“Ο Άγιος Πορφύριος είναι ο προστάτης μας. Είναι ο Άγιος της Αρχιεπισκοπής μας” τόνισε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος από το ιερό ησυχαστήριο Μεταμορφώσεως του Σωτήρος – Αγίου Πορφυρίου στο Μήλεσι Αττικής, όπου χοροστάτησε στον εσπερινό με αφορμή την αυριανή ημέρα κατά την οποία η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του Αγίου.
Συγχοροστάτησε ο Μητροπολίτης Αρκαλοχωρίου, Καστελλίου και Βιάννου κ. Ανδρέας. Παρέστησαν ο Πρωτοσύγκελλος της Αρχιεπισκοπής Αρχιμανδρίτης Συμεών Βολιώτης, κληρικοί της Αρχιεπισκοπής και Μητροπόλεων, εκπρόσωποι από την τοπική κοινωνία, και πολλοί πιστοί από διάφορες περιοχές.
Ο Αρχιεπίσκοπος στην ομιλία του αναφέρθηκε στη ζωή του Αγίου Πορφυρίου τονίζοντας ότι “δικαιούμαστε να τον λέμε τον δικό μας Άγιο, γιατί έζησε στην περιοχή μας. Ανήκει στους Αγίους της εποχής μας. Ο Άγιος Πορφύριος ή όπως συνηθίζαμε να τον λέμε, ο παππούλης, ο πατήρ Πορφύριος. Πολλοί τον θυμούνται να υποδεικνύει πώς θα συνεχιστούν τα έργα του”.
Επεσήμανε, ότι ο Άγιος Πορφύριος ακολουθούσε την διαδρομή των Αγίων της Εκκλησίας και αναφέρθηκε στη σχέση του Αγίου Πορφυρίου με τον Χριστό λέγοντας πως “ο π. Πορφύριος ζει με τον Χριστό και ο Χριστός με τον π. Πορφύριο. Αυτή η σχέση, όποιος μπορεί να την πετύχει,” είπε ο Αρχιεπίσκοπος “αλλάζει τον άνθρωπο. Τον μεταμορφώνει. Ο άνθρωπος γίνεται χαρισματούχος και σοφός. Υπάρχουν δύο ειδών σοφίες, η κοσμική, δηλαδή η ανθρώπινη, που προέρχεται από αυτά που μαθαίνουμε στην γειτονιά, στο περιβάλλον, στο σχολείο και η άνωθεν Σοφία, που προέρχεται από τον Θεό. Εκεί που συναντώνται τα δύο είδη σοφίας δημιουργείται ο χαρισματικός άνθρωπος. Και αυτός ο άνθρωπος μαθαίνει να ζει εκκλησιολογικά. Αυτό σημαίνει, ότι ο ένας αγωνίζεται και προσεύχεται για τον άλλο. Αισθανόμαστε όλοι αδέλφια. Και αυτό μας δίνει τη δυνατότητα να αναγεννιόμαστε, να γινόμαστε καινούργιοι και όταν πέφτουμε να σηκωνόμαστε πάλι. Ο Κύριος μας είπε “ελάτε κοντά μου. Όσοι είστε κουρασμένοι και φορτωμένοι, εγώ έχω τη δύναμη να σας κάνω καθαρότερους από το φως”.
Ο Αρχιεπίσκοπος σε άλλο σημείο της ομιλίας του υπογράμμισε πως “βλέπουμε τα χέρια του Αγίου να δείχνουν προς δύο κατευθύνσεις. Το ένα έδειχνε το δρόμο προς τον Χριστό, ενώ το άλλο χάιδευε το κεφάλι αυτού που ζητούσε βοήθεια. Ο Άγιος έδειχνε τον Χριστό σαν μέσο να πατήσει και να σηκωθεί αυτός που έχει την αμαρτία, αλλά και με το άλλο χέρι έδειχνε την αγάπη προς τον άνθρωπο. Έκανε πράξη τα λόγια του Κυρίου, να αγαπάμε τον Θεό με όλη μας τη δύναμη και τον συνάνθρωπο σαν τον εαυτό μας”.
Ο Αρχιεπίσκοπος ανέφερε, επίσης, πως ο Άγιος Πορφύριος είχε πάντα ως στόχο να μας ξεκουράσει, να μας οδηγήσει κοντά στον Θεό, να μας αναπαύσει. Αγαπούσε τον Θεό, αλλά αγαπούσε και τον άνθρωπο. Η Εκκλησία μας τον τίμησε. Τον ανακήρυξε Άγιο. Είναι για μας ο Πατέρας μας. Ο προστάτης της περιοχής μας. Είναι ο Άγιος της Αρχιεπισκοπής μας, γιατί με τη σύνεση και τη σοφία που τον διέκρινε, είπε ότι αυτός ο χώρος, ό,τι και να γίνει ανήκει στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών. Ο Αρχιεπίσκοπος θα έχει τον πρώτο λόγο. Είμαστε, όμως, συνεργάτες, ο λαός, η ηγουμένη και οι καλόγριες, οι πατέρες που είμαστε εδώ. Όλοι έχουμε αυτόν τον σκοπό, να ακολουθήσουμε τις εντολές, τις οδηγίες του πατρός, του Αγίου Πορφυρίου, ώστε αυτός ο χώρος, όπως είναι ή όπως θα γίνει, να είναι χώρος που θα αναπαύει”.
Μετά το πέρας του εσπερινού ο Αρχιεπίσκοπος ζήτησε από τον Μητροπολίτη Αρκαλοχωρίου να απευθύνει χαιρετισμό. Ο Μητροπολίτης, μεταξύ άλλων, τόνισε πως “το μήνυμα του Αγίου Πορφυρίου είναι ένα μήνυμα αγάπης, ειρήνης και αγκαλιάς προς όλους τους ανθρώπους χωρίς διακρίσεις”. Αναφέρθηκε στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η χώρα και υπογράμμισε πως έχουμε ανάγκη από τις σεμνές και αποτελεσματικές παρεμβάσεις του Αρχιεπισκόπου που λύνουν προβλήματα.
Σχετικά με τον άγιο Πορφύριο
Ο Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης γεννήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 1906 στο χωριό Άγιος Ιωάννης Καρυστίας Ευβοίας, που είναι κοντά στο Αλιβέρι. Εκοιμήθη στις 2 Δεκεμβρίου 1991 στο Κελί του στα Καυσοκαλύβια. Στην αγιοκατάταξη του Γέροντος Πορφυρίου προχώρησε η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, κατά την συνεδρίασή της 27ης Νοεμβρίου, 2013.
Το μετόχι του Ησυχαστηρίου στο Μήλεσι βρίσκεται στην Κοινότητα Μαλακάσας. Τα κτήρια του Μετοχίου άρχισαν να κτίζονται το 1981 και προχώρησαν σταδιακά. Ο ναός θεμελιώθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 1990 κατόπιν αδείας του επιχωρίου μητροπολίτου και του Αρχιεπισκόπου Αθηνών. Ο σκελετός του, από οπλισμένο σκυρόδεμα, ολοκληρώθηκε την άνοιξη του 1992, λίγους μήνες μετά την κοίμηση του Γέροντα. Όταν εκοιμήθη ο Γέροντας (2/12/1991) έλειπε μόνον ο τρούλος.
