Τα ασθενή σημεία! Αποτελούν πάντοτε το αντικείμενο επιμελούς έρευνας των αντιπάλων. Ισχυρά και ακατάλυτα ήταν τα τείχη της Κωνσταντινουπόλεως και αδύνατη η εισχώρηση των εχθρών σ’ αυτήν. Μια μικρή όμως πύλη, η Κερκόπορτα, έμενε αφύλακτη. Αυτή υπήρξε το μοιραίο ασθενές σημείο που οδήγησε στην Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως. Αδάμαστη θεωρείτο η περίφημη γραμμή Μαζινώ στη Γαλλία. Βρέθηκε όμως ένα ασθενές σημείο σ’ αυτήν, το οποίο είχε επισημάνει η γερμανική κατασκοπεία και εκεί ρίχθηκε ολόκληρη η δύναμη της γερμανικής επιθέσεως. Το σημείο δεν άντεξε, «έσπασε» η γραμμή και οι αγωνιστές υπερφαλαγγίσθηκαν από τον εχθρό.
Και ο διάβολος το ίδιο κάνει. «Πανταχόθεν ο πονηρός -λέγει ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος- περιεργάζεταί σε, πάντα κατασκοπεί, που βάλη που τρώση μη τι παραγυμνούμενον εύρη και προς πληγήν έτοιμον» (P. G. 36, 297). Περιφέρεται λοιπόν γύρω-γύρω ο διάβολος και περιεργάζεται με προσοχή το χαρακτήρα μας. Ως κατάσκοπος προσπαθεί να βρει το κατάλληλο μέρος που θα χτυπήσει. Εκεί χτυπά με λύσσα. Το ασθενές μας σημείο είναι ευπρόσβλητο, ευάλωτο. Η άμυνά μας ασθενής. Η υποχώρηση βέβαιη. Και τότε ο διάβολος νικά.
Κάνει ο διάβολος μια κρούση και προσπαθεί να μας παρασύρει π.χ στην κλοπή. Δεν μας είναι εύκολο να πειθαρχήσουμε και να υποκύψουμε. Ποτέ μας δεν κλέψαμε. Η κλοπή δεν είναι το ασθενές μας σημείο. Ο διάβολος δεν πέτυχε, αλλά δεν απελπίζεται. Ρίχνει την ιδέα να σκοτώσουμε. Κι εκεί αποτυγχάνει. Δεν υποκύπτουμε και διώχνουμε τον πειρασμό. Δεν υποχωρεί. Έρχεται πάλι χτυπώντας σε άλλο σημείο. Μας ωθεί στο ψεύδος. Βλέπει ότι εδώ η αντίδραση, δεν είναι τόσο οξεία. Δεχόμαστε συζήτηση. Το ψεύδος δεν το θεωρούμε αμάρτημα μεγάλο. Είναι το ασθενές μας σημείο. Αυτό θέλει κι ο διάβολος. Μόλις επεσήμανε το σημείο τούτο, ρίχνεται ακάθεκτος και μας πολιορκεί με πειρασμούς ψεύδους. Επιμένει μέχρις ότου κάμψει τη μικρή άλλωστε και αναιμική αντίστασή μας.
Πηγή: Πόλεμος κατά του σατανά, Χριστοδούλου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος, Εκδόσεις Χρυσοπηγή
