«Χριστός Ανέστη, χαρά μου»!
«Οτε ελάλουν εκ του νοός μου συνέβαινον σφάλματα».
«Νηστεία δεν είναι μόνο να τρώει κανείς αραιά, αλλά και να τρώει λίγο. Δεν είναι φρόνιμο αυτός που νηστεύει να περιμένει με ανυπομονησία την ώρα του γεύματος και να ρίχνεται με βουλιμία – σωματική και πνευματική στο φαγητό. Η αληθινή νηστεία εξάλλου δεν είναι μόνο στο να δαμάζει κανείς το σώμα του αλλά και στο να στερείται, προκειμένου να δώσει ψωμί σ᾿ εκείνον που δεν έχει».
«Απόκτησε την εσωτερική ειρήνη και χιλιάδες θα βρουν κοντά σου τη σωτηρία».
«Αν είσαι σωστός χριστιανός, χιλιάδες άνθρωποι γύρω σου βλέποντάς σε θα σωθούν».
«Ας μην ακολουθούμε τον δρόμο της απογοητεύσεως, διακήρυττε, κτυπώντας χαρούμενα το πόδι του στο έδαφος. Ο Χριστός τα νίκησε όλα. Ανέστησε τον Αδάμ. Εδωσε πάλι στην Εύα την αξιοπρέπειά της. Εθανάτωσε τον θάνατο».
«Γιατί ζεις χωρισμένος από τη γυναίκα σου; Πήγαινε γρήγορα να την ξαναβρείς. Πήγαινε». (Σε άνδρα που ζούσε χωρισμένος από τη γυναίκα του).
«Εάν πιστεύεις, χαρά μου, πάντα δυνατά τω πιστεύοντι…».
«Η ζωή μας μπορεί να συγκριθεί με μία λαμπάδα καμωμένη από κερί και φυτίλι, που καίει με μία φλόγα που εμείς ανάψαμε. Το κερί – είναι η πίστη μας. Το φυτίλι η ελπίδα μας. Και η φλόγα – η αγάπη που ενώνει την πίστη μαζί με την ελπίδα, όπως το κερί και το φυτίλι καίνε μαζί με αποτέλεσμα τη φωτιά. Ενα κερί κακής ποιότητας, βγάζει όταν το ανάβεις και όταν το σβήνεις, μία άσχημη μυρωδιά. Ομοια είναι και η ζωή ενός αμαρτωλού…».
«Το παν είναι ν’ αποφασίσεις κάτι. Η απόφαση είναι η αρχή».
