Της Δήμητρας Παλαιολόγου
Καθημερινά έρχεται αντιμέτωπος με το δράμα χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών, που καταφθάνουν εξαθλιωμένοι με σαπιοκάραβα στο νησί της Μυτιλήνης. Ακούει, δυστυχώς συχνά, για τα ναυάγια στον τόπο τον οποίο ποιμαίνει εδώ και 27 ολόκληρα χρόνια, για τους ανθρώπους -ανάμεσά τους και παιδιά- που χάνονται στη θάλασσα και το πρόσωπό του σκοτεινιάζει. Παρ’ όλα αυτά, δεν το βάζει κάτω.
Ο χαμηλών τόνων Μητροπολίτης Μυτιλήνης, Ερεσσού και Πλωμαρίου, Ιάκωβος, δίνει τον δικό του αγώνα, προσφέροντας στην πράξη βοήθεια σε όλους όσοι έχουν ανάγκη, Έλληνες και ξένους, οι οποίοι σήμερα προστατεύονται από ένα κοινωνικό-φιλανθρωπικό δίκτυο, που έχει στήσει στο νησί η τοπική εκκλησία.
«Πρέπει να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας. Να περιθάλψουμε όσο περισσότερους μπορούμε», συμβουλεύει για το προσφυγικό πρόβλημα τους ντόπιους που συναντά στον δρόμο ο Μητροπολίτης Ιάκωβος. Πρόβλημα που τώρα τελευταία σηκώνει στις πλάτες της η Μυτιλήνη, οι κάτοικοι της οποίας ξεπερνούν τους 90.000.
Χρόνια τώρα -σχολιάζουν όλοι όσοι γνωρίζουν τον ιεράρχη- «προτιμά τις πράξεις από τα λόγια». Για αυτό και από το 1988, οπότε και εκλέχθηκε Μητροπολίτης Μυτιλήνης, αποφεύγει τις συχνές δηλώσεις, τελεί ωστόσο ένα πλούσιο φιλανθρωπικό και κοινωνικό έργο.
Ο κ. Ιάκωβος στήριξε τον παπα-Στρατή στον αγώνα που έδωσε μέχρι το τέλος του υπέρ των μεταναστών που έχουν εγκλωβιστεί στο νησί. Μάλιστα, προέτρεπε και εξακολουθεί να προτρέπει τους πολίτες «να δίνουν από το περίσσευμά τους σε αυτούς που έχουν ανάγκη».
Τελευταία, βρίσκεται διαρκώς σε ανοιχτή επικοινωνία με τον δήμαρχο του νησιού κ. Γαληνό, για να βρεθεί λύση, όπως ειδικοί χώροι φιλοξενίας για τους εκατοντάδες μετανάστες που κοιμούνται στους δρόμους. Ως μία από τις βασικότερες προτεραιότητες κρίνει την πάταξη του λαθρεμπορίου, που εκμεταλλεύεται την ανάγκη των προσφύγων να εγκαταλείψουν τις εμπόλεμες ζώνες-εστίες τους και τελικά στέλνει στον θάνατο μητέρες και παιδιά. Ο ίδιος έλαβε μέρος πρόσφατα στην ευρεία σύσκεψη που έγινε στο Μέγαρο Μαξίμου υπό τον πρωθυπουργό, με τη συμμετοχή του Αρχιεπισκόπου, μητροπολιτών αλλά και δημάρχων των νησιών που αντιμετωπίζουν ανάλογο προσφυγικό πρόβλημα. Εκεί, εξέθεσε τις απόψεις του για το μεταναστευτικό ζήτημα, εκφράζοντας ταυτόχρονα την πρόθεσή του να συμβάλλει όσο το δυνατόν καλύτερα στην εξεύρεση λύσης.
Έκκληση-παρέμβαση
Σε μία από τις λίγες εμφανίσεις του σε τηλεοπτικό σταθμό, ο Μητροπολίτης Μυτιλήνης, αναφερόμενος στην κατάσταση που επικρατεί στο νησί όπου γεννήθηκε και πέρασε τα παιδικά του χρόνια, κατήγγειλε πως δεκάδες νεκροί μετανάστες παραμένουν άταφοι, καθώς στο κοιμητήριο του νησιού δεν υπάρχει πλέον χώρος. Ο ιεράρχης εξήγησε πως, επειδή και το νεκροτομείο είναι γεμάτο, μέχρι την ταφή τους οι σοροί τοποθετούνται σε ειδικό αυτοκίνητο με ψύξη.
Αυτό ακριβώς είναι που τον οδήγησε να αναζητά, σε συνεργασία με τις δημοτικές Αρχές και τον διοικητή του νοσοκομείου, διαθέσιμο χώρο. Όπως είχε ανακοινώσει, εξετάζεται να δοθεί για τον σκοπό αυτό μέρος (σ.σ.: 2 στρέμματα) του κτήματος δίπλα στο κοιμητήριο, συνολικής έκτασης 15 στρεμμάτων.
Κοινωνική προσφορά
Από το 1988, οπότε ανέλαβε μητροπολιτικά καθήκοντα, ο κ. Ιάκωβος έχει αναπτύξει πλούσιο φιλανθρωπικό και πνευματικό έργο, δίνοντας ιδιαίτερη βαρύτητα στην ανακούφιση των οικονομικά ασθενέστερων ομάδων. Από την υπογραφή του Μνημονίου και έπειτα, οπότε και σημειώθηκε αλματώδης αύξηση των φτωχών και των ανέργων, έως σήμερα προσπαθεί να συντονίζει ένα ολόκληρο δίκτυο προσφοράς και αλληλεγγύης στον τόπο του.
Σήμερα λειτουργούν Κοινωνικά Παντοπωλεία στο Πλωμάρι, αλλά και στη Μητρόπολη, στα οποία άποροι προμηθεύονται τα απαραίτητα για την επιβίωσή τους, ενώ σε καθημερινή βάση προσφέρονται σε σπίτια δωρεάν μερίδες φαγητού και συσσίτια. Ο κ. Ιάκωβος προεδρεύει του σωματείου «Φίλοι Μητρόπολης Μυτιλήνης», που έχει ως βασικό στόχο την ανάπτυξη του εθελοντισμού και της κοινωνικής προσφοράς. Μεταξύ άλλων, το σωματείο στηρίζει σε θέματα υγείας τους ντόπιους και μάλιστα κατά το παρελθόν είχε μεταβεί στο νησί κλιμάκιο γιατρών από την Αθήνα, οι οποίοι είχαν προσφέρει δωρεάν τις υπηρεσίες τους.
Ποιος είναι
Ο Μητροπολίτης Ιάκωβος Φραντζής (κατά κόσμον Κωνσταντίνος) γεννήθηκε το 1942 στην Αγιάσο Λέσβου. Μετά τις εγκύκλιες σπουδές του, φοίτησε στο Ανώτερο Εκκλησιαστικό Φροντιστήριο Καλαμάτας. Το 1962 εισήχθη στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, από όπου αποφοίτησε το 1966. Τον Ιούνιο του 1965 χειροτονήθηκε διάκονος και λίγο αργότερα πρεσβύτερος. Υπήρξε ιεροκήρυκας του Προσκυνήματος Παναγίας Αγιάσου και της Μητρόπολης Μυτιλήνης. Από το 1968 έως το 1970 διετέλεσε ηγούμενος της Μονής Υψηλού και μερίμνησε για την αποκατάσταση των ζημιών του Καθολικού, που είχαν προκληθεί από την πυρκαγιά του 1967.
Προσέφερε τις υπηρεσίες του στη Μητρόπολη Μυτιλήνης ως γενικός αρχιερατικός επίτροπος, στη συνέχεια ως αρχιερατικός επίτροπος, αλλά και ως πρόεδρος του Δ.Σ. Προσκυνήματος Αγιάσου. Υπήρξε πρωτοσύγκελλος της Μητρόπολης και καθηγητής του επιμορφωτικού φροντιστηρίου της Μονής Υψηλού, μέλος του Επισκοπικού Δικαστηρίου, αντιπρόεδρος του Εκκλησιαστικού Βυζαντινού Μουσείου, καθώς και διευθυντής του Οικοτροφείου Αριστούχων Γυμνασιοπαίδων και των κατασκηνώσεων.
Είναι ιδρυτικό μέλος της Χριστιανικής Πνευματικής Κίνησης Μυτιλήνης, της οποίας εχρημάτισε αντιπρόεδρος.
