Ο Εσπερινός της Αναλήψεως του Κυρίου στο Κάτω Ζερβοχώρι (ΦΩΤΟ)

Την Τετάρτη 28 Μαΐου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Πανηγυρικό Εσπερινό και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό της Αναλήψεως του Κυρίου και του Αγίου Νικολάου στο Κάτω Ζερβοχώρι.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων κηρύττοντας τον θείο λόγο ανέφερε: «Ἀνέβη ὁ Θεός ἐν ἀλαλαγμῷ, Κύ­ριος ἐν φωνῇ σάλπιγγος». Αἰῶνες πρίν ἀπό τήν Ἀνάληψη τοῦ Χριστοῦ ὁ ψαλμωδός Δαβίδ εἶχε δεῖ μέ τά προφητικά του μάτια  καί εἶχε περιγρά­ψει αὐτό πού ἐπρό­κειτο νά συμβεῖ. Καί δέν τό περιέ­γραψε μόνο σάν νά τό ἔβλεπε ἀπό τή γῆ, ὅπως τό εἶδαν οἱ μα­θη­τές τοῦ Κυ­ρίου, ἀλλά τό περιέγραψε ὅπως τό ἔβλεπαν καί τό ζοῦσαν οἱ ἅγιοι ἄγγελοι στόν οὐρανό.

«Ἀνέβη ὁ Θεός ἐν ἀλαλαγμῷ, Κύ­ριος ἐν φωνῇ σάλπιγγος».

Ὁ Χριστός ἐμφανιζόταν ἐπί σαρά­ντα ἡμέρες μετά τήν Ἀνάστασή του στούς μα­θη­τές του γιά νά ἑδραιώ­σει τήν πίστη τους ὅτι ὄντως ἀνα­στήθηκε,  ὅτι ὄντως νίκησε τόν θά­νατο. Καί μετά τίς σαράντα ἡμέ­ρες, ἀφοῦ ὁλοκλήρωσε τό ἔργο τῆς σω­τηρίας τῶν ἀνθρώπων, γιά τό ὁποῖο ἦλθε στή γῆ, ἦλθε ἡ ὥρα νά ἐπιστρέψει στόν Πατέρα του, στόν οὐρανό.

Καί ἐάν κατά τή γέννηση τοῦ Χρι­­στοῦ οἱ ἄγγελοι ἦταν ἐκεῖνοι πού τόν συνόδευσαν μέ τούς ὕμνους τους καί ἔδωσαν στούς ποιμένες τό μήνυμα τοῦ κοσμο­σω­τηρίου γε­γο­νότος, ἄγγελοι τόν συνο­δεύουν, καί καθώς ἀνεβαίνει στόν οὐρανό, ἐπι­στρέφοντας στόν Πατέρα του. Τόν συνοδεύουν «ἐν ἀλα­λαγμῷ καί ἐν φωνῇ σάλπιγγος», ὡς βασι­λέα, ὁ ὁποῖος ἐπιστρέφει νι­κηφό­ρος ἀπό τόν πόλεμο στά βα­σιλικά δώματα. Γιατί πράγματι ὁ Χριστός ἐπι­στρέ­φει στόν οὐρανό καί στή βα­σι­λεία τοῦ Πατρός του ὡς νικη­τής καί θριαμβευτής στόν πόλεμο ἐνα­ντί­ον τοῦ διαβόλου, πού κρα­τοῦσε μέ τήν ἁμαρτία δέσμιους τούς ἀνθρώ­πους.

Ἦλθε ὁ Χριστός στή γῆ, κήρυξε, θεράπευσε τούς ἀνθρώπους, σταυ­ρώ­θηκε καί κατῆλθε στόν Ἅδη, γιά νά νικήσει τόν διάβολο, γιά νά συντρίψει τή δύ­ναμή του, γιά νά διαλύσει τό κρά­τος του καί νά ἀπε­λευ­θερώσει τούς ἀν­θρώ­πους πού τούς κρα­­τοῦσε δε­σμί­ους του καί χω­ρι­σμένους ἀπό τόν Θεό.

Ἦλθε στή γῆ ὁ Χρισυός καί νίκησε τόν διάβολο καί ἀπάλλαξε τούς ἀν­θρώπους ἀπό τή δουλεία του καί τούς ἀπεκατέστησε στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, χαρίζοντάς τους τό δικαίωμα νά εἶναι καί πάλι «τέκνα Θεοῦ» καί νά κληρονο­μήσουν τή βασιλεία του.

Γι᾽ αὐτόν τόν θρίαμβό του οἱ ἅγιοι ἄγγελοι ὑποδέχονται τόν Χριστό ἐν ἀλαλαγμῷ καί ἐν φωνῇ σάλ­πιγγος. Ὁ διάβολος πίστευε ὅτι θά ἦταν γιά πάντα κυρίαρχος τοῦ κόσμου καί θά εἶχε στήν ἐξουσία του τούς ἀνθρώ­πους, ἀλλά ὁ Χρι­στός τόν νικᾶ καί τόν διαψεύδει.

Τόν ὑποδέχονται ὅμως πανηγυ­ρι­­­κά καί γιά ἕναν ἀκόμη λόγο. Γιατί βλέπουν τόν Χριστό νά ἀνέρ­χεται στόν οὐρανό ὄχι ὅπως κα­τῆλ­θε, μέ τή θεία του δηλαδή μό­νο φύση, ἀλλά αὐτή τή φορά φέ­ροντας μαζί του καί τήν ἀν­θρώ­πι­νη φύση, φέ­ροντας μαζί του καί τήν ἀναστημέ­νη καί θεωμένη ἀν­θρώπινη σάρκα πού ἔλα­βε ἀπό τήν Παναγία Παρ­θένο.

Καί μπορεῖ οἱ ἅγιοι ἄγγελοι νά γνώ­ριζαν τό μυστήριο τῆς θείας οἰ­κονομίας, τό μυστήριο τῆς ἀγά­πης τοῦ Θεοῦ γιά τόν ἄνθρω­πο, πού ἔστειλε τόν Υἱό του στή γῆ «μορ­φήν δούλου λαβόντα», γιά τή σω­τη­ρία τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλά δέν μποροῦσαν νά σκεφθοῦν ὅτι αὐτή ἡ ἀνθρώπινη σάρκα πού ἀνέλαβε ὁ Χριστός στή γῆ θά εἰσήρχετο μαζί του θριαμβευτικά στόν οὐρα­νό. Δέν μποροῦσαν νά φαντασθοῦν ὅτι ἡ θεία ἀγάπη θά ἔφθανε σέ αὐ­τό τό σημεῖο, ὥστε ὁ Χριστός νά κάθεται στό ἑξῆς δίπλα στόν Πατέρα του ὄχι μόνο μέ τή θεία ἀλλά μέ τή θε­αν­θρώπινη φύση του, δοξάζοντας μέ τόν τρόπο αὐτό τόν ἄνθρωπο καί προαναγγέλοντας τή δυνατό­τη­­τα πού τοῦ προσφέρει νά γίνει καί αὐτός κατά χάριν θεός.

Καί αὐτός εἶναι ὁ δεύτερος λό­γος, γιά τόν ὁποῖο οἱ ἅγιοι ἄγγελοι ὑπο­δέχονται ἐν ἀλα­­­λαγμῷ καί ἐν φω­νῇ σάλπιγγος τόν Χριστό, ἔκπλη­κτοι ἀπό τό θαῦμα πού βλέπουν, ἔκπληκτοι ἀπό τό μέγεθος τῆς ἀγάπης καί τῆς εὐσπλαγχνίας του πρός τόν ἄν­θρω­πο.

Ἑορτάζοντας, λοιπόν, καί ἐμεῖς τό χαρμό­συ­νο γεγονός τῆς Ἀναλή­ψεως τοῦ Χρι­στοῦ, ἄς μήν μείνου­με μόνο στήν ἔκπληξη καί στό θαυ­μασμό τοῦ μεγαλείου καί τῆς δό­ξης τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά ἄς προ­σπα­θήσουμε νά κατανοήσουμε τό μέγεθος τῆς δωρεᾶς πού μᾶς προσ­φέρει μέ τήν ἐν σώματι ἄνοδό του στόν οὐρανό. Ἄς προσπαθήσουμε νά κατανοή­σου­­με τό μέγεθος τῆς εὐ­λογίας καί τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος ὄχι μόνο μᾶς ἀπάλ­λαξε ἀπό τήν ἁμαρ­τία καί μᾶς ἀπελευ­θέρωσε ἀπό τό κράτος τοῦ διαβό­λου, ἀλλά καί μᾶς ἀπο­κα­τέστησε πλησίον του, θεώ­νο­ντας τήν ἀν­θρώ­πινη φύση μας.

Κυρίως ὅμως ἄς μήν ξεχνοῦμε ποτέ αὐτή τή δωρεά καί τήν εὐ­λο­γία τῆς θείας ἀγάπης, ὥστε ἔχο­ντας πάντοτε κατά νοῦ τήν τιμή, ἡ ὁποία ἀνα­μέ­νει στό σῶμα μας, νά προσέχουμε πῶς τό χρησιμοποιοῦ­με, νά προσέχουμε νά τό διατη­ροῦ­με κατά τό δυνατόν κα­θαρό ἀπό τούς ρύπους τῆς ἁμαρ­τίας, ὥστε νά ἀξιωθεῖ μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ τῆς τιμῆς πού τοῦ ἐπεφύλαξε ὁ ἀνα­ληφθείς εἰς τούς οὐρανούς Κύριός μας.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ