Αναστάτωση στην Αγιοταφική Αδελφότητα του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, αλλά και σε κληρικούς που πάλαι ποτέ, διηκόνησαν στην αγία γη, έχει προκαλέσει μέρος των αποφάσεων της Συνόδου του Πατριαρχείου, η οποία συνεκλήθη την Πέμπτη, 15 Μαΐου 2025 προκειμένου να αποφασίσει και να διευθετήσει τρέχοντα θέματα που άπτονται με ζητήματα της καθημερινότητος της Αδελφότητος.
Απορίας άξιον και αιτία δημιουργίας αναστάτωσης αποτελεί, όμως, το γεγονός ότι, μεταξύ των αποφάσεων, περιλαμβάνεται η απόδοση απολυτηρίου σε ιερομόναχο κληρικό του Πατριαρχείου, ο οποίος επί σειρά ετών διακονούσε και δη, στο προσωπικό και ιδιαίτερο γραφείο του Πατριάρχου κ. Θεοφίλου.
Παρά ταύτα, πάγια τακτική του Πατριαρχείου είναι να μην προσδίδεται απολυτήριο σε κληρικούς, διότι έτσι, κινδυνεύει να αποδεκατιστεί και να διαλυθεί η Αδελφότητα, εάν καθένας προσερχόταν σε αυτή επ΄ ολίγον, χειροτονούνταν και μετά την παρέλευση ικανού χρονικού διαστήματος, αποχωρούσε. Βέβαια, δεν ισχύει αυτό και στους Αρχιερείς, όπου εκεί παρέχεται απολυτήριο, εάν βέβαια και συντρέχει σοβαρός λόγος.
Και το αναφέρω αυτό διότι στο παρελθόν, υπήρξαν ουκ ολίγες περιπτώσεις που, κληρικοί, από μικρά παιδιά στο Σχολείο της Αγίας Σιών του Πατριαρχείου, ανδρώθηκαν, χειροτονήθηκαν διάκονοι και Πρεσβύτεροι εκεί και όταν αποφάσισαν να εγκαταλείψουν, σε ηλικία πλέον 40 ετών και ενώ ήδη είχαν εγκαταβιώσει εκεί 20, 25 και 30 χρόνια, ουδέποτε έλαβαν απολυτήριο και, ασφαλώς, μετά την οικεία αποχώρησή τους, το Πατριαρχείο τους καθαίρεσε. Γιατί λοιπόν δεν τηρείται η αυτή σειρά σε όλους; Ποιος ο λόγος που σε άλλους απαγορεύονται τα απολυτήρια και δη, αυστηρά, και σε άλλους παρέχονται για να επιστρέψουν σε πόλεις και νησιά και να συνεχίσουν την ιερατική τους διακονία;
Βέβαια, υπάρχει και η ετέρα εκδοχή, που θέλει τον Πατριάρχη να επιθυμεί να απαλλαγεί τόσο πολύ από πρόσωπα συγκεκριμένα που – πρόσωπα δε θίγουμε – δέχεται ακόμη και απολυτήριο να δώσει προκειμένου να εγκαταλείψουν το χώρο ¨παλαιοί¨ διακονούντες και επί σειρά ετών αναμένοντες την επισκοποίησή τους!
Ο γράφων δε φέρει την πρόθεση, το ανάστημα και ασφαλώς και την αρμοδιότητα να κρίνει τα εσωτερικά του Πατριαρχείου, αλλά και κάθε προσώπου. Όμως, ερωτώ: τι απαντά το Πατριαρχείο όταν άλλοι πρώην ιερομόναχοι που, ενδεχομένως, είχαν και περισσότερα χρόνια στην αγία γη από νεότερους ¨απολυθέντες¨, ζήτησαν μετά δακρύων απολυτήριο διότι ήθελαν, έπρεπε, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα Ιεροσόλυμα και αυτό το αίτημά τους ποτέ δεν εισακούσθηκε; Και κατέληξαν σε Αυστραλία, Ελλάδα και Κύπρο, όντες πλέον λαϊκοί, μιας και το Πατριαρχείο που τόσο αγάπησαν και τόσα πρεσέφεραν, ποτέ δεν τους άκουσε!
Και, αλήθεια, την ίδια στάση θα τηρήσει η Σύνοδος και σε νέο αίτημα ιερομονάχου, που θα ζητήσει να αποχωρήσει για προσωπικούς λόγους; Ποια θα είναι τότε η νέα στάση δεδομένου ότι πάντοτε, παντού, σε κάθε Αδελφότητα, ουκ ολίγοι, επεθύμησαν και επιθυμούν να εγκαταλείψουν για προσωπικούς λόγους;
Ασφαλώς, υπάρχουν και οι εξαιρέσεις που καλείται να κρίνει και να αποφανθεί η Σύνοδος, ώστε να προβεί στην παραχώρηση ή μη απολυτηρίου σε κληρικό του Πατριαρχείου. Σαφέστατα. Πόσες περιπτώσεις όμως, έχουν να θυμούνται οι παλαιότεροι, που κληρικοί με προβλήματα υγείας και πάσης άλλης φύσεως, ζήτησαν και ικέτευσαν να λάβουν απολυτήριο για να μεταβούν και να διακονήσουν σε άλλο Πατριαχείο ή Αυτοκέφαλη Εκκλησία και δεν έλαβαν ποτέ απάντηση. Μόνο, και πάλι διά της Συνόδου, αποδέχθηκαν μια ξεκάθαρη καθαίρεση και διαγραφή τους από την Αγιοταφική Αδελφότητα χωρίς δεύτερη κουβέντα.
Εκτός, και επαναλαμβάνω, εκτός και αν πρόσωπα τινά απερχόμενα προκαλούν την συγκρατημένη οργή του κ. Θεοφίλου, που ανέμενε και αναμένει τη στιγμή για να επιβάλλει ¨καθάρσεις¨, τόσο ουσιαστικά όσο και μεταφορικά!
Όπως και να έχει, χρέος, επιθυμία και επιλογή μας είναι και πρέπει να είναι να στηρίζουμε το ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο των Ιεροσολύμων, διότι καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια, ώστε να κυματίζει η ελληνική Σημαία στα πανάγια χώματα της αγίας γης, σε κάθε ελληνορθόδοξο προσκύνημα και καταθέτει μαρτυρία ορθοδόξου φρονήματος σε ένα, ομολογουμένως, αφιλόξενο περιβάλλον, όπως το εβραϊκό.
Τελικά, πρόκειται για ¨απολυτήρια¨ ή απολύσεις που τρέφονταν καιρό τώρα, τουλάχιστον τα δέκα τελευταία χρόνια και απλά τώρα έφθασε η κατάλληλη στιγμή καθένας να τραβήξει το δρόμο του;
Προς ώρας, μένουμε στην Ανακοίνωση της Συνόδου του Πατριαρχείο των Ιεροσολύμων. Για τα υπόλοιπα, ποιος ξέρει, αλήθεια;
