Την Δευτέρα, 28 Ιουλίου, στον Ιερό Καθεδρικό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στο Σύδνεϋ, τελέστηκε σε κλίμα βαθειάς συγκινήσεως η Εξόδιος Ακολουθία του μακαριστού Αρχιμανδρίτου Νεκταρίου Ζορμπαλά.
Της Ακολουθίας προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ.κ. Μακάριος, ενώ συμμετείχαν οι Θεοφιλέστατοι Επίσκοποι Μελβούρνης κ. Κυριακός, Χώρας κ. Ευμένιος και Βρισβάνης κ. Βαρθολομαίος, μέλη της Ιεράς Επαρχιακής Συνόδου, οι Θεοφιλέστατοι Επίσκοποι Μιλητουπόλεως κ. Ιάκωβος, Μαγνησίας κ. Χριστόδουλος και Νικοπόλεως κ. Θεμιστοκλής (Πατριαρχείο Αλεξανδρείας), ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης του Οικουμενικού Θρόνου κ. Χριστοφόρος Κρικέλης, Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας, πλειάδα κληρικών και ο καταγόμενος εκ του Σύδνεϋ Αρχιδιάκονος του Οικουμενικού Θρόνου κ. Ιωάννης Χρυσαυγής.
Πλήθη λαού συνέρρευσαν στον Καθεδρικό Ναό, προκειμένου να ασπαστούν το σκήνωμα του σεβάσμιου και αγαπητού κληρικού, ο οποίος για περισσότερο από μισό αιώνα διακόνησε θυσιαστικά την τοπική Εκκλησία. Ανάμεσα στους παρευρισκομένους ήταν ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στο Σύδνεϋ, κ. Ιωάννης Μαλλικούρτης.
Ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος κ.κ. Μακάριος μετέφερε στους οικείους και στα πνευματικά τέκνα του αειμνήστου π. Νεκταρίου τις συλλυπητήριες ευχές της Α.Θ.Π. του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου.
«Αισθανόμαστε κατ’ άνθρωπον θλίψη και πόνο, διότι φεύγει από τον παρόντα κόσμο ένα πρόσωπο για το οποίο όλοι έχουμε να καταθέσουμε τη δική μας εμπειρία από τις ευεργεσίες του, από τις καλές του πράξεις, από τα καλά του λόγια, από την πνευματική και υλική βοήθεια την οποία μας προσέφερε», σημείωσε εισαγωγικά ο Σεβασμιώτατος στον επικήδειο λόγο του. «Παράλληλα, όμως», επεσήμανε, «δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι αυτό το οποίο έκανε ο μακαριστός π. Νεκτάριος σε όλη του τη ζωή, ήταν να μαρτυρεί ακριβώς αυτή τη στιγμή της μεταβάσεως εκ του θανάτου εις την ζωήν».
Στη συνέχεια, ο Αρχιεπίσκοπος παρουσίασε συνοπτικά τους βασικότερους σταθμούς του ενάρετου βίου του μακαριστού π. Νεκταρίου και της θεοφιλούς διακονίας του στην Ορθόδοξη Εκκλησία της πέμπτης ηπείρου. Αναφερόμενος στα πρώτα ιερατικά του βήματα, όταν τη δεκαετία του 1970 υπηρέτησε, υπό αντίξοες συνθήκες, στην Ενορία Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο απομακρυσμένο Innisfail της Βορείου Κουινσλάνδης, υπογράμμισε ότι «η ιερωσύνη ήταν ένα πανεπιστήμιο γι’ αυτόν, διότι δεν μπήκε στην Εκκλησία με τις δικές του προϋποθέσεις και με τις δικές του απαιτήσεις. Μπήκε άνευ προϋποθέσεων και τα έδωσε όλα στην Εκκλησία».
Τέλος, ο Σεβασμιώτατος έκανε εκτενή αναφορά στην πολυετή διακονία του μακαριστού Αρχιμανδρίτου στην Ενορία Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, στο Newtown του Σύδνεϋ, όπου διακόνησε υποδειγματικά για περισσότερο από τρεις δεκαετίες και ανέπτυξε αξιοθαύμαστη φιλανθρωπική δράση, δια του συσσιτίου «Soup Kitchen». Εκτός από την ελεημοσύνη, η οποία συνιστά θεμελιώδη χριστιανική αρετή, ο Αρχιεπίσκοπος τόνισε την προσήλωση του αειμνήστου π. Νεκταρίου στην Αλήθεια της πίστεώς μας, την οποία κήρυττε με θείο ζήλο, δίχως να κρίνει και να κατακρίνει τους ανθρώπους.
Μετά το τέλος της Εξοδίου Ακολουθίας, πραγματοποιήθηκε η ταφή στο κοιμητήριο Eastern Suburbs Memorial Park του Σύδνεϋ.
