πρέπει, δεν αξίζουν το πλέον χρυσό μετάλλιο; Έστω και χωρίς το έπαθλο των 50… δολαρίων!
Εκκοσμίκευση και Εκκλησία, μετάλλια και θόρυβος!
Και, η ζωή συνεχίζεται στο Παρίσι εν μέσω φωτών και θορύβων, αλλά και σε κάθε σπίτι, σε κάθε ψυχή που αγωνίζεται και σηκώνει το Σταυρό της δοκιμασίας, της ασθένειας και της παιδαγωγικής αγάπης του Θεού! Και εδώ, ειλικρινά, μιλάμε για αληθινά, για ουσιασταικά μετάλλια της ζωής!
Με εκτίμηση,
Ο ΠΥΛΩΡΟΣ
