Τήν Κυριακήν, 12ην /25ην Μαΐου 2025, Κυριακήν τοῦ Τυφλοῦ κατά τό ἱερόν βιβλίον τοῦ Πεντηκοσταρίου, εἰς νυκτερινήν θείαν Λειτουργίαν εἰς τόν Πανάγιον καί Ζωοδόχον Τάφον, ἔλαβε χώραν ἡ εἰς Πρεσβύτερον χειροτονία τοῦ Ἱεροδιακόνου π. Δοσιθέου, ἕως τοῦ νῦν Γραμματέως εἰς τήν Ἀρχιγραμματείαν τοῦ Πατριαρχείου καί Ἐπιστάτου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Γεωργίου Ἑβραϊκῆς ὑπό τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀβήλων κ. Δωροθέου.
Πρό τῆς χειροτονίας ὁ χειροτονῶν Ἀρχιερεύς προσεφώνησε τόν χειροτονούμενον ὁ δέ χειροτονούμενος ἀντεφώνησε διά τῆς κάτωθι ἀντιφωνήσεως αὐτοῦ:
«Σεβασμιώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Ἅγιε Ἀβήλων κ. Δωρόθεε,
Σεβάσμιοι Πατέρες καὶ Ἀδελφοί ἐν Κυρίῳ,
Εὐσεβεῖς προσκυνηταί τοῦ Παναγίου Τάφου,
Μετά φόβου Θεοῦ, πίστεως καὶ ἀγάπης προσέρχομαι σήμερον εἰς τὸ σεπτόν τοῦτο Θυσιαστήριον, ἵνα λάβω, ἀπὸ τῶν χειρῶν Ὑμῶν, Σεβασμιώτατε Δέσποτα, τὴν μεγάλην δωρεὰν τῆς Ἱερωσύνης· χάριν οὐκ ἀνθρωπίνην, ἀλλ’ οὐράνιον· οὐκ ἐξ ἀξίας ἐμοῦ, τοῦ ἐλαχίστου, ἀλλ’ ἐκ τοῦ ἐλέους καὶ τῆς φιλανθρωπίας τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Ἐν ταπεινώσει καὶ συντριβῇ καρδίας στέκομαι ἐνώπιον τοῦ Ζωοδόχου Μνημείου, τοῦ Τάφου τοῦ Ζῶντος, τοῦ Ἐσταυρωμένου καὶ Ἀναστάντος Κυρίου, τοῦ ὁποίου τὸ Πανάγιον Αἷμα ἐξέχεεν ὑπὲρ τῆς τοῦ κόσμου σωτηρίας. Ἐν τῷ Ἁγίῳ τούτῳ Τόπῳ, ἡ Ἱερωσύνη λαμβάνει ἰδιαιτέραν βαρύτητα καὶ περιεχόμενον· γίνεται διακονία μάρτυρος, προσφορά ὑπὲρ τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ.
Ἡ παροῦσα Κυριακή, ἡ τοῦ Τυφλοῦ, δίδει εἰς τὴν ψυχήν μου πνευματικὴν συνείδησιν,· ὡς ὁ ἐκ γενετῆς τυφλὸς, ἐσκοτισμένος ἐβάδιζον, μέχρις οὗ τὸ φῶς τοῦ Χριστοῦ ἔλαμψεν ἐν τῇ καρδίᾳ μου. Καὶ νῦν, ἐν Χάριτι Θεοῦ, καλοῦμαι οὐ μόνον ὁρᾶν, ἀλλὰ καὶ ὁδηγεῖν ἄλλους εἰς τὸ Φῶς τὸ ἀληθινόν.
Ἐκ βαθέων εὐχαριστῶ τῷ Θεῷ, ὅτι ἠξίωσέ με νὰ ἀνατραφῶ ἐν τῇ σεβασμίᾳ ταύτῃ Ἀδελφότητι, ἐν τῇ κιβωτῷ τῆς Ὀρθοδοξίας ἐν Σιών,· ὅπου ἡ προσευχὴ ἀδιαλείπτως ἀναπέμπεται, καὶ τὸ φῶς τῆς Ἀληθείας καίει ἀσβέστως ἐπὶ τοῖς Ἁγίοις Προσκυνήμασιν.
Μεγάλη ἐστὶν ἡ εὐθύνη τοῦ ποιμένος, τοῦ λειτουργοῦντος ἐνώπιον τοῦ Θρόνου τοῦ Θεοῦ, τοῦ φθεγγομένου τὸ εὐαγγελικὸν κήρυγμα ἐν μέσῳ τοῦ λαοῦ. Ἐν ταπεινῇ εὐγνωμοσύνῃ στρέφω τὴν καρδίαν μου πρὸς Ὑμᾶς, Σεβασμιώτατε Δέσποτα, εὐχαριστῶν ὑπὲρ τῆς τιμῆς ταύτης πρὸς Ὑμᾶς καί πρός τήν Ἁγιοταφιτικήν Ἡμῶν Ἀδελφότητα, ὑπὲρ τῆς ἀγάπης καὶ τῆς συμπαραστάσεως· Δέομαι ταπεινῶς καὶ πρὸς ὑμᾶς, εὐλαβεῖς προσκυνηταί, τῶν προσευχῶν ὑμῶν, ἵνα ὁ Κύριος ἐνισχύσῃ με, διδάξῃ με καὶ ταπεινώσῃ με, ὅπως πᾶσα ἡ διακονία μου μὴ ᾖ ἐμὴ, ἀλλὰ τοῦ Χριστοῦ.
Ἐπικαλοῦμαι τὴν χάριν τοῦ Παναγίου Πνεύματος, ἵνα ὁ ἐπιτιθέμενὸς μοι σταυρὸς τῆς Ἱερωσύνης μεταβληθῇ εἰς πηγήν χαρᾶς καὶ σωτηρίας διὰ τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ· καὶ ἵνα γένωμαι «ποιμὴν χρηστὸς, καὶ οὐ μισθωτός», «ἐργάτης ἀνεπαίσχυντος», ἱερεὺς εὐλαβὴς, φιλάγιος, φιλάνθρωπος.
Τῷ Θεῷ δόξα εἴη εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν».
Τόν χειροτονηθέντα ἐπευφήμησαν διά τῆς κραυγῆς «ἄξιος» οἱ τιμῶντες αὐτόν Ἁγιοταφῖται Πατέρες καί ἄλλοι, ἐν οἷς καί ἡ μήτηρ αὐτοῦ.
Μετά τήν Ἀπόλυσιν τῆς θείας Λειτουργίας, ὁ χειροτονηθείς ἐδεξιώθη τούς τιμήσαντας αὐτόν εἰς τό Γραφεῖον τοῦ Γέροντος Σκευοφύλακος Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἱεραπόλεως κ. Ἰσιδώρου.
Τήν πρωΐαν, ὁ χειροτονηθείς ἐδέχθη τήν εὐλογίαν τοῦ Μακαριωτάτου εἰς τήν αἴθουσαν τοῦ Θρόνου καί προτίθεται νά ὑπηρετήσῃ ὡς Προϊστάμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Προφήτου Ἐλισσαίου ἐν Ἱεριχοῖ.
