Σε ένα περίεργο παιχνίδι έχει εμπλακεί το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων το οποίο λειτουργεί ως το «μακρύ χέρι» της Μόσχας για τη Μέση Ανατολή και όχι μόνο. Ο Πατριάρχης Θεόφιλος ο οποίος εξελέγη σε μία σκοτεινή περίοδο με τη στήριξη του κ. Βαρθολομαίου, αγνοώντας βασικές αρχές που εξυπηρετούν την ενότητα της Ορθόδοξης Εκκλησίας, με επιστολές του καλεί τις αυτοκέφαλες Εκκλησίες σε πανορθόδοξη Σύναξη στο Αμμάν της Ιορδανίας προκαλώντας την οργή πολλών ιεραρχών. Οπως αναμενόταν, υπέρ της Σύναξης έχει ταχθεί ο Πατριάρχης Αντιοχείας, ωστόσο ο κ. Θεόφιλος βρήκε κλειστές πόρτες από τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου ο οποίος ξεκαθάρισε πως ουδείς πέραν του κ. Βαρθολομαίου δεν έχει δικαίωμα να συγκαλέσει τους προκαθημένους των Εκκλησιών για επίλυση διαφορών.
«Εθεώρησα φρόνιμο να μην απαντήσω. Δεν το θεώρησα σοβαρή ενέργεια αυτό. Δεν το εθεώρησα από την στιγμή που έλαβα αυτό το θέμα, ως σοβαρή απόφαση του φίλου μου, του Πατριάρχου» δήλωσε ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ. Χρυσόστομος όταν ρωτήθηκε εάν έλαβε επιστολή από τα Ιεροσόλυμα.
Μάλιστα, ερωτηθείς ο κ. Χρυσόστομος για το ποιος έχει δικαίωμα να συγκαλεί Συνάξεις Προκαθημένων σύμφωνα με τους Ιερούς Κανόνες και την παράδοση της Εκκλησίας, απάντησε: «Μόνον ο Οικουμενικός Πατριάρχης, ουδείς άλλος και ακριβώς επειδή δεν το έλαβα σοβαρά, παρόλη την φιλία μας, δεν απήντησα».
Αντίθετα με τον κ. Χρυσόστομο ο Πατριάρχης Αντιοχείας κ. Ιωάννης υποδέχθηκε στην πατριαρχική του έδρα στη Δαμασκό τον Αρχιεπίσκοπο Κυριακουπόλεως κ. Χριστόφορο, εκπρόσωπο του Μακαριωτάτου Πατριάρχη Ιεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου Γ΄.
Ο κ. Χριστόφορος παρέδωσε στον Μακαριώτατο Αντιοχείας την επιστολή με αντικείμενο μία σύναξη των Προκαθημένων των Ορθοδόξων Εκκλησιών στο Αμμάν, με σκοπό τη «διατήρηση της Ορθόδοξης ενότητας», η οποία, όπως αναφέρεται, είναι πλέον ραγισμένη λόγω του Ουκρανικού ζητήματος.
Η κινήσεις αυτές του κ. Θεόφιλου έχουν προκαλέσει οργή στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως το οποίο παρακολουθεί τις εξελίξεις με ψυχραιμία. Εμπειροι αναλυτές εκτιμούν ότι ο Ιεροσολύμων αποφάσισε να περάσει στο ρωσικό στρατόπεδο προσβλέποντας σε οφέλη αν και γνωρίζει ότι η Μόσχα θέλει να τον χρησιμοποιήσει ώστε να διασπάσει το μέτωπο του Φαναρίου.
Το τι θα γίνει από εδώ και πέρα θα σηματοδοτήσει και το μέλλον της ενότητας της Ορθοδοξίας η οποία βάλλεται πλέον από παντού.
Η Ρωσία από την πλευρά της, αφού προσπαθεί να πλήξει οικονομικά το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας επειδή αναγνώρισε την Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας, στηρίζει την πρωτοβουλία του Θεόφιλου. Η ίδια απόφυγε να αναλάβει μία τέτοια κίνηση αφήνοντας ένα Ελληνόφωνο Πατριαρχείο να βγάλει το «φίδι από την τρύπα», επειδή εκτός των άλλων είναι και το θέμα του Μαυροβουνίου και της Σερβίας.
Ολες οι Ορθόδοξες Εκκλησίες, προς το παρόν είναι υπέρ των θέσεων της Σερβίας, με πρώτο και καλύτερο το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Η Μόσχα, για τη διένεξη στα Βαλκάνια με επιστολή της κάλεσε όλες τις ορθόδοξες Εκκλησίες να στηρίξουν την κανονική Σερβική Εκκλησία:
«Καλούμε όλες τις κατά τόπους ορθόδοξες Εκκλησίες να στηρίξουν την κανονική Εκκλησία στο Μαυροβούνιο. Τον κίνδυνο που την απειλεί, δεν πρέπει κανένας μας να τον αντιλαμβάνεται ως μακρινό και ξένο. Οσα προσπαθούν σήμερα να επιβάλουν στους πιστούς στο Μαυροβούνιο, αύριο μπορεί να τα υποστεί οποιαδήποτε Εκκλησία» τονίζει μεταξύ άλλων. Η Ιερά Σύνοδος επίσης έκανε έκκληση προς την διεθνή κοινότητα να μην επιτραπεί η καταπάτηση των δικαιωμάτων των θρησκευτικών κοινοτήτων στο Μαυροβούνιο, υπενθυμίζοντας ότι σοβαρές παρατηρήσεις στον νέο νόμο περί ελευθερίας θρησκευμάτων νωρίτερα, εξέφρασε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπέρ δημοκρατίας μέσω του δικαίου.
«Είναι προφανές ότι αυτή η νομοθετική πράξη αγνοεί την βούληση του μεγαλύτερου μέρους των κατοίκων της χώρας. Σημειωτέον ότι η αρχή της απόσπασης των θρησκευτικών κοινοτήτων από το κράτος που τυπικά διατυπώνεται στο άρθρο 14 του Συντάγματος (Καταστατικού) του Μαυροβουνίου, καταπατείται στην πράξη βίαια από την ηγεσία της χώρας, η οποία τάσσεται ανοικτά να δημιουργήσει μία “νέα εκκλησία”, η οποία θα εξυπηρετούσε τα συμφέροντά της» επισημαίνεται. Και η ανακοίνωση καταλήγει: «Καλούμε και τους ηγέτες του Μαυροβουνίου να συνέλθουν και αντί για μυθικούς “μεγαλοσέρβους σοβινιστές” να δουν τους ορθόδοξους ως παππούδες, γονείς, αδέλφια και παιδιά τους. Είναι αδύνατον και ακατανόητο να κηρύσσουν οδηγό ξένης και εχθρικής επιρροής την κανονική Εκκλησία η οποία ενώνει τους περισσότερους κατοίκους της χώρας».
