Επειτ από απόφαση της Γεροντικής Σύναξις της Μονής του Αγίου Ιωάννου στην Πάτμο αποφασίστηκαν τα παρακάτω:
α) δοξάζομεν τόν Τριαδικόν Θεόν, διότι ἡ παλαίφατος Ἱερά ἡμῶν Μονή εἰς οὐδέν ἐστερήθη ὠς πρός τό λατρευτικόν καί λειτουργικόν πρόγραμμα αὐτῆς, λόγῳ τῶν μέτρων ἀπαγορεύσεως τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας.
Οὐδέποτε ἔπαυσε ἡ κροῦσις τῆς «Καμπάνας τοῦ Μοναστηριοῦ» καθ᾿ ὅλας αὐτάς τάς ἡμέρας κατά τάς ὁποίας δοκιμάζεται καί στερεῖται τῶν Λατρευτικῶν Ἀκολουθιῶν εἰς τούς Ναούς τό Χριστεπώνυμο πλήρωμα τῆς Πατριαρχικῆς Ἐξαρχίας Πάτμου.
Γνωρίζομεν καλῶς καί χαιρόμεθα, διότι κάθε πιστός Πάτμιος εἰς τό ἄκουσμα τοῦ γλυκολάλου ἤχου της, ὅπου καί ἐάν εὑρίσκεται, κάνει τό σημεῖον τοῦ Σταυροῦ, ἐστραμμένος πρός τήν Μεγάλην Μονήν τοῦ Θεολόγου καί χαίρεται καί σκιρτᾶ ἡ ψυχή του, διότι γνωρίζει ὅτι οἱ Πατέρες τῆς Μονῆς εἰς αὐτάς τάς δυσκόλους στιγμάς, προσεύχονται ὑπέρ τοῦ σύμπαντος κόσμου καί τῆς σωτηρίας αὐτοῦ εἰς τόν Φιλάνθρωπον Θεόν, διά τῶν πρεσβειῶν τῶν Ἐφόρων τῆς Νήσου μας, Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου καί Ὁσίου Χριστοδούλου τοῦ Θαυματουργοῦ·
β) ἡ Τοπική μας Ἐκκλησία, εὑρίσκεται εἰς πνευματικήν ἐγρήγορσιν.
Ἀναπέμπομεν δεήσεις καί παρακλήσεις εἰς τήν Παναγίαν τήν Διασώζουσαν καί τόν Ἀπόστολον Θωμᾶν διά τήν κατάπαυσιν τῆς ἐνεστώσης ταύτης λοιμικῆς πανδημίας καί πρός πνευματικήν καί σωματικήν ἐνίσχυσιν κλήρου καί λαοῦ·
γ) Οὐδέποτε ἐτέθη θέμα μή τελέσεως τοῦ Ἱεροῦ Νιπτῆρος, λόγῳ τῶν ἐξαιρετικῶν συνθηκῶν τάς ὁποίας βιώνει ἡ ἀνθρωπότης ἐκ τῆς λοιμικῆς πανδημίας, εἰ μή μόνον ἐξεφράσθη προβληματισμός εἰς τήν Ἀδελφότητα διά τόν τόπον τελέσεως Αὐτοῦ καί διά τήν ἀποφυγήν συναθροίσεως πιστῶν, καθότι ἡ τελετή λαμβάνει χώραν εἰς κεντρικήν πλατείαν τῆς νήσου·
δ) ἡ τελετή τοῦ Ἱεροῦ Νιπτῆρος θά πραγματοποιηθῇ καί ἐφέτος, τήν Ἁγίαν καί Μεγάλην Πέμπτην κατά τήν 11ην πρωϊνήν, ἐντός τοῦ Καθολικοῦ τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Μονῆς «κεκλεισμένων τῶν θυρῶν» Αὐτῆς, μέ τήν συμμετοχήν τῶν ἀπολύτως ἀπαραιτήτων ἀτόμων, χωρίς τήν ἁρμόζουσαν μεγαλοπρέπειαν καί ἐπισημότητα, παρά λιτῶς καί σεμνοπρεπῶς μέ ραδιοφωνικήν «ζωντανήν» κάλυψιν· καί,
ε) « … δὲν χρειάζεται οὔτε νὰ κάνουμε ἡρωϊκὲς ὁμολογίες ἐναντίον τῆς πολιτείας γιὰ τὰ προληπτικὰ μέτρα ποὺ παίρνει γιὰ τὴν ὠφέλεια ὅλων τῶν ἀνθρώπων, οὔτε νὰ ἀπελπιζόμαστε• ἀλλὰ μὲ σύνεση νὰ μηχανευόμαστε τρόπους, ὥστε νὰ μὴ χάνουμε τὴ ζωντανὴ ἐπικοινωνία μὲ τὸ Πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ.
Τίποτε δὲν μπορεῖ νὰ μᾶς ζημιώσει, ἁπλῶς πρέπει νὰ κάνουμε ὑπομονὴ γιὰ ἕνα μικρὸ χρονικὸ διάστημα καὶ ὁ Θεὸς θὰ δεῖ τὴν ὑπομονή μας, θὰ ἀπομακρύνει κάθε ἐμπόδιο, κάθε πειρασμὸ καὶ πάλι θὰ ἀνατείλουν ἡμέρες χαρμόσυνες καὶ θὰ πανηγυρίζουμε τὴν κοινὴ ἐλπίδα καὶ ἀγάπη ποὺ ἔχουμε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ….» (Ἀρχιμανδρίτου Ζαχαρίου Πατριαρχικῆς Μονῆς Τιμίου Προδρόμου Ἔσσεξ).
Ἐν τῇ κατά Πάτμον Ἱερᾷ, Βασιλικῇ, Πατριαρχικῇ, Σταυροπηγιακῇ καί Κοινοβιακῇ Μονῇ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου καί Εὐαγγελιστοῦ, τῇ 9ῃ Ἀπριλίου 2020.
