Απάντηση του Μητροπολίτη Λαρίσης στον Πρωτοπρ. Βασίλειο Βολουδάκη
Πραγματικά μέ τιμᾶτε μέ τή δημοσιοποίηση σκέψεων καί ἀπόψεών σας πού ἀφοροῦν τήν ἐλαχιστότητά μου. Καί τοῦτο διότι ἀφ’ ἑνός εἴχαμε καιρό νά τά ποῦμε, ἀφ’ ἑτέρου πάντα ἡ συνεξήγηση ἔστω καί δημόσια, μόνον ὠφέλη προκαλεῖ.
Ξεκινῶ. Ὄχι μόνο μέχρι πρότινος, ἀλλά καί νῦν καί ἀεί ἐκφράζω τήν ἀμέριστη ἐκτίμηση καί τό σεβασμό μου στό πρόσωπό σας, ὅπως καί στό πρόσωπο τοῦ κάθε Ἱερέως καί τοῦ κάθε ἀνθρώπου. Αὐτό ἰσχύει ἰδιαίτερα γιά τούς ἐργάτες τοῦ ἀμπελῶνος τοῦ Κυρίου. Δέν συνεπιφέρει ὅμως, τήν ὑποχρέωση νά σιωπῶ, ὅταν διαπιστώνω λάθη, τά ὁποῖα τελούμενα δημοσίως ἐγκυμονοῦν τόν κίνδυνο νά παραπλανηθεῖ ο λαός τοῦ Θεοῦ.
Στήν Ὀρθοδοξία, δόξα τῷ Θεῷ, δέν πιστεύουμε στό ἀλάθητο τοῦ ὁποιουδήποτε ἀνθρώπου, παρά μόνο στό ἀλάθητο τοῦ Παντοδύναμου Θεοῦ. Εἶναι δέ πράξη σεβασμοῦ καί ἀγάπης ἡ διακριτική ὑπόδειξη τοῦ σφάλματος τοῦ ἄλλου, ἰδίως ὅταν ἐπηρεάζεται λαός. Αὐτό καί ἔκανα! Στά πλαίσια τῆς ποιμαντικῆς μου εὐθύνης, ἀποσιώπησα τό ὄνομά σας γιά νά ἀναφερθῶ μόνο στό ἀτόπημά σας, στόνά προφέρετε τή λέξη ΑΙΣΧΟΣ ἐναντίον Ἀρχιερέων, ἀλλά συνεκδοχικά καί κατά τῶν Ἱερέων πού ὑπο-στασιοποιοῦσαν τήν ἔννοια τῆς ὑπακοῆς πρός τήν Ἐκκλησία. Ἐκείνη τή στιγμή Γέροντά μου, ἴσως παρασυρμένος ἀπό ἀγανάκτηση, δέν σκεφτήκατε ὅτι δημιουργούσατε ρήξη ἐνσπείροντας ἀμφιβολίες, γιά νά μήν πῶ καί ὅτι διχάζατε, τό ποίμνιο.
Ποιός σᾶς ἔδωσε τέτοιο δικαίωμα; Γιατί δέν σκεφτήκατε μήπως μιά τέτοια στάση θά μποροῦσε νά χαρακτηριστεῖ ὡς τακτική πεμπτοφαλαγγίτη (δέν λέω προδότη), ἔστω καί ἀκούσια, τήν ὥρα πού ἡ Ἐκκλησία μας ἀγωνιζόταν σθεναρά, ἀφ’ ἑνός μἐν νά κρατήσει ὑπεύθυνη στάση, ἀφ’ ἑτέρου δέ νά ἀπαλύνει τόν πόνο καί τή θλίψη τῶν ἀνθρώπων της;
Μέ κατηγορεῖτε ἀνερυθριάστως ὅτι ξιφούλκησα ἐναντίον σας. Πῶς; Ἐπειδή σέ ἕνα κήρυγμα εἴκοσιὀκτώ (28) λεπτῶν, ἀναφέρθηκα συνεσκιασμένα σέ ἐσᾶς γιά τριάντα (30) μόνο δευτερόλεπτα; Μήν ἀλλοιώνουμε τό νόημα τῶν λέξεων γιά νά δημιουργήσουμε ἐντυπώσεις ὅπου δέν ἔχουμε ἐπιχειρήματα… Βέβαια, στήν ἀνοικτή ἐπιστολή σας κάνετε κάτι χειρότερο, ἀπαντᾶτε ἐπιλεκτικά, ἀποφεύγοντας τήν οὐσία. Καί ἡ οὐσία εἶναι τό ἀτόπημά σας νά χαρακτηρίσετε ὡς αἶσχος τή συνετή στάση τῆς Ἐκκλησίας ὁλόκληρης. Ποια ἦταν ἡ αἰτιολογική σας βάση; Τό λέτε καί στήν ἐπιστολή σας.
Τό ὅτι δέν ἀξιοποιήσαμε «τίς 5 τεκμηριωμένες (;) ὁμιλίες» σας, μέ τίς ὁποῖες προσπαθήσατε νά μᾶς πείσετε νά μήν πιστεύουμε «τά κρατικά φερέφωνα καί τίς ψεύτικες τηλεοπτικές εἰκόνες», χαρακτηρίζοντας τήν πανδημία ὡς «πολιτική ἀπάτη μιᾶς γρίπης, πού μέσω αὐτῆς θέλουν παγκοσμίως οἱ πολιτικοί νά ἀλλάξουν τά σύμπαντα». Μᾶς λέτε δηλαδή, ὅτι ἡ Ἱεραρχία δέν σᾶς ἄκουσε (μήπως πιστεύετε ὅτι ὤφειλε;), γι’ αὐτό καί πρέπει νά καταδικαστεῖ. Ξέρετε πόσοι ἄλλοι τά λένε αὐτά; Πρῶτοι αὐτοί πού ὑπονόησα στό κήρυγμά μου. Τό πολιτικό κόμμα πού πρόσφατα ἀπομάκρυνε ὁ ἑλληνικός λαός μέ τήν ψῆφο του ἀπό τή Βουλή, τό ὁποῖο ἔχοντας ὡς ὅπλο καί σύνθημα τή βία δημιούργησε προβλήματα ἔξω ἀπό Ναούς στή Νίκαια καί τήν Κατερίνη. Ἔπειτα κάποιοι στή Βόρειο Ἑλλάδα πού προωθοῦν τή δημιουργία νέου πολιτικοῦ φορέα στό λεγόμενο πατριωτικό χῶρο. Ὅλοι, θέλοντας νά ἐκμεταλλευθοῦν πολιτικά τόν πόνο τῶν Χριστιανῶν μας, προσπαθοῦν νά μετατρέψουν τή θλίψη σέ ὀργή γιά νά δημιουργήσουν ὁπαδούς. Γιατί τούς μιμεῖσθε; Γιατί ἀμέσως μετά τό περί οὗ ὁ λόγος κήρυγμά σας τό κόμμα ΚΟΙΝΩΝΙΑ ἀναρτῶντας βίντεο ἀπό τήν ὁμιλία σας, ἀπο κάτω δημιούργησε σύνδεσμο (https://bit.ly/Koinwnia-petition-1) γιά συλλογή ὑπο-γραφῶν ὑπέρ τῶνθέσεών σας;
Μέ ρωτᾶτε, λίγο ἀντιφατικά μέ τό σύνολο τῆς ἐπιστολῆς σας εἶναι ἀλήθεια, ἐάν εἶναι ἁμάρτημα νά καθοδηγοῦμε χριστιανούς στήν πολιτική. Στήν πολιτική ὄχι, στή μικροπολιτική καί στόν παραγοντισμό ναί. Στό κάτω – κάτω μέ τά ἴδια ἐπιχειρήματα, γιατί νά ὁδηγηθοῦμε στήν ΚΟΙΝΩΝΙΑ κι ὄχι στή Χριστιανική Δημοκρατία, τό Λαϊκό Ὀρθόδοξο Συναγερμό, τό Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα, τό Ἑλληνορθόδοξο Κίνημα Σωτηρίας, ἤ ἀκόμη καί στή Χριστοπιστία (ἄν κατεβαίνει στίς ἐκλογές ἀκόμα). Τέλος πάντων, δέν εἴμαστε γιά νά τροφοδοτοῦμε κομματικά μαγαζιά. Σέ κάθε περίπτωση, μέ προοπτική της τή Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία πολιτεύεται, χωρίς νά συμπολιτεύεται, οὔτε νά ἀντιπολιτεύεται, ἀλλά μέ τό νά διαλέγεται.
Μέ συγκινήσατε μέ τή δικαστική σας περιπέτεια, τήν ὁποία δέν γνώριζα. Οὔτε τά δημοσιεύματα πού τήν προκάλεσαν εἶχα ὑπ’ ὄψη μου. Εἶναι ἀλήθεια πώς ὅ,τι εἶπα γιά τό Ναό, τό εἶπα στηριζόμενος σέ σχόλια πού κατά καιρούς ἄκουγα στήν Ἱερά Ἀρχιεπισκοπή Ἀθηνῶν, ὅπου γνωρίζετε πώς πολλές φορές παρενέβην ὑπέρ ὑμῶν, γιά νά μή θιγεῖτε σέ τίποτε και ταυτιστεῖτε μέ ἄλλους στούς ὁποίους γίνονταν δριμύτατες παρατηρήσεις γιά τή στάση τους παραμονές ἐκλογῶν. Γενικότερα ὑπέρ ὑμῶν παρενέβαινα καί ἄλλοτε… Δέν κατανοῶ τά σχόλιά σας γιά τήν περίοδο «πού ἤμουν Ἀρχιγραμματεύς». Ἀρχιγραμματεύς δέν διετέλεσα ποτέ.
Γιά νά ἐπανέλθω ὅμως, στήν ἐναντίον μου διαμαρτυρία σας ὡς πρός τό Ναό ὡς «προεκλογικό μαγαζί» καί μή ἀνεχόμενος κι ἐγώ ὁ ἴδιος τέτοιο χαρακτηρισμό, σᾶς ζητῶ συγγνώμη γιά τήν ἔκφραση. Ἐλπίζω, ἡ μετάνοια ἑνός Ἐπισκόπου νά σταθεῖ ἱκανό παράδειγμα πρός ἐσᾶς ὥστε νά ἀνακαλέσετε τήν ἀδόκιμη τουλάχιστον, φράση πού ἐκτοξεύσατε καί σᾶς ἐξέθεσε ἐνώπιον τῆς Ἐκκλησίας.
Γέροντα, δέν ἄλλαξα. Μᾶλλον ἐσεῖς ἀπό τότε πού Χάριτι Θείᾳ κατέστην Ἐπίσκοπος, σά νά μεταβάλατε τήν ἔναντί μου διάθεσή σας. Πῶς ἀλλιῶς νά ἐξηγήσω κάποια δημοσιεύματα τοῦ «Ὀρθοδόξου Τύπου», ἐφημερίδα στήν ὁποία ἔχετε ἰσχυρό λόγο, ὅπου ἀναπαράγουν ἐναντίον μου συκοφαντίες ἀπόλοῦμπεν ἰστοσελίδες πού ὑβρίζουν μέ σκοπό νά ἐκβιάσουν χρηματοδότηση, τήν ὁποία καί δέν πρόκειται νά λάβουν ποτέ; Γιατί δέν πήρατε ἕνα τηλέφωνο νά διασταυρώσετε; Δέν κρύφθηκα, οὔτε φοβήθηκα τή δημοσιότητα ποτέ. Τόν Ἅγιο Θεό μόνο φοβᾶμαι καί τό ἔλεός Του ἐκζητῶ. Σέ Αὐτόν ὀφείλω τήν Ἀρχιερωσύνη μου καί τήν ἀσκῶ ὅσο Αὐτός θέλει καί ὅπως Αὑτός ὑποβάλλει. Καί ἐμένα ὁ χειροτονήσας με Ἀρχιερεύς ἐκλήθη εἰς τάς αἰωνίους Μονάς. Μήπως αὐτό καθιστᾶ τήν Ἱερωσύνη μου αὐτόνομη σέ σχέση μέ τή σύγχρονη Ἐκκλησία; Ἀντίθετα ἠ αὐτονόμηση σημασιοδοτεῖ πνευματικό θάνατο. Ἡ ὑπακοή στήν Ἐκκλησία εἶναι ἡ ἀρχή καί τό τέλος τῆς σωτηρίας μας καί τῆς ἀποστολῆς μας ἐπί γῆς. Σᾶς διαβεβαιῶ καί πάλι πώς ἡ καλόπιστη κριτική μου ἀπέναντί σας δέν μεταβάλλει τήν ἔναντί σας ἀγάπη μου καί τόν αὐτονόητο σεβασμό, ἰδίως στό προσωπικό σας ἔργο, μέ τήν παράκληση νά κατανοήσετε πώς δέν εἶναι τό μόνο στήν Ἐκκλησία.
Εὐελπιστῶντας σύντομα νά σᾶς συναντήσω γιά νά τά ποῦμε καί ἀπό κοντά, διατελῶ
