Τήν Πέμπτη 14 Μαΐου ἐ.ἔ. πραγματοποιήθηκε Ἐνημερωτική Κληρικολαϊκή Σύναξη τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου ἐν ὄψει τοῦ ἀνοίγματος τῶν Ἱερῶν Ναῶν γιά συμμετοχή τῶν πιστῶν στά ἱερά Μυστήρια.
Γιά τήν Σύναξη ἐπιλέχθηκε ὁ Ἱερός Ναός τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς Ναυπάκτου λόγῳ τοῦ μεγάλου μεγέθους του, ὥστε νά τηρηθοῦν ὅλα τά ἀπαραίτητα μέτρα πού προβλέπουν τίς ἀνάλογες ἀποστάσεις μεταξύ τῶν συγκεντρωμένων.
Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Ἱερόθεος κατ’ ἀρχάς εὐχαρίστησε τούς Κληρικούς καί λαϊκούς, ὅλο τό πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου, διότι ὑπήκουσαν στήν Ἱερά Σύνοδο καί στόν ἴδιο καί τήρησαν τά μέτρα κατά τῆς πανδημίας, χωρίς νά παρουσιασθῆ ὅλο αὐτό τό κρίσιμο διάστημα, ἀκόμη καί τήν Μεγάλη Ἑβδομάδα καί τό Πάσχα, κανένα ἀπολύτως πρόβλημα.
Στήν συνέχεια ὁ Σεβασμιώτατος ἔκανε μία μικρή ἀνάλυση γιά τήν βιολογία τῶν ἰῶν γενικά καί τοῦ covid-19 εἰδικότερα, τί εἶναι, πῶς λειτουργεῖ, τί ἀποτελέσματα ἔχει στόν ὀργανισμό καί πῶς ἀντιμετωπίζεται. Ἡ ἐπιστήμη τῆς ἰολογίας ἀσχολεῖται μέ τά θέματα αὐτά.
Ἔπειτα, ἀνέλυσε τήν ὅλη ἀντιμετώπιση τῆς πανδημίας ἀπό πλευρᾶς τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, πού ἦταν κατά πάντα ὑπεύθυνη, σοβαρή καί διακριτική. Ἔκανε δέ καί μιά σύντομη ἀναδρομή στήν ἀπόφαση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου γιά νά ὁρίση τόν ἴδιο ὡς μόνο ἐκπρόσωπό της στά Μέσα Γενικῆς Ἐνημέρωσης, τόν Ἀπρίλιο, καί τό βάρος πού αἰσθάνθηκε ἀπό τήν διακονία αὐτή.
Ὁ Σεβασμιώτατος παρατήρησε ὅμως ὅτι μέ τήν πανδημία τοῦ κορωνοϊοῦ ἀποκαλύφθηκαν καί ἄλλοι «ἰοί» πού προκαλοῦσαν καί προκαλοῦν προβλήματα στόν ὀργανισμό τῆς Ἐκκλησίας.
Κατονόμασε ἕναν τέτοιον «ἰό», τόν «ἰό τῆς αὐτονομίας» πού ἐκφράζεται ὡς «θεολογικός ἰός», ὅταν κάποιος θεολογῆ ὄχι μέ βάση τίς ἀποφάσεις τῶν Συνόδων, ἀλλά μέ βάση τίς ἐγκύκλιες ἤ καί πανεπιστημιακές θύραθεν γνώσεις του· ὡς «ἐκκλησιολογικός ἰός», ὅταν ὁ Κληρικός παντός βαθμοῦ ἐνεργεῖ κατά τό δοκοῦν, ἀνεξάρτητα ἤ καί ἀντίθετα μέ τήν Ἱερά Σύνοδο, δηλαδή ἐκτός τοῦ συνοδικοῦ καί ἱεραρχικοῦ πολιτεύματος τῆς Ἐκκλησίας· καί ὡς «πνευματικός ἰός», ὅταν οἱ Χριστιανοί δέν ἀκολουθοῦν τί λέει ἡ Ἐκκλησία μέ τίς Συνόδους, ἀλλά τί συμβουλεύει καί τί ἀποφαίνεται ὁ τυχόν μεμονωμένος Κληρικός ἤ μοναχός.
Τόνισε ὅτι πρέπει νά θεραπεύσουμε αὐτόν τόν «ἰό» τῆς «αὐτονομίας» στήν θεολογική, ἐκκλησιαστική καί πνευματική ζωή, γιατί θά δημιουργηθοῦν προβλήματα στόν ἐκκλησιαστικό χῶρο.
Ἔπειτα ὁ Σεβασμιώτατος παρουσίασε τήν νέα Ἐγκύκλιο τῆς Ἱερᾶς Συνόδου μέ θέμα «Ἀποφάσεις τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς 12.5.2020 ὡς πρός τήν λειτουργίαν τῶν Ἱερῶν Ναῶν κατά τό χρονικόν διάστημα ἀπό 17ης Μαΐου ἕως 5ης Ἰουνίου ἐ.ἔ.», ἐνημερώνοντας καί συμβουλεύοντας τούς Κληρικούς καί τούς λαϊκούς (Ἐπιτρόπους-Νεωκόρους) γιά τήν ἐφαρμογή τῶν νέων μέτρων κατά τήν νεά αὐτή περίοδο ἀποκλιμάκωσης τῶν μέτρων κατά τῆς πανδημίας.
Ὁ Σεβασμιώτατος ἀπάντησε καί σέ ἐρωτήσεις-ἀπορίες τῶν Ἱερέων, Ἐπιτρόπων καί Νεωκόρων.
Ἀπαντώντας συγκεκριμένα σέ μιά ἐρωτήση σχετικά μέ τήν σχέση τοῦ ἐμβολίου μέ τό θρυλούμενο μικροτσίπ, εἶπε ὅτι αὐτός εἶναι ἕνας ἄλλος «ἰός», πού ἀνέκυψε τελευταῖα, δηλαδή οἱ διάφορες παραπληροφορίες.
Εἶπε ὅτι ὅλοι κάνουμε ἐμβόλια καί στήν μικρή μας ἡλικία καί κάθε χρόνο, μέ μεγάλη ὠφέλεια γιά τήν ὑγεία μας. Τά φάρμακα καί τά ἐμβόλια γιά νά χρησιμοποιηθοῦν ἀπό τόν πληθυσμό, περνοῦν μιά ἀπαραίτητη χρονοβόρα ἐπιστημονική διαδικασία.
Ἡ διαδικασία γιά τήν ἀντιμετώπιση μιᾶς νέας διαγνωστικῆς μεθόδου, ἑνός νέου φαρμάκου, μιᾶς νέας θεραπείας, ἑνός νέου ἐμβολίου, εἶναι κοπιώδης, πολύχρονη καί πολύ δαπανηρή.
Συνήθως περνᾶ ἀπό τό στάδιο τῆς βασικῆς ἔρευνας, τῆς πειραματικῆς δοκιμῆς σέ ζῶα καί σέ ἀνθρώπους καί ἔπειτα ἀκολουθεῖ τό στάδιο τῶν κλινικῶν δοκιμῶν.
Αὐτό σημαίνει συνεχῆ χρηματοδότηση τῶν ἐρευνητῶν καί τῆς ἔρευνας ἀπό ἑταιρεῖες, μέχρι τό προϊόν νά λάβη ἔγκριση καί νά ἀπελευθερωθῆ στήν ἀγορά ἀπό τήν ἑταιρεία πού τό παρήγαγε.
Ἔχοντας αὐτά ὑπ’ ὄψιν, εἶπε ὁ Σεβασμιώτατος, δέν μπορεῖ νά καταλάβη πῶς στήν διαδικασία αὐτή καί στήν παραγωγή ἑκατομμυρίων ἐμβολίων θά ὑπάρξη ἐμφύτευση τσίπ καί γιατί αὐτό νά μήν γίνη καί μέ ἄλλα φάρμακα πού χρησιμοποιοῦμε καί μέ ἄλλα ἐμβόλια πού κάναμε καί ἐξακολουθοῦμε κατ’ ἔτος νά κάνουμε.
Γι’ αὐτό καί χαρακτήρισε τίς πληροφορίες αὐτές ὡς συνωμοσιολογικοῦ χαρακτήρα, καί εἶναι ἀνάγκη νά μήν ἐνεργοῦμε αὐτόνομα, ἀλλά νά ὑπακοῦμε στήν Ἱερά Σύνοδο.
