Ανηφορίζοντας από τη Γεθσημανή στο όρος των Ελαιών, συναντά κανείς το μοναστήρι του αββά Αβραμίου.
Σ’ αυτό το μοναστήρι ηγούμενος ήταν ο αββάς Ιωάννης ο Κυζικηνός. Τον ρωτήσαμε λοιπόν κάποια μέρα:
-«Αββά, πώς μπορεί να αποκτήσει κανείς αρετή;»
Και μας απάντησε ο Γέροντας:
-«Αν θέλει κανείς ν’ αποκτήσει μία αρετή, δεν μπορεί να την κάνει κτήμα του, αν δεν μισήσει την κακία που είναι ο αντίποδάς της.
-Αν λοιπόν θέλεις να έχεις πάντοτε πένθος στην ψυχή σου, μίσησε το γέλιο.
-Θέλεις να έχεις ταπείνωση; Μίσησε την υπερηφάνεια.
-Θέλεις να είσαι εγκρατής; Μίσησε τη λαιμαργία.
-Θέλεις να είσαι σώφρων; Μίσησε την ακόλαστη ζωή.
-Θέλεις να είσαι ακτήμων; Μίσησε τη φιλαργυρία.
Αυτός που θέλει να είναι κάτοικος της ερήμου, μισεί τις πόλεις εξαιτίας των πειρασμών.
-Αυτός που θέλει να έχει ησυχία, μισεί την παρρησία.
-Αυτός που θέλει να ζει άγνωστος, μισεί την τάση για επίδειξη.
-Αυτός που θέλει να κυριαρχεί στην οργή, μισεί να περνάει τις ώρες του μαζί με πολλούς.
-Αυτός που θέλει να έχει αμνησικακία, αποφεύγει να κακολογεί τους άλλους.
-Αυτός που θέλει να είναι απερίσπαστος, μένει στη μοναξιά.
-Αυτός που θέλει να κυριαρχεί στη γλώσσα, ας κλείνει τ’ αυτιά του να μην ακούει πολλά.
-Αυτός που θέλει να έχει τον φόβο του Θεού πάντοτε, θα μισήσει τη σωματική ανάπαυση και θα αγαπήσει τη θλίψη και τη στενοχώρια».
