Το τατουάζ

Το τα­τουάζ εί­ναι εφεύ­ρε­ση του δια­βό­λου και πρω­το­εμ­φα­νί­στη­κε σε χώ­ρες της Αφρι­κής και της Άπω Ανα­το­λής. Όσοι κά­νουν τα­τουάζ, νιώ­θουν ένα βά­ρος μια με­λαγ­χο­λία μέσα τους (σαν να φο­ρά­νε ένα παλ­τό 100 κιλά), έχον­τας ψυ­χο­λο­γι­κά προ­βλή­μα­τα. Όταν Κοι­νω­νούν αυτά τα άτο­μα η Χά­ρις δεν ενερ­γεί. Λένε οι Πα­τέ­ρες της Εκ­κλη­σί­ας: Ό,τι δεν εποί­η­σε ο Θεός αλλά εί­ναι προ­σθή­κη του αν­θρώ­που και εί­ναι ανε­ξί­τη­λος στο σώμα του (όπως εί­ναι το τα­τουάζ για­τί δεν βγαί­νει), εί­ναι σφρα­γί­δα του κα­κού (δηλ. δι­καί­ω­μα του δια­βό­λου).

Μου έλε­γε κά­ποιος, ο οποί­ος είχε ένα τα­τουάζ στο χέρι του και το έβγα­λε: δια­πί­στω­σε ότι, όσο είχε το τα­τουάζ, ένιω­θε βαρύ το σώμα του, το κε­φά­λι του ήταν κου­ρα­σμέ­νο σαν να ήταν με­θυ­σμέ­νος-νυ­σταγ­μέ­νος και δεν είχε προ­θυ­μία για ερ­γα­σία, ει­δι­κά για πνευ­μα­τι­κή και οι λο­γι­σμοί και τα αμαρ­τή­μα­τα που είχε, ήταν στο φουλ! Όταν όμως έβγα­λε το τα­τουάζ έγι­νε άλ­λος άν­θρω­πος και κα­τά­λα­βε, που οφεί­λον­ταν η δρα­μα­τι­κή κα­τά­στα­ση που βί­ω­νε.

Ένας άλ­λος πάλι, έκα­νε ένα τα­τουάζ στο χέρι του και δεν μπο­ρού­σε να κά­νει το σταυ­ρό του. Και δεν το έβγα­λε, μέ­χρι που το χέρι του έμει­νε πα­ρά­λυ­το! Τα τα­τουάζ που κά­νου­με και απει­κο­νί­ζουν ένα σταυ­ρό ή το Χρι­στό, εί­ναι ακό­μα χει­ρό­τε­ρα από τα κοι­νά τα­τουάζ. Τα τα­τουάζ αυτά ομοιά­ζουν με τον διά­βο­λο, που με­τα­μορ­φώ­θη­κε σε άγ­γε­λο φω­τός! Αυτά τα τα­τουάζ εί­ναι τα χει­ρό­τε­ρα, διό­τι ναι μεν φαί­νε­ται ότι εί­ναι καλό, αλλά στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα εί­ναι το πιο πο­νη­ρό από όλα τα πο­νη­ρά.

Γέρων Εφραίμ Σεραγιώτης