Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας Νεκτάριος τέλεσε σήμερα την εις Πρεσβύτερον χειροτονία του άχρι τούδε πρωτοδιακόνου του π. Δοσιθέου Παπαμήτρου, συλλειτουργών μετά του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σύρου-Τήνου κ. Δωροθέου εις τον Ιερόν Μητροπολιτικόν Ναό της Υπεραγίας Θεοτόκου Σπηλαιωτίσσης και Αγίας Θεοδώρας της Αυγούστης στην πόλη της Κέρκυρας.
Ο π. Δοσίθεος, καταγόμενος εκ Βόλου, και αφού ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του, σπούδασε Μηχανολογία απ’ όπου έλαβε και το πτυχίο του και ακολούθως, ενεγράφη εις την θεολογικήν σχολήν Αθηνών όπου επίσης έλαβε το πτυχίον της θεολογίας. Εκ νεότητος, ήτο ενταγμένος στις χριστιανικές μαθητικές ομάδες και διαρκούσης της φοιτήσεως του εις την Αθήνα, συνέχισε την επαφή των χριστιανικών δραστηριοτήτων από το οικοτροφείο του Μεγάλου Βασιλείου, όπου και διέμεινε. Εν συνεχεία, διορίστηκε εκπαιδευτικός εις τον Πειραιά και ακολούθως στην Κέρκυρα. Διαρκούσης της εκπαιδευτικής του δραστηριότητος, απεφάσισε με την συγκατάθεση του Σεβ . Μητροπολίτου Κερκύρας να ενταχθεί και εις τον ιερόν κλήρον.
Σήμερα λοιπόν, Θ΄ Κυριακή του Ματθαίου, ο Σεβασμιώτατος προέβη εις την πρεσβύτερον χειροτονία του, ενώ στο τέλος της Θείας Λειτουργίας του απένειμε και το οφίκιο του Αρχιμανδρίτου. Ο π. Δοσίθεος στην προσφώνηση του προς τον επίσκοπο και το πλήρωμα της τοπικής εκκλησίας ξεδίπλωσε το εσωτερικό της καρδίας του. Ομίλησε για την τιμή και την αξία της ιεροσύνης, η οποία δεν τελείται επί της γης αλλά έχει τάξιν επουράνιον και είναι δώρημα του ιδίου του Θεού, καθώς και για τη σημασία της αποστολικής διαδοχής. Στάθηκε ιδιαίτερα στο γεγονός της αποστολικής διαδοχής, την οποία λαμβάνει από τα χέρια του επισκόπου του, ο οποίος αποτελεί έναν κρίκο στην αναρίθμητη αλυσίδα από την εποχή των Αποστόλων.
Μάλιστα δε, υπεγράμμισε ότι το έργο του Σεβασμιωτάτου, που επί είκοσι δύο έτη επιτελεί στην τοπική Εκκλησία, είναι έργο οικοδομής πνευματικών προσώπων ώστε να αποσταλούν στην διδαχή του Ευαγγελίου του Χριστού για να διδάξουν και να αγιάσουν, που είναι και το κύριον υπούργημα της ιεροσύνης. Μέσα λοιπόν σε αυτήν την ιερατική οικογένεια απεφάσισε και ο ίδιος να ενταχθεί προκειμένου να γίνει συνεργός του Αποστολικού έργου. Συγκεκριμένα, ανέφερε ότι «τα λίγα χρόνια που στάθηκα κοντά σας Σεβασμιώτατε, διαπίστωσα ακριβώς την αγωνία, το ενδιαφέρον και το κοπιώδες της αρχιερατκής σας διακονίας». Μέσα στην διακονία της νεότητος τόσο από την εκπαιδευτική του ιδιότητα, όσο και από την εμπλοκή του στο τομέα νεότητας της Μητροπόλεως, επιβεβαίωσε την ανάγκη να στραφούμε προς την επικοινωνία με τους νέους οι οποίοι σήμερα πορεύονται χωρίς πνευματική πυξίδα και προσανατολισμό, μέσα σε μια σύγχυση αξιών που τους εμποδίζει να βρουν την αληθινή ζωή. Στο τέλος, ευχαρίστησε όλους εκείνους οι οποίοι συνετέλεσαν στην κατά Θεόν αύξηση του, τους συνοδοιπόρους της αδελφότητος του επισκοπείου και τους συναδέλφους εκπαιδευτικούς. Κατέκλεισε δε την ομιλία του επικαλούμενος όλους τους προστάτες Αγίους του και ιδιαιτέρως την Παναγία, τους οποίους παρακαλεί καθημερινά στη προσευχή του. Την κορυφαία εκείνη στιγμή, εκάλεσε με την προσευχή «Βασιλεύ Ουράνιε» το Πανάγιον Πνεύμα ώστε να επιπνεύσει και εις εκείνον.
Επιπλέον σήμερα, η ανθρωπότητα προσπαθεί να απομακρύνει τον αληθινό Θεό από την ζωή της, διότι βρίσκεται ακατήχητη όσον αφορά στην πνευματική σχέση με τον Θεό. Έχει πλανηθεί από τα πλάνα κηρύγματα της λεγόμενης Νέας Τάξης Πραγμάτων η οποία αισθάνεται τον Θεό ως εμπόδιο για την υλοποίηση των σχεδίων της. Οι άνθρωποι έχουν εκμαυλισθεί από αυτήν την στείρα διδασκαλία των ΜΜΕ και ατυχώς, των συγχρόνων ηγετών οι οποίοι έχουν αναλάβει να εκμηδενίσουν και τον Θεόν και τον άνθρωπο. Επιπλέον, η εποχή μας χαρακτηρίζεται από την διαβολή του πνεύματος και τη στέρηση της ελευθερίας που ο Θεός μας προίκισε με την δημιουργία μας. Το χειρότερο είναι η διαστροφή της αλήθειας. Κατά τον Ευαγγελιστή Ιωάννη ο ίδιος ο Κύριος μας είναι η αυτοαλήθεια της ζωής μας.
Παιδί μου, έχε τέσσερα εφόδια ως πατρική συμβουλή για την ιερατική σου ζωή: Πρώτον, βαθείαν και ορθήν πίστην εις τον αληθινόν Θεόν. Δεύτερον, μη διστάσεις να ομολογήσεις όταν οι περιστάσεις το ζητήσουν. Τρίτον, έχε την αληθινήν αγάπην όπως μας την δίδαξεν ο Κύριος μας. Η άρση του σταυρού είναι η έννοια της θυσιαστικής αγάπης την οποία οφείλει ένας κληρικός να την διοχετεύει όχι μόνον εις τον αληθινόν Θεόν, αλλά ταυτόχρονα και στον συνάνθρωπο. Τέταρτον, έχε πνεύμα γενναιότητας το οποίο μας το διδάσκουν όλοι οι Άγιοι της πίστεώς μας. Μην υποστείλεις τη σημαία μπροστά στις σύγχρονες προκλήσεις της εποχής μας και μπροστά σε αυτήν την γενναιότητα, ο ίδιος ο Κύριος μας στις δύσκολες στιγμές θα σου δώσει πνεύμα δυνάμεως».
Επιπλέον, ο Σεβ. τον επήνεσε για το έργο της νεότητος μέσα από τα σχολικα έδρανα αλλά και μέσα από τις ενοριακές και μητροπολιτικές δραστηριότητες, προκειμένου να πλησιάσουμε την νεότητα η οποία παραπαίει. Ο Σεβ. ευχαρίστησε ιδιαιτέρως τον Μητροπολίτη Σύρου ο οποίος δεν υπολόγισε κόπο προκειμένου να είναι στη χαρά της χειροτονίας του π. Δοσίθεου, αφού ο τελευταίος υπηρετεί για δύο έτη στην οργανική του θέση στην Ιερά Νήσο Τήνο.
