Την Κυριακή 11 Μαΐου (του Παραλύτου) πανηγύρισε ο Ιερός Ναός Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας.
Την πανηγυρική θεία Λειτουργία τέλεσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, ο οποίος κήρυξε και το θείο Λόγο.
Ομιλία Σεβασμιωτάτου
«Κύριε, ἄνθρωπον οὐκ ἔχω ἵνα ὅταν ταραχθῇ τό ὕδωρ βάλῃ με εἰς τήν κολυμβήθραν».
Ἕνα ἀπό τά πιό δραματικά παράπονα στήν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητος ἀκούσαμε στό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα. Ἕνα παράπονο, πού ἐκφράζει ὁλόκληρο τό δράμα τῆς ἀνθρωπίνης ὑπάρξεως πού ἦταν ἐπί αἰῶνες δέσμια τῆς ἁμαρτίας καί τοῦ διαβόλου, ἀκούει ὁ Χριστός στήν Προβατική κολυμβήθρα.
Ἕνας ἄνθρωπος, ἕνας παράλυτος ἄνθρωπος περίμενε ἐκεῖ ἐπί τριάντα ὀκτώ χρόνια, μήπως βρεθεῖ κάποιος σπλαγχνικός συνάνθρωπός του, ὥστε μόλις κατέλθει ὁ ἄγγελος, ὅπως συνέβαινε κάποιες φορές, καί ταράξει τό νερό τῆς κολυμβήθρας, νά τόν σηκώσει ἀπό τό κρεβάτι του καί τόν βάλει μέσα γιά νά θεραπευθεῖ.
Τριάντα ὀκτώ χρόνια περίμενε ὁ παράλυτος, μιά ζωή σχεδόν, ἀλλά κανείς δέν βρισκόταν διατεθειμένος νά τόν βοηθήσει. Μέχρι πού ἦλθε ὁ φιλάνθρωπος Θεάνθρωπος γιά νά τόν λυτρώσει ἀπό τή δυσβάσταχτη παραλυσία, νά τόν ἀπαλλάξει ἀπό τήν πικρία τῆς ἐγκαταλείψεως ἀπό τούς ἀνθρώπους καί νά τοῦ δώσει τή θεραπεία καί τήν ἴαση.
Ὁ Χριστός δέν περιμένει νά ζητήσει ὁ παραλυτικός τή βοήθειά του, ἀλλά σπεύδει ὁ ἴδιος πρός αὐτόν καί τόν ρωτᾶ: «θέλεις ὑγιής γενέσθαι;» Θέλεις νά γίνεις ὑγιής;
Δέν τόν θεραπεύει ἀμέσως σεβόμενος τή θέλησή του καί τίς ἐπιλογές του, σεβόμενος τήν ἐλευθερία του. Γι᾽ αὐτό καί τόν ρωτᾶ: θέλεις νά σέ θεραπεύσω;
Τόν ρωτᾶ ὅμως ὁ Χριστός καί γιά ἕναν ἀκόμη λόγο, γιά νά ἀκουσθεῖ τό παράπονο τοῦ παραλύτου καί νά τό ἀκούσουν ὅλοι ὅσοι βρίσκονται σέ παρόμοιες καταστάσεις καί ὑποφέρουν ἀπό ἀνάλογα προβλήματα. Ρωτᾶ ὁ Χριστός, γιά νά δώσει τήν εὐκαιρία σέ ὅσους ἀκοῦν τό παράπονο τοῦ παραλύτου νά ἀναθαρρήσουν, γιά νά ἀποκτήσουν ἐλπίδα καί γιά τή δική τους σωτηρία, γιά νά μάθουν ὅτι, ὅταν μᾶς ἐγκαταλείπουν οἱ ἄνθρωποι, ὁ Χριστός εἶναι δίπλα μας, πρόθυμος νά μᾶς συνδράμει καί νά μᾶς ἀπαλλάξει ἀπό κάθε ἀσθένεια, ψυχική καί σωματική.
Καί στή συνέχεια ὁ Χριστός τόν θεραπεύει, μέ ἕνα του λόγο, μέ μία προσταγή: «Ἔγειρε, ἆρον τόν κράβαττόν σου καί περιπάτει». Αὐτή εἶναι ἡ προσταγή πού χαρίζει ζωή, πού δίνει τή δυνατότητα στόν παράλυτο νά περπατήσει, πού τόν καθιστᾶ καί πάλι ἄνθρωπο ἐλεύθερο ἀπό τά δεσμά τῆς ἀσθενείας τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματος, καί τοῦ χαρίζει νέες προοπτικές.
Καί ἐάν ὁ Χριστός ἀπαλλάσσει σήμερα ἀπό τήν ἀσθένεια τόν παραλυτικό στήν προβατική κολυμβήθρα, δύο μαθητές του, δύο ἀπόστολοί του, οἱ ἅγιοι αὐτάδελφοι Κύριλλος καί Μεθόδιος, οἱ Θεσσαλονικεῖς ἰσαπόστολοι καί προστάτες τῆς ἐνορίας σας, κάνουν κάτι ἀνάλογο στίς χῶρες τῶν Σλάβων, ὅπου πορεύθηκαν κατ᾽ ἐντολή τοῦ μεγάλου πατριάρχου, τοῦ ἁγίου Φωτίου, γιά νά κηρύξουν τό εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ. Θεραπεύουν μέ τόν λόγο τους καί τή χάρη τοῦ Χριστοῦ τούς παράλυτους ἀπό τήν ἁμαρτία, ἀπό τήν πλάνη, ἀπό τίς δυσειδαιμονίες, ἀπό ὅ,τι τούς κρατοῦσε δεσμίους καί δέν τούς ἐπέτρεπε νά προχωρήσουν ἐλεύθεροι καί νά γνωρίσουν τήν ἀλήθεια καί τόν Χριστό.
Οἱ ἅγιοι Κύριλλος καί Μεθόδιος γίνονται γιά τούς παραλύτους ἀπό τήν ἁμαρτία σλαβικούς λαούς ὁ ἄνθρωπος πού ἀναζητοῦν γιά νά τούς βάλλει στήν Προβατική κολυμβήθρα. Γίνονται ὁ ἄγγελος πού περιμένουν γιά νά ταράξει τό ὕδωρ της καί νά θεραπευθοῦν ἀπό τίς ἀσθένειές τους. Γίνονται αὐτοί πού τούς προσφέρουν τήν ἴαση καί τήν ἀπαλλαγή ἀπό τίς ψυχικές καί σωματικές νόσους πού τούς ταλαιπωροῦν ὄχι μέ τό ὕδωρ τῆς Προβατικῆς κολυμβήθρας, ἀλλά μέ τό ὕδωρ τοῦ ἁγίου Βαπτίσματος, στό ὁποῖο τούς καλοῦν νά συμμετάσχουν ἐξαγνίζοντας τήν ψυχή καί τό σῶμα τους καί εἰσερχόμενοι σέ μία νέα ζωή, τήν ἐν Χριστῷ ζωή.
Καί αὐτό τό μεγάλο καί σπουδαῖο ἔργο δέν ἔγινε γιά λίγους ἀνθρώπους, ἀλλά ἔγινε γιά ὅλους, χωρίς καμία διάκριση. Ἔγινε γιά ὅλους ἐκείνους οἱ ὁποῖοι ἀναζητοῦσαν τή θεραπεία, ἀναζητοῦσαν τήν ἀπαλλαγή ἀπό τό σκοτάδι τῆς ἁμαρτίας, καί ἐπιθυμοῦσαν νά γνωρίσουν, ἀκόμη καί ἄν δέν τόν ἤξεραν, τόν Χριστό. Ἔγινε ἀπό τούς ἁγίους ἰσαποστόλους Κύριλλο καί Μεθόδιο, τούς φωτιστές τῶν Σλάβων, τούς ὁποίους τιμᾶ καί πανηγυρίζει σήμερα κατά χρέος ἡ Ἐκκλησία μας καί ἰδιαιτέρως ἡ ἐνορία σας.
Καί ἐάν οἱ ἑορταζόμενοι ἅγιοι ἔγιναν ἐκεῖνοι πού ἔφεραν τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ στούς Σλάβους, ἐμεῖς ἔχουμε καθῆκον καί χρέος νά γίνουμε οἱ ἄνθρωποι πού θά βοηθοῦμε τούς συνανθρώπους μας στίς ἀνάγκες τους, πού θά προσπαθοῦμε νά τούς δείχνουμε τόν δρόμο τοῦ Εὐαγγελίου, ὥστε νά μήν ἀκούεται τό παράπονό τους ὅτι «ἄνθρωπον οὐκ ἔχω», ἀλλά καί νά γινόμαστε μιμητές τῶν δύο ἁγίων αὐταδέλφων, Κυρίλλου καί Μεθοδίου τῶν Θεσσαλονικέων, καί νά δοξάζουμε μέ τίς πράξεις καί τή ζωή μας τό ὄνομα τοῦ Κυρίου μας.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
